“In de huidige situatie kan het verschil maken of een pleister door een huisarts of door een afdeling spoedeisende hulp van een ziekenhuis wordt geplakt”, licht NZa-woordvoerster Juliëtte Oolders het advies “Met spoed!” toe. Waar afdelingen spoedeisende hulp kunnen declareren tegen een medisch specialistisch tarief, moeten huisartsen het doen met een veel lager tarief.
Ondoelmatige besteding
Volgens de NZa leidden de verschillende bekostigingssystemen tot een ondoelmatige besteding van het budget voor acute zorg. Doordat veel zorgaanbieders werken met vastgestelde normatieve budgetten zijn er bovendien nauwelijks prikkels om efficiënter te werken, zeker wanneer deze aanbieders ook nog kunnen terugvallen op nacalculatie.
Oneigelijke prikkel
Wat de NZa maakt deze diffuse financiering plaats voor een uniform consulttarief dat huisartsen, huisartsenposten (HAP’s) en afdelingen spoedeisende hulp (SEH’s) gelijk beloont. Betaling van prestaties in plaats van organisaties is tevens bevorderlijk voor de transparantie. Doordat prestaties met elkaar vergelijkbaar worden kunnen verzekeraars doelmatiger inkopen. De NZa wil voor wat betreft de acute zorg ook af van het verzekeringstechnische onderscheid tussen eerste en tweede lijn. Nu nog passen verzekeraars op acute zorg in de tweede lijn risicoverevening toe, terwijl de kosten van zorg in de eerste lijn volledig voor rekening van de individuele verzekeraar komt. Dit maakt het aantrekkelijk om zorg in de dure tweede lijn te laten in plaats van over te hevelen naar de eerste lijn. De NZa pleit voor afschaffing van deze “oneigenlijke prikkel”.
Wettelijke status
Ook maakt de NZa zich sterk voor een beschikbaarheidsvergoeding voor huisartsen. Weliswaar hebben huisartsen in de huidige situatie de verplichting om 24-uurszorg te leveren, daar staat geen afzonderlijke vergoeding tegenover. De NZa denkt dat een dergelijke vergoeding een garantie vormt voor het daadwerkelijk beschikbaar zijn van de 24-uurszorg. De NZa roept de overheid op om heldere normen ten aanzien van de acute zorg vast te stellen. “Nu is vaak niet duidelijk wat de wettelijke status is van bijvoorbeeld de aanrijtijden van ambulances”, verduidelijkt Oolders. Die onduidelijkheid is er ook ten aanzien van triage-systemen en behandelprotocollen. De huidige verschillen vormen volgens de NZa een gevaar voor de kwaliteit en coördinatie van acute zorg. De Nza wil daarom dat de overheid een en ander wettelijk vastlegt. (Zorgvisie – Philip van de Poel)
