Door de plannen van het kabinet moet Philadelphia straks zaken doen met 220 gemeenten en zeven zorgverzekeraars. Nu regelen tien werknemers alle zaken met 29 zorgkantoren. Philadelphia heeft op 800 locaties in het land ruim achtduizend werknemers die voor evenzoveel verstandelijke gehandicapten zorgen.
Kennis opbouw
Zij voorziet echter grote problemen als de gemeenten verantwoordelijk worden voor de ondersteuning van gehandicapten die zelfstandig wonen. “Dan krijg ik te maken met zo’n 220 gemeenten waar wij cliënten hebben. Al die gemeenten moeten kennis opbouwen. Als zij tegelijkertijd ook nog eens verantwoordelijk worden voor de jeugdzorg, zoals het kabinet aankondigt, kan dat een enorme chaos geven. Bij ons dreigt een enorme bureaucratie als we contact met al die gemeenten moeten onderhouden. Als zij de gehandicaptenzorg gaan aanbesteden, dreigen dezelfde problemen als bij de thuiszorg. Inschrijving op zo’n aanbesteding is elke keer een boekwerk van zo’n vijftig pagina’s. Dat is een enorme klus.” (Zorgvisie – Mark van Dorresteijn | Twitter)
Lees ook:
‘Tekort aan artsen voor gehandicapten’
Medicatie onveilig in thuiszorg en gehandicaptenzorg
Ggz-personeel veel tijd kwijt aan administratie en bureaucratie
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
constructies bedenken van bovenaf zijn ze een meester in
de mensen,waarvan ze t moeten hebben worden t hierdoor alsmaar moeilijker gemaakt!
Als de overheid meent minder ambtenaren in dienst te moeten hebben moet de overheid dat ook doen. Dit voorstel leidt echter tot meer werk voor de zorginstellingen, meer ambtenarij op een lager nivo met de grote kans op verzanding en macht-misbruik en -uitoefening zoals we dat vaker kunnen ervaren zodra je met gemeenten te maken krijgt. Onvoldoende kennis en maatschappelijk inzicht van ambtenaren wordt op die manier op vele terreinen weg gebluft en de burger kan nergens heen. Barrieres worden opgeworpen om maar niet te hoeven uitkeren,bewust of onbewust dat doet er niet toe > zie de WMO,> zie de mantelzorg regeling. Het grote gevaar daarbij is dat het geld voor de zorg in de grote pot verdwijnt en opeens moet concurreren met de aanleg van wegen en rioolvoorzieningen. Een heel erg slecht plan derhalve dat volledig contra productief zal uitpakken. Het kind van de rekening is het kind dat het toch al niet makkelijk heeft. Maar blijkbaar heeft dit kind geen naam en die anonimietijd maakt hem en haar tot een makkelijk slachtoffer van onbekwame plannenmakers.
De zorginstellingen moeten zorg leveren die gevraagd wordt daarmee hebben ze al genoeg aan hun hoofd. Dit gaat ten koste van hen die de zorg zo hard nodig hebben.
Typisch politiek: iets bedenken wat op papier er goed uitziet maar wat niet werk of de bureaucratie versterkt. En daarna gioedxe sier met de ‘bureaucratie terugdringen’.