Bestuursvoorzitter Bart Berden van het Sint Elisabeth Ziekenhuis in Tilburg: “Dit gaat ons vier tot zes miljoen euro per jaar kosten.” Zijn ziekenhuis zet zwaar in op neurologie, neurochirurgie en neuroradiologie. Berden merkt nu al dat ziekenhuizen meer complexe patiënten naar zijn ziekenhuis verwijzen. Hij voorziet dat hij op korte termijn voor de keuze komt te staan om patiënten van ver te verzoeken hun zorg dichter bij huis te halen omdat de kosten anders te hoog oplopen.
Afstoten
Volgens Berden zijn steeds meer ziekenhuizen van plan om onrendabele behandelingen af te stoten. De toestroom van relatief dure patiënten zal de komende jaren toenemen. “Ons profiel is heel ongunstig. Als de vereenvoudigingsslag van dbc’s naar DOT’s zou verlopen zoals beloofd, zouden we loon naar werken krijgen. Maar DOT treedt pas echt in werking in 2015, zo lijkt het.”
Oneigenlijke keuzes
Berden vindt dat de politiek ziekenhuizen en zorgprofessionals opzadelt met oneigenlijke keuzes. Het regeerakkoord spreekt over een kleiner verstrekkingenpakket om daarmee de zorgkosten te beheersen. Die keuzes moet de politiek maken. “Zo niet, dan dient de politiek de overschrijding van het budget voor ziekenhuiszorg te accepteren, vorig jaar 314 miljoen euro, en dit bedrag niet als korting terug te halen.” De politiek kan snijden in het basispakket en daar bijvoorbeeld cholesterolverlagers en maagzuurremmers uithalen. Berden ziet het niet gebeuren: “De tegenstand is enorm. Kijk naar de recente mislukking met de rollators.”
Regionale afspraken en onderhandelen
Maarten Rook, voorzitter van de Stichting Topklinische Ziekenhuizen, erkent dat de financiering van topklinische zorg een steeds groter probleem vormt. Maar hij vindt dat Berden niet naar de overheid moet kijken. “We wilden met ons nieuwe zorgstelsel dat de overheid zich hier niet mee zou bemoeien. Berden kan beter regionaal afspraken maken met andere ziekenhuizen. En met de zorgverzekeraar onderhandelen over de vergoeding van de extra zorg die hij moet leveren.” Rook vindt dat er voor de overheid geen reden is om de topklinische ziekenhuizen te ontzien bij de extra kortingen, noch om sommige ziekenhuizen extra te belonen. “Wij moeten extra hard werken aan DOT. Uit de eerste berekeningen komen hartchirurgie en neurochirurgie niet goed naar voren. Daar moeten wij dus actief mee aan de gang.” (Zorgvisie – Carina van Aartsen)
Lees ook:
Revalidatie Nederland naar rechter om ziekenhuiskorting
Korting ziekenhuizen definitief op 314 miljoen
NVZ in cassatie tegen besluit ziekenhuiskorting
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
Hoeveel bakkers zitten er in 1 straat? Hoe hoog is de concentratie van dezelfde maatschappen in een regio? Groei garantie door vergrijzing. Geen vrije vestiging, dus de overheid is gegijzeld!
De reaktie van Rook is niet steekhoudend. Als je als ziekenhuizen alles zelf zou kunnen, zou de overheid de markt ook volledig los moeten laten. Nu hinkt de overheid bij de uitvoering op twee gedachten. Daarnaast weet Rook ook dat de totstandkoming met andere ziekenhuizen langzaam tot stand kan komen, daar ieder eenzelfde probleem ondervindt en zijn schip varende wenst te houden. Bovendien hindert de mededingingswetgeving, die niet is toegespitst op de zorg en waarover door de NMA geen duidelijke uitspraken worden gedaan, het maken van degelijke onderlingen afspraken. Dus het blijft roeien met de riemen die de ziekenhuizen hebben en het zou wenselijk zijn indien de Topklinische Ziekenhuizen daarin gezamenlijk en op een lijn in optreden. Immers het raakt het allen.