De staatssecretaris vroeg het CVZ in augustus om advies over de overheveling van de langdurige intramurale ggz. In een brief van 18 oktober raadt het college Van Rijn aan om geen gedeelte van deze zorg in de nieuwe AWBZ, de Wet Langdurige Intensieve Zorg (LIZ), achter te laten. Volgens het CVZ biedt de overheveling van de zware ggz naar de Wmo en Zvw prikkels voor gemeenten en zorgverzekeraars om ’te investeren in herstel van zelfredzaamheid van cliënten met een psychische stoornis.’ Dit advies is tot stand gekomen na zes weken van gesprekken met ‘diverse partijen.’

Risico’s

Aan de overheveling zitten echter ook risico’s, zo waarschuwt het CVZ. ‘De risico’s zijn dat cliënten onvoldoende of geen passende zorg en bescherming krijgen in een risicodragend systeem of te weinig medezeggenschap hebben. Domeindiscussies op het grensvlak van Wmo en Zvw zijn reëel en mogen er niet toe leiden dat cliënten tussen de wal en het schip vallen’, aldus Moerkamp in zijn brief.

Riscoverevening

Het college wil om deze risico’s te omzeilen verplichten dat gemeenten, verzekeraars en zorgaanbieders afspraken maken met elkaar en met cliëntenorganisaties. Bovendien moeten er kwaliteitsstandaarden met inhoudelijke criteria voor verblijf met begeleiding of behandeling worden gemaakt. Voordat gemeenten en verzekeraars het risico van de langdurige ggz gaan dragen moet er daarnaast ook een goed stelsel van risicoverevening voor verzekeraars komen en een goed verdeelmodel voor de gemeentebudgetten om perverse prikkels tegen te gaan. Ten slotte moet het transitieproces streng in de gaten gehouden worden.