Het zorginstituut stelde in juni 2014 een advies op over zittend ziekenvervoer (taxivervoer van en naar het ziekenhuis). De oude regeling stamt nog uit de tijd van de Ziekenfondswet. ZiNL adviseert om een deel van de taken bij gemeenten onder te brengen vanwege de komst van de Wmo en Zvw. In de nieuwe opzet wordt het zittend ziekenvervoer in de Zvw beperkt tot dialyse-, radiotherapie- en chemotherapiepatiënten, aangevuld met een hardheidsclausule. Het vervoer voor rolstoelafhankelijke personen en blinden en slechtzienden komt dan onder gemeenten te vallen (Wmo). Hierdoor ontstaat een scherpere afbakening tussen het domein van gezondheidszorg en andere domeinen. Ander voordeel van de afbakening is dat de gemeente een samenhangend beleid kan voeren op het gebied van vervoer, begeleiding, participatie en overige ondersteuning.
Twijfel over kunde gemeenten
Hoewel Schippers het rapport van ZiNL onderschrijft, neemt zij het advies op dit moment niet over. Schippers twijfelt namelijk of gemeenten voldoende in staat zijn om het zittend ziekenvervoer op zich te nemen. Daarbij gaat het onder meer om het borgen van de mogelijkheid tot bovenregionaal vervoer. Schippers: ‘De zorg die cliënten ontvangen zal voor een deel bestaan uit specialistische ziekenhuiszorg. Deze zorg wordt meer gecentraliseerd, wat dus betekent dat het vervoer ook bovenregionaal geregeld moet zijn.’ Een andere randvoorwaarde vind ik de tijdigheid van het vervoer. ‘Ik vind het van groot belang, ook in het kader van de efficiëntie van de zorg, dat cliënten op tijd aanwezig kunnen zijn voor bijvoorbeeld een afspraak in het ziekenhuis. De cliënt moet erop kunnen vertrouwen dat hij of zij tijdig aanwezig is voor die afspraak.’
Geen extra last voor gemeenten
Vanwege de hervorming van de langdurige zorg verandert er momenteel veel voor gemeenten, ziet Schippers. ‘Gezien deze grote veranderingen vind ik het niet wenselijk om hen op dit moment extra te belasten met een nieuwe taak. Daarom zal ik, wanneer de transitie van de zorg volledig is geland, opnieuw naar het advies kijken. In de tussentijd zal ik het gesprek aangaan met gemeenten over hoe zij het zittend ziekenvervoer in de toekomst kunnen regelen.’
Zittend ziekenvervoer
Verzekerden krijgen momenteel een gehele of gedeeltelijke vergoeding van hun verzekeraar wanneer zij recht hebben op zitten ziekenvervoer. Dat geldt bijvoorbeeld voor mensen die een nierdialyse moeten ondergaan, bij oncologische behandelingen met chemotherapie of radiotherapie, maar ook wanneer verzekerden zich uitsluitend met een rolstoel kunnen verplaatsen of sterk beperkt gezichtsvermogen hebben. Cliëntenorganisaties vinden het overigens geen goed idee om het vervoer over te hevelen naar gemeenten omdat het veel onzekerheid met zich meebrengt omdat de toelatingseisen per gemeenten kunnen verschillen.
