Dat stelt Zorgverzekeraars Nederland (ZN) in reactie op onderzoek van ActiZ, de brancheorganistatie van verpleging en verzorging, waaruit blijkt dat zorgkantoren jaarlijks zo’n vijftig miljoen euro aan extra zorg niet betalen aan zorginstellingen. Het gaat om overproductie. In de ouderenzorg kloppen elk jaar meer mensen aan de deur van zorginstellingen dan de overheid raamt. ActiZ baseert zich op een enquête onder de eigen leden. Maar ZN herkent zich niet in de aantijging van ActiZ. ‘Zorgkantoren betalen conform afspraak’ kopt ZN in haar eigen blad ZN-journaal
ActiZ: zorgkantoren betalen niet
ActiZ-voorzitter Guus van Montfort verklaarde eerder tegenover Zorgvisie dat de zorgkantoren de overproductie moeten betalen. “Het kan niet zo zijn dat als zorginstellingen burgers met een geldige AWBZ-indicatie helpen, zorgkantoren dan achteraf zeggen ‘dat had u niet moeten doen’.” Als zorgkantoren hun houding niet veranderen, gaan zorginstellingen zorgvragers terugsturen naar zorgkantoren, waarschuwt Van Montfort.
ZN hecht aan onafhankelijke indicatiestelling
ZN erkent de jaarlijks terugkerende spanning tussen het beschikbare AWBZ-budget en de omvang van de geïndiceerde zorg. “De zorgvraag groeit al jaren sneller dan de overheid raamt.” ZN vindt het onwenselijk dat als zorgvragers met een geldige AWBZ-indicatie niet worden geholpen. Maar ZN-directeur Pieter Hasekamp wijst in het ZN-journaal zorginstellingen op hun eigen verantwoordelijkheid. Hij suggereert dat zorginstellingen deels zelf verantwoordelijk zijn voor de stijgende zorgvraag. Door de steeds grotere rol in de indicatiestelling kunnen ze die steeds beter beïnvloeden. “Daarmee kan een eerlijke, onafhankelijke en doelmatige indicatiestelling in het gedrang komen. Zorginstellingen zullen voortdurend moeten blijven kijken welke zorg nodig is en hoe zij die doelmatig kunnen leveren.” (Zorgvisie – Bart Kiers)
Lees ook:
ActiZ: zorgkantoren betalen rekeningen niet
Nza: zorgkantoren helpen consument niet
het wordt voor de client/patient wel een grote warboel!
Met heldere eenduidige beleidsregels en dito indicatie protocollen kan iedere ZA zelfstandig indiceren. De zorgverzekeraars kunnen achteraf (steekproefsgewijs eventueel) controleren of er adequaat is geïndiceerd en doelmatige zorg is ingezet. En dus eventueel bij de ZA verhalen als dat niet zo is. Dat maakt de ZA bewust van haar eigen verantwoordelijkheid. Overigens moet je dat in het begin natuurlijk wel beperken door ZA’s die bewezen hebben integer te zijn.
je gaat toch niet in je eigen nest schijten als vogel?
Ik ben het eens met Heleen. Overheid kan beter investeren in kwalitatief goede indicatiestellers. Geldt overigens zeker ook voor Gemeenten. Daarin zit nog steeds teveel verschil.
ZN heeft gelijk. Logisch toch. Een sigarenboer wil zoveel mogelijk sigaren leveren, een slager vlees en een zroginstelling zorg. Iinstellingen zullen dus eerder te hoog dan te laag indiceren. Ik pleit voor een onafhankelijke indicatiestelling.