“We zijn een tijd geleden aan het bouwen geslagen en nu zijn alle complexen nieuw gebouwd. Bij het eerste gebouw dat werd opgeleverd, de Willaert in Zundert, hadden we bij de afronding het gevoel dat er iets miste. Het leek ons toen leuk om er een degelijk kunstwerk te plaatsen. Binnen was toen nog nauwelijks plek, omdat we er geen rekening mee hadden gehouden. Uiteindelijk is er toen buiten een prachtig mozaïek gekomen.”

“Bij het volgende gebouw hebben we vanaf het begin de kunst in beeld gehad. We wilden dat het een relatie had met het werk en de omgeving. Samen met Gerry Broos van Galerie Domarte loop ik dan door het gebouw en bekijk wat er voor wensen liggen en wat een geschikte plek zou zijn voor kunst. Zij selecteert dan drie kunstenaars die met een voorstel komen. Bijvoorbeeld bij Rijserf in Rijsbergen, kwam René Donders met een mooi voorstel. Onze visie is als je samenwoont, wil je ook dingen samen doen. Zijn drie beelden in de hal symboliseren de ontmoeting in openheid, in de open ruimte.”

“Het kunstwerk roept veel discussie en vragen op. Mensen blijven staan en kijken ernaar, beslissen of ze het mooi vinden of juist niet. Dat vind ik het knappe van de kunstwerken van René, dat ze steeds aanleiding geven voor gesprek. Ik zie zelf ook steeds weer nieuwe dingen.

In een ander gebouw hebben we een beeldengroep van mensen met sierlijke kleding. Dit symboliseert de huiselijkheid. Je ziet een man met een puntmuts op een wereldbol van een kluwen draad. Dit symboliseert de geschiedenis die mensen bij zich dragen als ze hier terecht komen. Kunst is heel verrijkend. Ik ben reuze trots op onze gebouwen en de kunst.”