Er moet meer aandacht komen voor de ethische discussie rondom telezorg.

“Daar ben ik het wel mee eens. De ontwikkelingen in de telezorg gaan snel en de ethische reflectie daarop hobbelt daar, net zoals de wetgeving, achteraan. En het is altijd zinvol om te reflecteren op waar je mee bezig bent. Daar lijkt me een mooie taak weggelegd voor de Raad voor Volksgezondheid en Zorg (RVZ). Je begint natuurlijk altijd met de vraag wat de patiënt wil. Tegelijkertijd kunnen we ook niet om de discussie heen over de kostenreductie. Belangrijke ethische vraag daarbij is of we alles moeten doen wat we kunnen doen.”

De voordelen van telezorg worden door de leveranciers overdreven, waardoor de resultaten tegenvallen.

“Leveranciers spreken natuurlijk altijd in hyperbolen en scheppen daarmee inderdaad hoge verwachtingen met als gevolg dat het risico hoog is dat het achteraf tegenvalt. Het is ook wel enigszins begrijpelijk. Het bedrijfsleven heeft met een andere cyclus te maken dan wij wetenschappers. Zij moeten snel de investeringen zien terug te verdienen en kunnen niet eindeloos onderzoeken of iets nou wel echt goed werkt en of het wel helemaal voldoet aan de behoefte. Daarom vullen wetenschap en bedrijfsleven elkaar mooi aan. Welbeschouwd zijn er nog nauwelijks substantiële successen behaald in de telezorg. Er wordt nu al tien jaar geroepen dat er een doorbraak aankomt, maar die heeft nog steeds niet plaatsgevonden. Het wordt tijd dat de drempels daarvoor worden geslecht.” (ICTzorg – Mario Gibbels)