De Kamer had gevraagd om een brief, nadat de VNG op een congres had besloten pas met het kabinet om de tafel te willen als gemeenten meer vrijheid krijgen en minder regels moeten naleven. Volgens Asscher is het goed dat de gemeenten hun zorgen op tafel leggen. Het kabinet ziet dat als ‘aansporing om met elkaar in gesprek te gaan’. Omdat in de akkoorden afspraken zijn gemaakt op hoofdlijnen, had het kabinet al voorzien dat er nog overleg nodig was over de uitwerking, stelt Asscher.
Terecht
De VNG vraagt volgens de vicepremier terecht aandacht voor de taken die de gemeenten op hun bordje krijgen op het gebied van jeugdzorg en de langdurige zorg. Het kabinet is ervan doordrongen dat deze taken alleen succesvol overgedragen kunnen worden ‘in goed overleg met gemeenten’ en ‘op basis van heldere afspraken’, schrijft hij.
Uitgekleed
Ook voor de financiële zorgen van de VNG heeft het kabinet oog, aldus Asscher. Het gemeentefonds krijgt er 530 miljoen euro bij voor de langdurige zorg, maar moet tegelijk 89 miljoen inleveren omdat de huishoudelijk hulp wordt uitgekleed. Die bezuiniging moet volgens de VNG van tafel. In augustus zal het kabinet met de VNG ‘het gesprek over dit knelpunt voortzetten’.
Typisch de zorg. Maatregelen opleggen en dan pas gaan praten met de gemeenten.
Een beetje intellect in de zorg was op het idee gekomen om vanaf het begin te overleggen met de gemeenten.
Ik waarschuw nu van Rijn al (geheel gratis) dat als hij het financieel rond heeft met de gemeenten hij plots voor het probleem staat dat de gemeenten qua kennis en mankracht niet of onvoldoende zijn uitgerust om zijn opgelegde maatregelen uit te voeren. Dat wordt dan voor hem het volgende probleem.
Financieel zal nog wel lukken — dan krijgt de oudere, hulpbehoevende en gehandicapte gewoon NOG MINDER ZORG dan dat die de laatste jaren al dramatisch omlaag is gegaan.
Daar komen de mindere mogelijkheden van de gemeenten nog bovenop!!!.
Onlangs zei een bisschop ten mij:’de kerken komen weer vol, let op mijn woorden’.
Hij heeft gelijk — om vurig te bidden dat je vader of moeder of kind of jezelf NOOIT ZORG NODIG HEEFT