De zorgkosten stijgen naar verwachting van bijna 11 miljard euro in 2009 tot ruim 16 miljard euro in 2030 (2 procent per jaar). Doordat zorgvormen met hoge tarieven, zoals tehuiszorg, sneller groeien dan gemiddeld, loopt het zorgvolume sneller op dan het aantal gebruikers. Wanneer ook de gemiddelde prijsstijgingen over de afgelopen 25 jaar worden meegenomen in de berekening, zal een nog sterkere stijging van de uitgaven zichtbaar zijn (4,1 procent per jaar). Hierdoor nemen de collectieve uitgaven toe tot bijna 25 miljard in 2030.
Zorggebruikers
In 2009 maakten ongeveer 1,2 miljoen mensen (11 procent van de 30plus bevolking) gebruik van een vorm van verpleging en verzorging. In 2030 zullen naar verwachting ongeveer 1,6 miljoen Nederlanders gebruik maken van verpleging en verzorging (14 procent van de 30 plusbevolking). Het zorggebruik groeit daarmee in de periode 2009 tot 2030 met gemiddeld 1,5% per jaar. Dit is minder snel dan we op basis van de verdergaande vergrijzing zouden verwachten. Zo bedraagt de groei van het aantal 65-plussers meer dan 2 procent per jaar en die van het aantal 80-plussers zelfs 2,5 procent per jaar. Het zorggebruik stijgt volgens de onderzoekers minder hard omdat mensen steeds langer in goede gezondheid verkeren.
Toename kosten
In het onderzoek komt verder naar voren dat de uitgaven in de VVT-sector sneller toenemen dan het bruto binnenlands product (ca 2 procent per jaar). Dat zorgt ervoor dat de VVT een steeds groter deel van de publieke middelen opslokt. Deze kosten kunnen verder toenemen door een laag aanbod van personeel wegens vergrijzing en ontgroening van het zorgpersoneel. Het voornemen van het kabinet om meer ruimte te creëren voor kwaliteit, zoals bijvoorbeeld een hogere kwalificatie van het personeel, zal de prijzen wellicht nog verder opdrijven. In dat geval zou de uitgavenraming een conservatieve raming zijn: de prijzen, en daarmee de uitgaven, kunnen wel eens sterker gaan stijgen dan de hier gehanteerde stijging die blijkt uit de afgelopen decennia, verwachten de onderzoekers.
Beperken uitgaven
De uitgaven kunnen bij zulke verdergaande prijsstijgingen volgens het rapport alleen in de hand gehouden worden door beperkingen in het zorgvolume. Daarvoor moet de toegang tot de zorg in het algemeen zorgvuldig onder de loep genomen worden. Maatregelen om de toegang tot een specifieke zorgvorm te beperken zullen waarschijnlijk weinig verlichting bieden: de gebruikers zullen mogelijk uitwijken naar andere, meer of minder intensieve zorgvormen. Wanneer niet tegelijkertijd de weg naar meer intensieve zorgvormen wordt beperkt zullen kostenbesparingen tegenvallen of zelfs geheel uitblijven. (Zorgvisie – Mark van Dorresteijn | Twitter | Foto: ANP – Lex van Lieshout )
De zorgkosten zullen zelfs nog na-ijlend stijgen na de laatste wegbezuinigde patient ,om het dan overblijvende management dat natuurlijk helaas als laatste het zinkende zorgschip verlaat niet te laten verhongeren , want een rekening bij de voedselbank heeft men niet .
Waar we in Nederland ook goed in zijn is het afroepen van scenario’s over hel en verdoemenis in de toekomst. Dit wordt volgens het SCP vooral veroorzaakt door de sterke groei van de loonkosten in de zorg. Het aantal ‘afnemers’ van zorg groeit ook, maar niet zo sterk als de loonkosten. Ik weet niet of deze cijfers kloppen, maar ik veronderstel dat er weer geen rekening is gehouden met alternatieve, innovatieve vormen van zorgverlening die over 20 jaar waarschijnlijk heel normaal zullen zijn. Lastig om daar nu een beeld van te hebben, maar dat tegen die tijd niet alles meer met professionals kan worden gedaan ligt wel voor de hand. Maar het kan ook niet zo zijn dat we daarom maar de huidige vormen van zorgverlening projecteren op 2032… Dat is zo jammer, want het neveneffect van dit soort alarmrapporten is dat de politiek weer in de stand van de beheersing van de kosten schiet, terwijl we juist de discussie over de effecten en waarde van presentie, preventie en interventie met hen moeten en willen voeren
Dit wisten we toch allemaal al?
De cijfers buitelen over elkaar heen, die worden nu wel erg verwarrend gepresenteerd; lees het SCP-persbericht:
De VVT-kosten zijn *nu* 2% van het BNP en stijgen in 2009-2030 met 4,1% per jaar, van 11 tot 25 miljard. Het SCP-persbericht noemt geen stijging van slechts 2% per jaar, noemt niet het getal 16 miljard, en spreekt niet over 25 jaar terugkijken.
De verklaringen zijn dus niet eens zo gek. Immers, een toenemende vraag, de wens tot kwaliteitsinvesteringen middels de inzet van hoger gekwalificeerd personeel, inflatie én de noodzaak tot het stimuleren van mensen om voor werk in de zorg te kiezen kost geld. Het is dus vanzelfsprekend dat de groei van de zorgkosten hoger is dan die van het BBP. Voor een deel kan slimmer werken, technologie en de inzet van mantelzorg, vrijwilligers en het sociaal netwerk kostenbeheersing ondersteunen en kwaliteitsverbetering realiseren. Maar, vergeet niet dat veel innovaties al plaatsvinden en al een groot beroep op informele zorg wordt gedaan. Kernvraag die overblijft is dus hebben wij in Nederland iets meer van onze welvaart over voor de financiering van de ouderenzorg voor veel Nederlanders. En ja, dan zullen we waarschijnlijk iets anders moeten laten. Hebben we dat niet, dan zullen we genoegen moeten nemen met iets minder zorg. We moeten keuzen maken.