Bestaande vragenlijsten voor het meten van de tevredenheid van cliënten sluiten niet aan bij de belevingswereld en de capaciteiten van kinderen en jongeren met een verstandelijke beperking. Daarom besloot ’s Heeren Loo Zorggroep zelf een interactief computerprogramma te ontwikkelen. Onlangs is Mijn Mening In Beeld gelanceerd. ‘Hiermee willen we hun eigen regie, eigenwaarde en zelfredzaamheid vergroten’, zegt Suzanne Verheijden, programmamanager Innovatie bij ’s Heeren Loo Zorggroep.

Oefenen

Via het computerprogramma kunnen kinderen en jongeren (tussen 7 tot 18 jaar) van ’s Heeren Loo allereerst oefenen in het maken van keuzes. En ze kunnen leren hun mening te geven over alledaagse zaken, zoals eten en drinken, politiek en sport. ‘Dit gedeelte is altijd toegankelijk’, vertelt Verheijden. Eén maand per jaar kunnen ze met een speciale inlogcode ook terecht bij het meetgedeelte ofwel een uitgebreide vragenlijst. Hier kunnen zij melden wat zij vinden van de kwaliteit van zorg en van leven. Goed kunnen lezen is niet per se nodig; de vragen worden ondersteund met gesproken tekst, foto’s en symbolen (zoals een duim naar boven of naar beneden).

Meepraten

Ze kunnen een maand over de vragenlijst doen, zegt Verheijden. Na het inloggen verschijnt een demofilmpje. Ook krijgen ze tips hoe ze bijvoorbeeld wat langer terug in de tijd kunnen kijken, zodat ze een oordeel kunnen geven over hoe zij de zorg over een langere periode beoordelen. Vragen zijn bijvoorbeeld: mag je meepraten over jouw ondersteuningsplan? Vertellen jouw begeleiders je hoe jouw dagprogramma eruit ziet? Troosten jouw begeleiders je als je verdrietig bent? Heb je genoeg vrienden en vriendinnen? ‘Bij het testen bleek dat kinderen de lijst toch vaak in één keer invullen. Vooral jongeren die al wat ervaring met de computer hebben, zijn vaak handiger dan hun begeleiders. Ze leren razendsnel.’

Expertise

Mijn Mening In Beeld is ontwikkeld door een team gedragskundigen, verwanten, begeleiders en een wetenschapper. ‘We wilden alle invalshoeken benaderen en de kennis van experts benutten. Tussendoor hebben we het programma steeds getoetst, ook met kinderen zelf, en gebrainstormd over welke onderwerpen erin moesten: wonen, vrije tijd, school, verdeeld in vragen over kwaliteit van zorg en van leven.’

Geluk

’s Heeren Loo verwacht een verband tussen kwaliteit van leven en kwaliteit van zorg. ‘Iemand die zich gelukkig voelt, zal de zorg positiever ervaren. Een zelfstandig onderzoeksbureau onderzoekt of dit zo is en toetst de validiteit van het programma, zodat we desgewenst verbeteringen kunnen aanbrengen.’ Verheijden verwacht de eerste onderzoeksgegevens in de loop van dit jaar.

(Patricia van der Zalm )