De presentatie draait om de relatie tussen mens en machine. De sprekers vragen zich af of robots in de zorg een oplossing kunnen bieden. En hoe ziet deze zorg eruit? In hoeverre moeten deze robots op mensen lijken en op welke manier communiceren wij met robots?

Menselijke aspect

Een eenduidig antwoord is er niet. Tijdens de presentatie worden robot Alice en DARwin gepresenteerd. Hoorn toont dat zorgrobot Alice niet veel meer is dan een zwart kastje met menselijk omhulsel. ‘Juist dit menselijke aspect zorgt voor een emotionele binding. De binding kan bijvoorbeeld helpen om mensen te overtuigen toch hun medicijnen te nemen. Maar dan moet de robot wel te vertrouwen zijn.’

Veiligheid en privacy

Van Kemenade wijst eveneens op de ethiek. ‘Als wij willen dat mensen robots vertrouwen, dan moeten ze veilig zijn en de privacy waarborgen.’ Ze toont een grappig filmpje waar ouderen hardhandig door een volautomatische wasstraat worden getrokken. ‘Natuurlijk is dit niet de oplossing. Zorgverleners vinden zelfs dat het wassen van ouderen nooit door apparaten of robots gedaan moet worden. Ouderen daarentegen willen niets liever dan een wasrobot. Ze krijgen daar juist weer een stuk privacy en autonomie mee terug.’ Van Kemenade noemt het belangrijk om te begrijpen wat de gebruiker wil van de zorgrobot. ‘En misschien hebben we straks wel niets meer te willen. Welke keuze maken we dan? Een robot of helemaal niets?’

Robot Alice en DARwin

De robots Alice en DARwin worden voor het eerst gepresenteerd tijdens de bijeenkomst. Veel kunnen ze nog niet. Alice ziet eruit als een jong meisje en kan alleen nog voorlezen. Ze is gemaakt voor communicatiedoeleinden. DARwin is een kleine robot en kan een soort dansje opvoeren. Beide robots maken deel uit van het SELEMCA-project. Het project draait om interactie tussen mens en robot op het gebied van affectie, emotie en creativiteit.