Schoo heeft ooit kunstgeschiedenis geleerd. Toen hij zeven jaar geleden bij het NKi-AvL aantrad was er nog geen kunstcommissie en wel een nieuwbouwplan met een beperkt budget voor kunst. Met zijn achtergrond lag het voor de hand dat hij zich met de besteding van dit budget zou gaan bemoeien. Algauw was hij voorzitter van de kunstcommissie, die zich ten doel heeft gesteld “niet hier en daar een schilderijtje op te hangen – want dat kan altijd nog – maar zich te richten op grote ruimten, een hal, het auditorium, waar je echt iets neer moet zetten”, aldus Schoo.

Tribute to life

Barbara Broekman ‘zette echt iets neer’. De opdracht om de twee peilers van het NKi/AvL, research en zorg, te verbinden werd in haar handen een verbintenis van het universele (research), vertegenwoordigd in afbeeldingen van zieke cellen, met het persoonlijke (zorg) vertegenwoordigd in afbeeldingen van massa’s mensen. Vier versneden portretten van haar moeder, die in het AvL is behandeld maar uiteindelijk overleden, vormen de basis van de collage. Toch is het werk juist een ode aan het leven: die portretten maakte Broekmans oom, Johan van der Keuken, op de dag nadat haar moeder bevallen was van Barbara en haar tweelingzusje. ‘Tribute to life’ hangt in een deel van het NKi/AvL dat alleen voor medewerkers toegankelijk is.

Geen hopjesvla

Bij haar keuze laat de commissie zich leiden door het criterium dat het “prettig moet zijn voor het oog”. “Het moet uitnodigend zijn, maar wel kunst en niet hopjesvla. Het moet geen ingewikkelde vragen oproepen, die hebben de mensen die hier komen al genoeg“, legt Schoo uit. Naast de aankleding van de grote ruimten met een blijvend kunstwerk, verzorgt de commissie wisselende exposities. “Mensen zijn hier soms een jaar of langer in behandeling. Dan moeten we ze wel af en toe met iets nieuws verrassen”, vindt de voorzitter.

Sparen

Toen de kunstcommissie destijds de opdracht kreeg van de raad van bestuur om voor kunst in de nieuwbouw te zorgen, voegde deze er fijntjes aan toe: … en je krijgt geen geld”, vertelt Schoo. “We moeten dus echt sparen voor een aanschaf.” Dat lukt aardig. De commissie ontvangt giften van bedrijven en particulieren. En de Stichting Kunst en Openbare Ruimte staat de commissie niet alleen bij met advies maar ook met middelen. Alleen voor de achterhal, die het oude gebouw met de nieuwbouw verbindt, is nog geen kunstwerk aangeschaft. “We moeten nu eerst weer sparen.” (Zorgvisie – Berber Bast)