Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties13

Een duit in het waszakje

Hetti Willemse
Is er sprake van bewuste timing van het Landelijk Overleg Cliëntenraden (LOC) om het onderzoek naar de waskosten in zorginstellingen tijdens de Huishoudbeurs te publiceren? Als ik het LOC niet beter kende, zou ik denken dat het vastzit in het huidige systeemdenken, met zijn tweeledige advies om de waskosten voortaan óf uit de AWBZ te betalen, óf het zak- en kleedgeld te verhogen. Me dunkt dat er nog meer alternatieven zijn.
Een duit in het waszakje

Overigens vind ik het vrij betuttelend en ‘onwaardig’ om mensen van respectabele leeftijd op te zadelen met ‘zak- en kleedgeld’, begrippen die horen bij je kinder- en middelbareschooltijd. Ik hoop vurig dat de scheiding van wonen en zorg die voor 2014 is voorzien, hiermee direct korte metten maakt.

Eerst de feiten

Medio 2011 steunt de Tweede Kamer een motie van het GroenLinks-Kamerlid Voortman, waarin het Nibud wordt verzocht een richtlijn voor waskosten vast te stellen. VWS vraagt daarna het LOC om opdrachtnemer te zijn van een onderzoek naar waskosten en de ontwikkeling van een richtlijn. VWS betaalt het onderzoek. Het Nibud voert het onderzoek in opdracht van het LOC uit. Het LOC publiceert het onderzoek op 13 februari, onder het luiden van de noodklok. De PVV haast zich om collega-Kamerlid en initiatiefneemster Voortman voor te zijn en stelt op hoge toon meteen schriftelijke vragen.

Op de Nibud-website vind ik het onderzoek niet. Evenmin het woord ouderen of de Nibud-themagroep ouderen, terwijl kinderen en jongeren (en zak- en kleedgeldadviezen aan hen) volop de website vullen.

Waspatroon

Met een respons van een kleine 10 procent onder de 400 aangeschreven zorginstellingen en een gewenste focusgroep waarvoor geen leden te vinden waren, scheidt het Nibud een interessant rapport af, wat je als huishoudelijk ingesteld type tot nadenken zet. Want nooit meer zal ik na het lezen van dit rapport met een nonchalant automatisme mijn spullen in mijn wasmand gooien. Ik weet nu dat een ‘normaal vrouwenwaspatroon’ is: elke week zeven onderbroeken en onderhemden, twee tot drie bh’s, drie nachtjaponnen, één pantalon, twee rokken, vijf paar sokken , twee pantybroeken (wat dat ook moge zijn), twee truien, zeven t-shirts. Dit is opgeteld 5,5 kg wasgoed.

Was je het zelf, dan kost zo’n volle wasmachine je 88 eurocent (inclusief afschrijving, water en elektriciteit). Heb je een droger in huis dan komt er nog eens 1,16 euro bij. Voor zegge en schrijven 2 euro en 4 cent ben je klaar. Dat staat in schril contrast met de richtbedragen die het Nibud berekent als de instelling de was doet: 73,34 euro. Wast een externe wasserij dan variëren de prijzen tussen 88,16 euro en 110,12 euro. Nota bene: zonder strijken of stomen!

Voor de aardigheid ben ik gaan googlen naar de prijzen van de wasserettes. Er blijkt een heuse startpagina voor te zijn. Wasserette Ivy in Amsterdam spant de kroon. Gratis ophalen en bezorgen, van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat; een was, gevouwen en al van maar liefst 6 kilo voor 13 euro 95. Hup Ivy, rol een franchiseformule uit van wasserettes in de buurt of zelfs in het pand van verpleeg- en verzorgingshuizen om de was uit handen te nemen. Klandizie verzekerd.

Meer opties

Het is jammer dat het rapport niet meer opties beschrijft. Zoals zorg dat welke woonruimte er ook voor ouderen of chronisch zieken ge- of verbouwd wordt, er standaard een wasmachine- en drogeraansluiting in komt. Of stimuleer dat midden- en kleinbedrijfwasserettes zich op de wasmarkt van ouderen begeven. Het Nibud-onderzoek is nu alleen bij de grote wasjongens gedaan. Of roep als LOC de cliëntenraden en zorginstellingen op vooral de voordelen van ‘de was in eigen hand’ uit te dragen en te benoemen. De financiële voordelen zijn overduidelijk, maar het voorkomen van een top-3 ergernis in de verpleeg- en verzorgingshuizen, de zoekgeraakte was, is er ook een. En benoem het sociale element van de was uitzoeken en opvouwen. Bij ons thuis was en is dat best een genoeglijke bezigheid, met als hoogtepunt de lakens laten wapperen voor het vouwen.

Familie

Het rapport gaat er verder mijn inziens te makkelijk van uit dat het geen optie is om familie een (was)handje uit te laten steken, omdat men te ver weg woont. Dit weekend was ik op bezoek bij een 93-jarige dame. De was deed ze zelf, alleen de lakenwas (platte was in zorgjargon) ging om de week met een van haar twee, ook niet in de buurt wonende, dochters mee, want die kon ze in haar woning niet meer te drogen hangen.

Symposium

Blijkens het onderzoek biedt nu nog maar een derde van de zorginstellingen de mogelijkheid om zelf de was te doen. Me dunkt dat dit stante pede naar 100 procent moet worden verordonneerd. Op 22 maart organiseert het LOC het ‘Zorgvoorwaskracht’-symposium in het Miele insperience center. Op die dag neemt een logistiek consultant de managers en cliëntenraden mee in vijf verschillende gebruiksconcepten. Mag ik voorstellen de Vereniging voor Huisvrouwen dit varkentje te laten wassen?

Hetti Willemse,

www.publicarea.nl en www.zorgvisite.nl

Lees meer

Weblog Hetti Willemse

13 REACTIES

  1. Lees alle reacties
  2. Goed dat deze column zoveel stof doet opwaaien. Voor alle duidelijkheid: alle prijzen die ik in mijn column noem komen uit het Nibud rapport zelf en zijn daarin tegenover elkaar gezet. Ze zijn zonder strijken en stomen. Zie het NB. Alleen wasserij Ivy komt uit andere bron.

  3. vreemd, Wasserij De Waal, dat een offerte voor de persoonsgebonden was bij een van onze locaties door uw wasserij dan op €33,65 per week uitkomt.
    Het bedrag wat nu genoemd wordt zou voor onze cliënten een stuk acceptabeler zijn. Of is dit soort reclamestunt?

  4. Beste mevrouw Willemse,
    Het lijkt mij een goed idee als u eerst eens paar keer bij een geriatrisch verpleeghuis gaat kijken. Daar gaat een deel van de familie (dagelijks) met een plastic zakje met “zeiknat” wasgoed naar huis om dit zelf te wassen. De kosten € 4,50 per stuk is namelijk niet op te brengen voor veel mensen met een partner in het verpleeghuis. Die mevrouw van 93 is namelijk niet maatgevend.

  5. Stel dat inderdaad alle was per week in 1 wastrommel kan. En dat die bij een wasserette a la Ivy gewassen kan worden voor afgerond 15 euro. Dan hebben we het per maand over een bedrag van 65 euro. Voor die prijs het niet gestrekeen en ligt het niet in de kast. En dan hebben we het alleen nog maar over de normale hoeveelheid te wassen kleding, en niet over extra was als gevolg van ziekte. Kortom, boos worden vind ik prima, maar wel eerst de feiten goed op een rijtje zetten s.v.p.!

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.