Door: Patricia van der Zalm
Wim Aarts, directeur ‘Het Laar’
Directeur Wim Aarts van Het Laar (verzorging, verpleging en serviceappartementen) in Tilburg moet met het zorgkantoor van VGZ ‘stevige gesprekken’ voeren over volumes. ‘Voor zowel intra- als extramurale zorg hebben we grote wachtlijsten. Alleen al 130 tot 160 ouderen wachten op een plek in ons verzorgingshuis. Zij wonen noodgedwongen thuis, de zwaardere problematiek neemt dus enorm toe. De zorgverzekeraar werkt wel mee, maar mondjesmaat.’
Aarts zou graag zien dat zorgkantoren wat ruimhartiger zijn. ‘De trend is: kleinschalig bouwen. Dat betekent vier tot vijf jaar wachten. Intussen staan mensen op de wachtlijst. Ik heb er liever 40 tot 60 plaatsen ineens bij. Grootschaliger, maar ook sneller te realiseren. En goedkoper om te bemensen dan drie kleinschalige locaties. Die wens wordt niet gehonoreerd. Ik heb er begrip voor dat verzekeraars binnen hun budget moeten blijven, maar vind het jammer voor de ouderen. Zorgkantoren zouden wat ondernemender moeten kunnen zijn. Snellere liberalisering zou daar zeker aan bijdragen, meer dan de halfwassituatie van nu. Die is ook voor zorginkopers moeilijk hanteerbaar. Maar misschien ben ik wel te begripvol?’
Guus Bannenberg, Raad van Bestuur Swinhove Groep
Zorgverzekeraars letten bij de inkoop van extramurale zorg vooral op prijs, zegt Guus Bannenberg, bestuurder van de Swinhove Groep in Zwijndrecht en voorzitter van Corona, een alliantie van 27 instellingen voor zorg en wonen. ‘Dat is vrijwel het enige nog overgebleven onderscheidende criterium. De andere – kwaliteitslabels, het betrekken van cliëntenraden bij het ontwikkelen van beleid – zijn zo algemeen dat instellingen zich daarmee nauwelijks meer kunnen onderscheiden. Dus: is je prijs niet laag genoeg, dan kun je een deel van je productie kwijtraken. Een duivels dilemma. Want je wilt ook investeren in nieuwbouw. Als je met vernieuwing bezig bent, moet je dus het geluk hebben dat je daarvoor wordt beloond.’
Bannenberg, die zelf vooral zaken doet met Trias, kent voorbeelden waarbij dat niet lukt. ‘Ik ken collega’s in het Achmeagebied die vanwege hun nieuwbouwinvesteringen zijn afgestraft bij de aanbesteding. Ik zie meer in een persoonsvolgend budget: je kiest als cliënt zelf je zorgaanbieder en het geld gaat automatisch daarheen. Dan wordt vernieuwing ook echt beloond met extra productie.’
