Van het totale zorgbudget van 62 miljard euro gaat in 2011 slechts 0,4 procent naar preventie. De gemiddelde Nederlander hechtvolgens gezondNU duidelijk meer waarde aan het voorkomen van ziekten dan minister Edith Schippers, de Nederlander wil maar liefst elf procent van het budget besteden aan preventie. Opmerkelijk is dat vooral jongeren veel geld willen steken in preventie (jonger dan 30: 14 procent, ouder dan 60: 9 procent).
Accepteer kosten
“Stel u bent de minister en u moet bezuinigen op de zorg in 2011. Wat zou u doen,” wilde gezondNU weten. Ongeveer de helft van alle Nederlanders wil naar aanleiding van deze vraag bezuinigen. Mannen houden duidelijk meer van bezuinigen (57 procent) dan vrouwen (46 procent). Veertien procent van alle Nederlanders zou het eigen risico verhogen. Opvallend is dat 34 procent ondanks de opdracht tot bezuinigen zegt “Ik doe niets en accepteer de gestegen kosten, gezondheid kost nu eenmaal geld.”
Langdurige zorg
En als er dan toch echt bezuinigd moet worden, dan gaat de voorkeur achtereenvolgens uit naar beheerskosten, langdurige zorg (gehandicapten, ouderen, psychiatrie) en tweedelijnszorg (ziekenhuizen, klinieken). Minst populair zijn de eerstelijnszorg (huisarts, tandarts, fysiotherapie), preventie en geneesmiddelen. Zestigplussers zouden in tegenstelling tot jongeren niet snel bezuinigen op langdurige zorg (19 tegen 41 procent). Mannen denken veel meer dan vrouwen dat er geld te halen is in de tweede lijn (37 tegen 25 procent) en in de langdurige zorg (39 tegen 24 procent). (Zorgvisie – Wouter van den Elsen / Twitter)
Lees meer:
‘Nederlander verwacht kwaliteitsverlies zorg bij bezuiniging’
Bezuinigingen bedreigend voor tiental ziekenhuizen
Bezuinigingen op de Wmo komen vooral op het pbb
Kabinetsmaatregelen treffen gehandicapten hard
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
Het lijkt mij vooral dat kosten niet inzichtelijk zijn voor de burger. Inefficiente verwijzing en bureaucratie maken de zorg duurder. Oplossingen biij complexe gevallen duren te lang; hetgeen betekent dat de kosten niet in de directe zorg zitten maar er omheen. Dan is het ook niet verwonderlijk dat mensen preventieve zorg willen inzetten. Vrouwen wellicht vaker dan mannen. Ook dat zit in de manier besloten hoe vrouwen vaker bij elkaar te raden gaan. Landurige zorg moet echt laatste optie zijn. Hoe eerder de kracht van de client gebruikt kan worden hoe beter. Maar daarvoor is vaker betere en meer integrale zorg nodig ipv het opknippen van de client die vervolgens de weg kwijt raakt en onnodig veel moet aankloppen. Zelfregie en coordinatie zijn nodig evenals het zichtbaar maken van die (zelf)regie in het proces. Ziekte in de meest ruime zin kan gezien worden als een ramp. En zoals bij elke ramp heeft men een goed plan nodig. Dat werkt kosten drukkend.