Hoe groot is het Meetbaar-Beterproject inmiddels?

‘Van de dertig Nederlandse ziekenhuizen die interventies aan het hart mogen uitvoeren, tonen negentien hun prestaties op Meetbaar Beter. Verder publiceren inmiddels veertien van de zestien Nederlandse hartcentra en vijf dottercentra zonder cardiochirurgie dit jaar ook hun resultaten van behandelingen online via stichting Meetbaar Beter. Dat komt grofweg neer op 80 procent van de totale cardiologische zorg in Nederland die uitkomstindicatoren openbaar maakt.’

Waarom is dit project uniek in de internationale context?

‘Internationaal zijn natuurlijk een hele hoop voorbeelden bekend van ziekenhuizen die bezig zijn met het inzichtelijk maken van kwaliteitsgegevens. De Cleveland Clinic in Ohio is een beroemd voorbeeld en in het Britse NHS-zorgsysteem kun je zelfs heel specifiek de resultaten per individuele arts bekijken. Wat ons uniek maakt is dat wij niet alleen de slagingspercentages van individuele operaties laten zien, wij kijken ook naar de langetermijnstatistieken zoals de sterfte binnen een jaar na de behandeling. En of een patiënt na behandeling binnen vijf jaar terug is in het ziekenhuis voor een ingreep of niet.’

Waarom vinden jullie juist die gegevens zo belangrijk?

‘Omdat deze uitkomsten inzicht geven in hoe de hele zorgketen voor cardiologie functioneert. Het gaat dus niet zoals Cleveland om een enkel ziekenhuis met één set van gegevens. Het gaat om de gegevens van tientallen ziekenhuizen. En het gaat niet alleen om enkele operaties. Het gaat om zorg in de hele keten, dus bijvoorbeeld ook de revalidatie thuis als patiënten allang het ziekenhuis hebben verlaten.’

Die laatste informatie lijkt me lastig. Want als iemand in de vijf jaar na het ziekenhuisbezoek heel ongezond leeft, is het toch niet de schuld van de arts of het ziekenhuis dat hij of zij weer in de operatiekamer belandt?

‘Nee, maar we verzamelen deze informatie ook niet om schuldvragen te beantwoorden. Het is een project dat wordt getrokken door artsen. En artsen willen leren van elkaar en zo de zorg verbeteren. Dit heeft er concreet al toe geleid dat heel veel ziekenhuizen de werkwijze van Isala hebben overgenomen, omdat uit het programma bleek dat de resultaten van dat ziekenhuis het beste zijn. Aan de andere kant biedt het programma ook de mogelijkheid om van elkaars fouten te leren.’

Erkennen dat er fouten zijn gemaakt, lijkt me niet eenvoudig.

‘Dat is voor geen enkele beroepsgroep eenvoudig en ook niet voor artsen. Maar nogmaals: het gaat ons om het verbeteren van de totale zorgketen en artsen helpen hier aan mee door anderen te waarschuwen voor fouten. Het is echt de theorie van Michael Porter over kwaliteitsverbetering door transparantie die we in de praktijk brengen. En met succes, zo blijkt nu.’