Schalken stelt dat het voor veel zorg- en welzijnsinstellingen niet langer de vraag is of ze iets met online hulpverlening doen, maar eerder ‘hoe’. Toch is het percentage contacten dat online plaatsvindt nog beperkt. Hij deed de uitspraken tijdens de lancering van de managementeditie van het Handboek Online Hulpverlening. Het boek moet managers ondersteunen bij het uitrollen van e-health en het coachen van hun medewerkers in de nieuwe manier van werken.
Onderschat
Online hulpverlening bestaat al meer dan tien jaar en er is steeds meer wetenschappelijk bewijs dat online interventies effectief zijn. Toch zien cliënten hun hulpverlener vooral nog in de spreekkamer in plaats van via het scherm. Schalken: ‘Er is lang gezegd dat financieringsstructuren innovatie in de weg staan. Dat is voor een deel nog steeds zo, maar minstens zo belangrijk is de vraag waarom sommige organisaties en afdelingen veel meer online werken dan anderen. Dat verschil is voor een groot deel te verklaren door een duidelijke visie, een goede implementatie en ondersteuning voor de hulpverleners die op een andere manier moeten werken. Dit is de afgelopen jaren te vaak onderschat. De manager speelt hierin een cruciale rol.’
Als de manager de sleutel is, zijn de zorgprofessionals het slot. Zij moeten zich ‘open’ stellen voor verandering van de werkwijze, het proces en de behandelrelatie met de cliënt/patiënt. De manager faciliteert en stimuleert, de professional moet ermee aan de slag. Omdat eHealth veel nieuwe vragen oproept, is samenwerking tussen hen belangrijker dan ooit.
Hoger midden en lager managers laten zich zelden zien op de werkvloer!!!
De invloed van de middenmanagers wordt nog teveel onderschat bij (teamgedrags) veranderingen in de zorg. Ben er van overtuigd dat zij de sleutel tot succes kunnen zijn indien ze daarnaast ook naar de input van hun teamleden luisteren, zaken evalueren en bijstellen.
En ik maar denken dat een goed product zichzelf verkoopt.