Veel thuiszorgorganisaties komen in de problemen omdat gemeenten de huishoudelijke hulp in de Wet maatschappelijke ondersteuning (WMO) vooral laten uitvoeren door goedkope alfahulpen. Voor de vaste krachten is er daarom te weinig werk. Volgens de vakbonden FNV en CNV dreigen er hierdoor op de lange termijn 20 duizend banen te verdwijnen. Ook worden werknemers gedwongen om als alfahulpen aan de slag te gaan. De gemeente Spijkenisse vindt dat een ongewenste ontwikkeling.

Drie tarieven voor huishoudelijke hulp

“Het gaat vaak om jonge werkende moeders die er als alfahulp flink op achteruitgaan”, zegt Ingrid Dudink, WMO-projectleider in Spijkenisse. Om dit te voorkomen heeft Spijkenisse ale eerste gemeente een hoger tarief ingesteld voor eenvoudige hulp die vaste werknemers van de thuiszorg uitvoeren. Dit zogeheten hh1b-tarief is 19,20 euro. Het tarief voor alfahulpen (hh1a) ligt op maximaal 15,20 euro. Voor dure hulp (hh2) is dat 24,30 euro. De tarieven zijn maximumtarieven, omdat Spijkenisse de hulp via een WMO-veiling verdeelt.

Voor 75-plussers

Het nieuwe tarief is bedoeld voor 75-plussers. Daarnaast komen mensen in aanmerking die moeilijk het salaris aan alfahulpen kunnen voorschieten. Ook mensen die de werkgeversrol voor alfahulpen niet kunnen uitvoeren, vallen onder het nieuwe tarief.

Minder alfahulpen

Spijkenisse indiceert zelf en bepaalt ook zelf welke zorg wordt uiteindelijk wordt ingezet. Dudink verwacht dat de percentages voor hh1a, hh1b en hh2 komen te liggen op respectievelijk 25, 75 en 5 percentage. Bij veel gemeenten is het percentage voor alfahulpen 85 procent en dure hulp 15 procent. In de AWBZ viel nog 70 procent van de zorg onder het dure tarief. (ZorgVisie – Bart Kiers)