@ Mooi weer. Was maar waar. Natuurlijk heb je gelijk dat bestuurders veel moeten vertrekken vooral vanwege onenigheid tussen bestuur en specialisten, maar het blijven twee groepen met gescheiden belangen. Op het moment dat de specialisten volledig de touwtjes in handen hebben, de bestuurders aanstellen en hun vergoeding bepalen (ipv de RvT) omdat zij eigenaar zijn, dan wordt het ziekenhuis pas bestuurbaar.

Het niet onderkennen, dat we al decennia niet breed aan preventie in de jeugd doen, wreekt zich toenemend. Als sterk voorbeeld de rug-en nekproblematiek. De slechter wordende houdings- en bewegingssystematiek in vroege jeugd en op scholen, door toenmend zitten en slechter zitten levert een explosieve zorgvraag op. Daar valt niet tegen op te besturen of op te leiden. Het roer moet inhoudelijk om. En wel in de jeugd. Alle organen gaan onderpresteren door gebrek aan preventieve en vroeg conservatieve Geneeskunde. Focus ligt te veel op Angelsaksisch gerichte high Tech oplossingen. ZH overleven alleen door de mainstream aan problemen in “straatjes”te proppen. niet makkelijk om te buigen. Zorgen om de Zorg dus.

@alfred: zeker geen ervaring in de zorg. Specialisten trekken aan de toutjes niet de bestuurders, al doet de pers het graag anders geloven. Immers hoe vaak moet een bestuurder vertrekken?
en waardoor?
Juist hij kan niet meer met de specialisten door de deur

Bij het Academisch ziekenhuis Maastricht (AZM) ontvangt de hoogste baas doodleuk ruim 3 ton. Het AZM heeft 14 mensen in dienst die meer dan 250.000 euro verdienen. Dat valt aan geen verpleegster of patiënt uit te leggen.” En dat schrijft men nu: Zestig procent van de ziekenhuizen denkt later dit jaar in de financiële problemen te komen.
Let op mijn woorden hier gaan wij de zelfde kant op als bij de banken. De politiek doet weer alsof hun neus bloed!

Die hollanders zijn gek. Ik zie het nu iedere dag, sinds een jaar of 5. De landen waar ik ben opgeleid hadden en hebben betere gezondheidzorg. Vriendelijker voor patienten, maar ja in de statistiekjes doet NL het goed, en meetbaar denken ze dat alles is. Wat een onzinnige overhead in dit land en dit forum zit vol van die overhead makers en mee vreters. De artsen producrene iets, verpleging ook, kantoor personeel alleen papier en een hoop hete lucht. Ga uit de gezondheidzorg en ga voor mijn en mijn gezin hun medische problemen naar vrienden in het buitenland.

Dit is geen slecht nieuws. Als de ziekenhuizen failliet gaan dan kunnen de toelatingsovereenkomsten met de specialisten worden ontbonden. Dan kan een nieuwe financier een contract opstellen waarmee hij de specialisten kan aansturen en daarmee is het ziekenhuis bestuurbaar en daardoor weerbaar. Het is ook mogelijk dat de specialisten zelf garant staan en dus eigenaar worden. Dat model lijkt de Rabobank nu voor te staan en dat zou ook kunnen werken omdat het bestuur dan moet luisteren naar de specialisten en het verschil in belangen tussen bestuur en specialisten dan ook verdwijnt. In beide gevallen kan het ziekenhuis eindelijk worden bestuurd.

@Maarten zegt: direct de slag maken naar patient-gestuurde zorg. Niet snijden, maar vanuit de inhoud. Daar ben ik het helemaal mee eens. Let wel: met pat.-gestuurde zorg bedoel ik niet die lucratieve zorgpaden!

Tot nu toe is liberalisering alleen maar een bron van ellende als het de kostenontwikkeling betreft.

@ Bruggenbouwer
Tegelijkertijd weten we dat budgettering tot een hogere mortaliteit over meerdere leeftijdscategorien leidt. (Sharp upturn of life expectancy in the Netherlands, Mackenbach et al. 2011). En dan hebben we het nog niet eens over de kwaliteit van leven. Aangenomen dat er zo iets is als een jaar leven zonder geluk (wel verlenging van het leven, geen toename van totale welzijn / kwaliteit van leven), dan nog kun je daar niets mee zolang je geen instrumenten hebt om deze (hypothetische) categorie te scheiden van behandelingen die wel leiden tot meer welzijn /welvaart. Althans, ik geef het je te doen als je moet beslissen dat een leven het niet meer waard is om te leven. In die zin heeft @ Maarten Hoekstra gelijk: Laten we de zorg zowel liberaliseren en privatiseren (=uitkomst gebaseerde beloning), op zijn minst wat betreft de planbare zorg. Alleen zo kunnen de moeilijke afwegingen (hoeveel is een behandeling waard, wat is de kwaliteit van een behandeling, hoeveel procent van ons inkomen willen we besteren aan zorg) juist beantwoord worden. Spijtig dat de politieke haalbaarheid van deze onvermijdelijke transformatie nog niet aanwezig is. Daarvoor hebben we blijkbaar nog veel en veel meer ellende nodig.

Zou het nog te achterhalen zijn wat de totale “kwaliteitsregistratie” voor extra kosten heeft meegebracht?

En die andere 40% is er nog niet achter… En dan hebben Rutte cs nog niet eens gesproken.. Bezuinigen in de zorg is onvermijdelijk. Direct de slag maken naar patient-gestuurde zorg. Niet snijden, maar vanuit de inhoud. We hebben nog 1,5 jaar de tijd (helemaal over op DOT vergoeding)!

1)
Dankzij technologische vernieuwingen komen er behandelingen die het leven kunnen verlengen, maar die niet perse de kwaliteit van het leven verbeteren. Juist dat laatste leidt vaak tot een aanzienlijke stijging van zowel het volume als de kosten van de curatieve en langdurige zorg. Zo concludeert Meijer uit haar recent promotieonderzoek. ‘Studies of health and long-term care expenditure growth in aging populations’. Ze is verbonden aan het instituut voor Beleid en Management Gezondheidszorg aan de EUR.
2)
Het elektronisch patiëntendossier is geen manier om af te rekenen met dure onderzoeken. Het zorgt mogelijk zelfs voor een toename. Dat blijkt uit recent Amerikaans onderzoek naar 28.741 patiëntbezoeken aan 1.187 artsen. Zo meldt Zorgvisie op 9 maart.
Om niet in de financiële problemen te komen, zetten ziekenhuizen technologische vernieuwingen in, en wordt de gezondheidszorg onbetaalbaar.