De gezondheidszorg in de Verenigde Staten is peperduur. De zorguitgaven waren in 2013 ruim 16 procent van hun bruto nationaal product. Nederland gold jarenlang als de nummer twee in de ranglijst van de Organisatie voor Economische samenwerking en Ontwikkeling (OESO). Maar dat blijkt niet te kloppen. De OESO heeft de regels voor de aanlevering van data aangescherpt en achteraf aangepast. En daardoor blijken vooral de kosten voor de ouderenzorg in andere landen hoger uit te pakken. Nummer twee is nu Japan, met 11,3 procent. Daarna volgen Zwitserland (11,2 procent), Zweden (11,1 procent) en daarna pas Nederland (10,9 procent). In de lijst over 2014 staat Nederland zelfs op plek zeven, na Frankrijk en Duitsland.
Verschillen zijn minimaal
De scherpere regels vallen voor Nederland gunstig uit, omdat ons land met het Centraal Bureau voor de Statistiek al een van de beste registraties ter wereld heeft, licht Erik Schut, hoogleraar gezondheidseconomie aan de Erasmus Universiteit, toe in NRC. Piet Hein van Mulligen, hoofdeconoom bij het CBS, wijst erop dat de verschillen tussen de landen na Amerika minimaal zijn en dat er een ‘zeker mate van toeval in zit’.
Commissie topambtenaren
De zorguitgaven blijven in Nederland sterker stijgen dan de economie, voorspelde het Centraal Planbureau in mei. Ze slokken daardoor een steeds groter deel van de overheidsuitgaven op, waardoor er minder geld over is voor bijvoorbeeld onderwijs, dijken, wegen en defensie. Het kabinet heeft daarom recentelijk een commissie van topambtenaren ingesteld om te onderzoeken hoe een volgend kabinet de groei van zorguitgaven kan beheersen.
De grootste stap naar een duurzame ontlasting van de zorguitgaven is nadrukkelijk het juridisch onderscheid aanbrengen in publieke zorg en particulier wonen en levensonderhoud (service). Stel je eens voor wat de winst zou zijn voor wanneer we ertoe kunnen komen om de functie verblijf 100% publiek, qua zorg te ambulantiseren naar 40% en te privatiseren naar 60%…
Ja dat is mogelijk, en nee dat is geen sinecure…
Samen met APE te Den Haag werken we aan een rekenmodel, waarbij het vertrekpunt de businesscase vanuit de klant/de burger is, en niet het collectieve verblijfsbudget van de organisatie. Cedrah te Capelle aan den IJssel heeft hiertoe input aangedragen.
In 2016 zijn nog 5 tot 11 organisaties gevraagd om hun informatie aan te leveren, zodat er nieuw vergelijkingsmateriaal ontstaat (benchmark) en de transitie op navolgbare wijze kan worden ingezet.