Ziekenhuizen hebben de grootste moeite om deze patiënten in bijvoorbeeld een verpleeghuis te plaatsen. In het
AMC belandden vorig jaar vijf- tot zeshonderd patiënten zonder ziektekostenverzekering, voor een groot deel illegalen .
Zestig dagen
Doorverwijzing naar een verpleeghuis, gehandicapteninstelling of revalidatiecentrum is vaak moeilijk omdat deze instellingen geen geld krijgen voor illegale patiënten. Onder de groep onverzekerden zijn tien à vijftien patiënten die heel lang in het ziekenhuis blijven. Gemiddeld zestig dagen, becijfert Wiegman, terwijl het streven is een patiënt na hoogstens 21 dagen het ziekenhuis uit te krijgen. “Het is een levensgroot probleem dat patiënten op de verkeerde plaats blijven liggen. Zo bleven er drie op de afdeling neurochirurgie die eigenlijk doorgeplaatst moesten worden. Dat hakt er wel in.”
Schipperen
De onverzekerde patiënten houden niet alleen bedden bezet die hard nodig zijn voor anderen, deze bedden zijn ook nog eens stukken duurder dan plaatsen in verpleeghuizen. Het AMC moest tot nu toe ‘schipperen’, aldus Wiegman, omdat een structurele oplossing er niet in zit. Zo kreeg een patiënt een keer een vliegticket naar zijn thuisland waar hij wel op kosten van zijn zorgverzekeraar verder behandeld kon worden. Een moeder werd tijdelijk uit de ouderlijke macht ontzet omdat haar gehandicapte kind dan wel een verblijfsvergunning en een ziektekostenverzekering kon krijgen.
De pan uit
Voor twee onverzekerde patiënten wist het AMC een afspraak te maken met een verpleeghuis, waarbij de kosten gedeeld worden. Rijzen die op langere termijn toch de pan uit, dan mag het verpleeghuis de patiënte terugsturen naar het ziekenhuis. (ANP)