Tot nu toe schreef de richtlijn in verpleeghuizen voor dat er niet gereanimeerd wordt, tenzij de patiënt dat wil. Maar na de opschudding die ontstond over het reanimatiebeleid van het St. Pieters en Bloklands Gasthuis in Amersfoort gingen de verpleeghuisartsen zich beraden over de bestaande richtlijn. Deze instelling besloot om cliënten niet meer te reanimeren, tenzij die zelf hadden aangegeven dat wel te willen.
Wil van patiënt
In de nieuwe richtlijn van de verpleeghuisartsen gaat het niet meer om een keuze tussen ‘ja, tenzij’ of ‘nee, mits’ als het gaat om reanimatie, maar staat de wil van de patiënt centraal. Binnen zes weken na binnenkomst van een cliënt in een instelling, moet in een gesprek met een arts zijn voorkeur vast komen te staan.
Eerder gaf Bussemaker al aan dat een patiënt bij twijfel altijd gereanimeerd moet worden. (ANP)
Lees ook:
Bussemaker wil één richtlijn bij reanimatie
IGZ uit kritiek op reanimatiebeleid
Reanimatiediscussie verdeelt de zorgsector
Inspectie onderzoekt reanimatiestop
Binnen zes weken na opname in een verpleeghuis is een cliënt vaak zelf nog in staat een beslissing te nemen. Maar wat na 5 jaar en verdere achteruitgang. Blijft dan nog steeds de gemaakte afspraak van kracht, of staan we opnieuw voor de keuze wel/niet. Binnen Meavita WoonZorg hebben we al eerder na zorgvuldig afwegen voor de verpleeghuizen een “protocol” vastgesteld. Laat Bussemaker zich eerder druk maken over het nijpende tekort aan de handen aan ’t bed en de kwaliteit van de zorg.