Dat concludeert Gupta Strategists na een analyse van de ontwikkeling van het bruto binnenlands product (bbp), de inflatie en de zorgkosten over de afgelopen 35 jaar. Het bbp verklaart voor 50 procent de zorgkostengroei, de inflatie is verantwoordelijk voor 20 procent groei. Uit het onderzoek blijkt dat de zorgkosten mee ademen mee met de economie.
Economie werkt langzaam door
De ontwikkeling van de economie werkt met een vertraging door in de zorgkosten. Veranderingen in het bbp werken tot zes jaar later door, de inflatie tot twee jaar later. Een mogelijke oorzaak is dat politieke beslissingen tijd kosten en daarom later pas effect sorteren. Ook investeringsbeslissingen van zorgaanbieders kunnen een rol spelen. Het proces vanaf het besluit totdat de investering daadwerkelijk wordt gedaan, duurt enkele jaren. Daarnaast bezuinigen consumenten pas als laatste op gezondheidszorg. Verder manifesteren groei- of krimptrends zich pas na twee tot drie jaar in het inkoopbeleid van zorgverzekeraars.
Groei zorgkosten laag
Op basis van de huidige economische ontwikkelingen verwacht Gupta de komende jaren een nominale groei van de zorgkosten van tussen de 1 en 3 procent. De reële groei, zonder de inflatie, zal 1,5 tot 2,5 procent lager liggen. Gupta pleit ervoor om beleid mede te bepalen op zorgkostenmodellen die rekening houden met economische ontwikkelingen.
Ik vraag me af wat de invloed van bezuinigingen is. Als de economie krimpt of stil komt te staan is dat zo goed als altijd een gevolg van een crisis, die tegelijkertijd bezuinigingen tot gevolg heeft. Zoals we in deze crisis ook zien: het bezuinigingsakkoord tussen rijksoverheid, zorgverzekeraars en ziekenhuizen/specialisten om de zorgkosten niet of beperkt te laten stijgen.
Wat nog steeds (het) belangrijk(st) is, zeker voor de lange termijn, is om een goed systeem te ontwikkelen dat voor kosteneffectieve en kwalitatief goede zorg zorgt. Zie voor hoe dat zou moeten http://www.gezondezorg.org/kem en http://www.gezondezorg.org/uitkomstfinanciering.
En zorgverzekeraars hebben geen interesse in goede en doelmatige zorg. Ze zeggen van wel als je de reclame mag geloven. Maar reclame is accent leggen op datgene wat goed is de rest verhul je onder dit positieve accent. Menzis is de wolf in schaapskleren. Ze doen heel vriendelijk maar intussen doen ze precies wat zij als Menzis willen. Sluw hoe ze dit 2 sporenbeleid uitvoeren, de paradox uitzetten! Laatste sluwheid: een dbc die duurder dan 100 of 110 euro per uur oplevert is een malafide dbc. Meneer Boxtel u bent in loondienst voor hoeveel euro per uur? Wie in de Menzis verdient meer dan 184.000 euro op jaarbasis? Die is dan malafide bezig volgens de Menzis. want je mag ook niet meer dan 40 uur per week werken en niet meer dan 46 weken bij de contract afsluitingen. Maar ook hier zal vast dat 2 sporenmenzis beleid gelden. En Menzis betaald 90% van NZA tarief uit tenzij hen voorziet van meer info via kleine enquete na elke sessie! Slim he deze sluwheid.