De kritiek op de WMO is terug te lezen in de Brancheverkenning GGZ die door KPMG is uitgevoerd. De stand van zaken binnen de sector wordt volgens KPMG gekenmerkt door een enorme dynamiek. Niet alleen wordt de financieringsstructuur aangepast, ook de juridische grondslag voor het verkrijgen van geestelijke gezondheidszorg verandert.

Invoering WMO

Van oudsher is de ggz verdeeld over de AWBZ en de ziektekostenverzekering. Met de invoering van de WMO komt er een extra schot bij. Volgens KPMG heeft het verleden geleerd dat schotten kunnen leiden tot een ondoelmatige inzet van zorg op macroniveau, aangezien dit op microniveau vaak gepaard gaat met een afwentelingsmechanisme, oftewel financiers proberen de kosten waar mogelijk af te wentelen op het andere compartiment.

Verzwaring lasten

Bovendien dreigt volgens KPMG een aanzienlijke verzwaring van de administratieve lasten. Instellingen moeten binnen het kader van de WMO met meerdere instanties productieafspraken maken en aan meerdere financiers factureren en verantwoording afleggen. Zorginstellingen met een groot geografisch werkgebied kunnen te maken krijgen met tientallen gemeenten. Aangezien voor de overige producten de onderhandelingen met het Zorgkantoor van kracht blijven, gaat de administratie lastenverzwaring niet gepaard met een lastenverlichting elders.

KPMG vreest

KPMG vreest dat de WMO ook bij ontvangers van zorg voor problemen kan zorgen. Zoals de plannen nu zijn- WMO-middelen niet geoormerkt zijn, kan het algehele niveau van de zorgverlening dalen, met name in financieel minder draagkrachtige gemeenten. Ook is er het gevaar van grote regionale verschillen, aangezien gemeentes zelf mogen bepalen wat zij binnen de WMO gaan regelen en wat voor rekening van de burger komt. Het begrip compensatieplicht biedt in dit opzicht vooralsnog onvoldoende bescherming. Burgers kunnen deze compensatieplicht door de rechter laten toetsen, maar KPMG denkt dat het jaren kan duren aleer het begrip binnen de jurisprudentie een invulling heeft. (ZorgVisie)