Huisartsenkring Groningen heeft met DoktersDienst Groningen (DDG) en Groninger Apotheken Vereniging (GAV) het afgelopen jaar geprobeerd om aansluiting op het LSP te stimuleren. Dat gebeurde samen met de regionale uitwisselingsorganisatie Stichting Gerrit.

Streefdoelen niet gehaald

Het doel was om 60 procent van de huisartsen aan te sluiten op het LSP en toestemming van 40 procent van de patiënten voor uitwisseling van de gegevens (opt-in). Dat is niet gehaald, laat de Huisartsenkring weten. In maart 2015 was het aantal aangesloten huisartsen 39,3 procent. In juli 2015 stond de teller op 39,9 procent. Het aantal aangesloten patiënten steeg niet veel sneller: 23 procent in maart 2015 en 25,8 procent in juli 2015. Daarmee zijn de doelen bij lange na niet gehaald. Bovendien is er amper stijging zichtbaar in de cijfers. Dat beeld komt overeen met de uitgestuurde enquête. In de antwoorden laten huisartsen duidelijk merken dat zij zich voorlopig niet aan willen sluiten op het LSP.

Bij apotheekhoudende huisartsen is overigens een ander beeld te zien. Per juli 2015 is 77,8 procent van de apotheekhoudende huisartsen aangesloten met een opt-in percentage van 44,8.

Ondersteuning

De samenwerking met Stichting Gerrit heeft volgens het bestuur van de Huisartsenkring weinig opgeleverd. ‘Het bestuur is van mening dat het voortzetten van de financiering van ondersteuning door stichting Gerrit niet zinvol is en heeft besloten het project, en daarmee de ondersteuning door stichting Gerrit, per direct te beëindigen. Indien er bij u in de komende periode een vervolgactie door stichting Gerrit is ingepland, dient u er rekening mee te houden dat deze geen voortgang meer vindt.’

Stichting Gerrit

Wim Hodes, bestuurder Stichting GERRIT, laat weten dat zij net als in Friesland en Drenthe de zorgpartijen hebben geholpen met aansluiten en leren omgaan met het LSP. ‘Wat we vooral in Groningen zien is een grote groep tegenhangers onder huisartsen. We hebben het project gedaan met de huisartsenkring en daar is te weinig uitgekomen. Slechts weinig huisartsen toonden interesse. Uit de latere enquête bleek opnieuw het lage animo en dan houdt het gewoon op.’ Waarom de huisartsen zo weinig interesse hebben in het LSP, blijft gissen volgens Hodes. ‘Soms hebben huisartsen onderlinge afspraken gemaakt over de zorg in hun regio. Met hele goede afspraken, kan het zijn dat het LSP geen winst oplevert. Anderzijds ziet niet elke huisarts de winst in van het LSP. Zij vinden dat de fax volstaat. We zien ook dat huisartsenposten nog relatief weinig gebruik maken van de patiëntsamenvatting. In de meeste praktijkgevallen, wanneer mensen bijvoorbeeld met relatief kleine ongelukjes komen, hebben de huisartsen de samenvatting gewoon niet nodig. Dat speelt ook mee.’ Overigens is het niet zo dat heel Groningen tegen het LSP is. Apotheekhoudende huisartsen, apotheken en ziekenhuizen zijn veel vaker aangesloten. ‘De uitwisseling van medicatiegegevens komt dus wel goed op gang.’