Vanaf volgend jaar komen er veel extra zorg- en welzijnstaken vanuit de AWBZ op het bordje van lokale overheden. Zonder dat daar vooralsnog extra rijksbudget tegenover staat. De VNG, Actiz en Aedes doen hierover in vakblad Binnenlands Bestuur hun beklag.
Begeleiding
De decentralisatie van de begeleiding vanuit de Awbz naar de Wmo is weliswaar uitgesteld, maar dat betekent geenszins dat er niets verandert aldus Binnenlands Bestuur. Zo wordt per januari de verzorgingshuiszorg voor een deel uit de Awbz geschrapt. Daarnaast wordt op het vervoer naar dagbestedingslocaties fiks bezuinigd. En ook de bezuinigingen op het persoonsgebonden budget – hoewel deels verzacht – hebben gevolgen voor de toestroom op gemeentelijke voorzieningen. Als de maatregelen per 2013 van kracht worden, is die tijd er niet, stellen zij. Gemeenten en belangenorganisaties pleiten daarom voor uitstel. (Binnenlands Bestuur – Wouter van den Elsen / Twitter)
Lees meer:
Gemeenten vrezen scheiden wonen en zorg
Gemeenten houden 80 miljoen voor begeleiding
Tien miljoen naar gemeenten voor wijkverpleegkundige
Al vaker heb ik in deze rubriek gemeld dat het onderbrengen van de WMO bij gemeenten HARTSTIKKE FOUT IS. Van 2 mensen die dezelfde handicap hebben maar in verschillende gemeenten wonen kan de ene gehandicapte afgeknepen worden omdat zijn gemeente noodlijdend is en in een andere gemeente heeft men voldoende financiële middelen. Of je hebt de gemeentefriek (kloothommels noem ik die) die meent dat hij het zo en zo moet doen, zo zuinig mogelijk moet doen, om vooral ook op die manier een pluimpje te krijgen en aan zijn carrière te werken (dus over de ruggen van de gehandicapten); vandaar de term oetlul. En dan nog dit. De gemeente heeft (als voorbeeld) 15 potjes. Voor groenvoorziening, voor WMO, voor stadsonderhoud, voor sportvelden en clubs en nog een aantal. Het is voor een gemeenteambtenaar/supporter van de plaatselijke club eenvoudig om voostellen te doen om de pot van WMO maar geheel of voor een deel om te schudden in de pot van zijn geliefde club. U denkt dat ik dit alles verzin. Ik heb daar keiharde voorbeelden van, VAN ALLE DRIE DE GESCHETSTE VOORBEELDEN, te weten: noodlijdende gemeente, klootzak van een ambtenaar en potjes verwisselen. Trouwens dit land heeft de mond vol over discriminatie: wat te denken van een rijke gemeente die een automatische rolstoel geeft en de andere (noodlijdende) gemeente die een duwrolstoel geeft aan een vrouw die haar man van 90 kg in een rolstoel heeft zitten. TIP: Krijg je onvoldoende bij een gemeente, dan zeg je gewoon dat je nog geen verblijfsvergunning hebt. DROMEN JULLIE MAAR LEKKER DOOR
Gemeenten hebben te weinig kennis van zelfmanagement en participatie. Tween belangrijke ingredienten om de stijgende zorgvraag het hoofd te bieden. Organisatorisch is het voor gemeenten al te veel. Het 4 fasen plan (http://www.invoeringwmo.nl/begeleiding) wat in 2011 door VWS geintroduceerd is wordt al niet meer gevolgd. Als de run op de WMO loketten er daadwerkelijk komt zijn deze niet in staat om de extra woon- en zorgtaken deskundig uit te voeren. Er moet meer geinvesteerd worden in de begeleiding en ondersteuning van de ‘nieuwe’ WMO loketten.
de gemeenten moeten als de weerlicht mensen inschakelen, die verstand van zaken hebben in het hele gebeuren van diensten verlening.