Het is mijn vaste overtuiging dat de techniek erg helpt bij het realiseren van digitale transformatie, maar dat het uiteindelijk de mensen zijn die ermee moeten werken. Het zijn de medewerkers die hun vaste patronen moeten opgeven voor nieuwe deels ongewisse werkwijzen. Het zijn de medewerkers die ervan moeten kunnen uitgaan dat de systemen het dan ook doen. Het zijn de medewerkers die erop moeten vertrouwen dat het niet het zoveelste leuke speeltje is van de raad van bestuur, maar dat het echt een bijdrage levert aan de kwaliteit van de zorg. Dus is mijn stelling dat je eerst daaraan moet werken alvorens de digitale wereld een positieve bijdrage kan leveren aan de zorg voor onze cliënten.
Goede ideeën
Binnen Kentalis hebben wij hieraan vorm en inhoud gegeven door vooral uit te gaan van de goede ideeën van de medewerkers die dagelijks met de cliënten bezig zijn. Zij hebben vaak hele slimme oplossingen maar gaan er vaak van uit dat het toch niet kan. Wij zijn bij Kentalis begonnen met een traject E-zorg waarin die goede ideeën wel uitgevoerd kunnen worden. Sterker nog, wie een idee indient dat positief wordt beoordeeld, moet het ook zelf uitvoeren. Vanuit de organisatie bieden we de betreffende medewerker hulp aan in de vorm van coaching.
Eerste resultaten
Hoe slecht je de vele barrières zoals: ‘Mijn manager wil liever niet dat ik mij hier mee bezighoud! Ict zegt dat het niet kan! Er is geen geld! Het mag niet van de raad van bestuur’? De coach helpt hierbij. De afspraak die wij hebben gemaakt is dat als een idee wordt uitgekozen om ten uitvoer te brengen zulke argumenten niet meer mogen tellen. Dan gaan we het doen.
En wat zijn de eerste resultaten zoals wij die nu zien:
- Er zijn een paar hele simpele maar voor de praktijk handige instrumenten ontwikkeld en deels al ingevoerd, waar het primaire proces echt op zat te wachten.
- Ze zijn bedacht en gerealiseerd door professionals, die zich dus eigenaar voelen van het eindresultaat, waardoor er veel vertrouwen is bij collega’s dat het werkt en de bereidheid om werkwijzen te veranderen groter is.
- Ze leveren meer kwaliteit voor hetzelfde geld of zelfde kwaliteit voor minder geld op.
- Medewerkers hebben weer het vertrouwen dat als zij initiatief tonen en verantwoordelijkheid nemen dit ook echt wordt gehonoreerd en dat de belofte dat er iets mee wordt gedaan niet alleen maar kretologie is van het bestuur.
Hard werken
We doen het gewoon. Een prettige bijkomstigheid is dat initiatief nemen en verantwoordelijkheid oppakken meteen veel verder gaat dan alleen e-zorg projecten.
En is het nu bij ons allemaal rozengeur en maneschijn met betrekking tot digitale innovaties? Nee, natuurlijk niet. Er gaat nog wel eens iets mis en het blijft hard werken om alle neuzen dezelfde kant op te krijgen en houden. Maar een belangrijke stap is gezet, namelijk dat medewerkers zelf weer verantwoordelijkheid durven te nemen. Een vruchtbare grond voor verdere innovaties en organisatie-ontwikkelingen.
Ik ben zelf ook een streber als het gaat om een innovatie door te zetten. Zelf ben ik patiënt en constateer regelmatig fouten als het gaat om communicatie en afstemming in de zorg. Ik heb daar iets op bedacht en na velen (velen) gesprekken met experts in de zorg is er voor mij nu een mogelijkheid om het idee daadwerkelijk tot een innovatie te laten gelden. UMC heeft meerdere malen per jaar een innovatie wedstrijd voor mensen met een goed idee. Deze keer doe ik er aan mee. Dit idee wordt alleen echt een innovatie als mijn idee (ImediPlan) wint. Ik heb uw stem dan ook hard nodig. http://www.imediplan.nl/project/stem-op-imediplan/
Ik kan hier werkelijk niets in ontdekken dat ik innovatie zou noemen. Dit gaat gewoon over goed je werk doen en daarbij niet gestoord worden door allerlei onzin en dikdoenerij.
Maar misschien is dat opruimen van die onzin en dikdoenerij inmiddels innovatief?
Ik heb ooit in het verleden een verpleegkundige gesproken van een drukke interne afdeling, waar gewoonlijk 24 mensen rondliepen, van verschillende niveaus (!), stagiaires, begeleiders van stagiaires, controlerenden en registrerenden etc. Zij zei tegen mij -heel herkenbaar- dat zij de hele afdeling met 6 ervaren collega’s zou kunnen runnen (runnen=kunnen en rennen=vaardig en actief), in plaats van die 24. Dat is dus een kwart !. Maar zei ze erbij, ik moet dan wel die collega’s zelf mogen uitkiezen. De collega’s waarmee ik een hecht team kan vormen. Ik dacht meteen: dat is geen vernieuwing, verbetering, geen PDCA of meer van dat geneuzel, dit is het. Dit is ouderwets mensenwerk. Alleen kan ik daar geen modieus woord voor vinden. Ik word hiervoor niet uitgenodigd als spreker op congressen. Het is niet sexy genoeg. Ik weet wel wat sexy is, maar niet wat innovatie is.
Aan zo’n artikel als van Dungen schrijft heb je dus als (eenvoudige) medewerker echt niets. Het is te theoretisch en blijft maar hameren op zaken en dingen en processen die beter kunnen, hetgeen elke medewerker zelf kan bedenken, maar dan heeft hij of zij er nog niet een. Zelfs het woord EFFICIENT werken noemt hij niet eens.
Als de planning van het inzetten van plusminus 8 medewerkers op 40 bedden nog ELKE DAG anderhalve medewerker kost — waarvan een ook nog de leiding heeft — dan zijn we nog mijlenver van huis. Een eenvoudig computerprogrammatje doet dat in een half uur per dag.
De beroemde blauwe boeken zitten nog steeds niet in de computer en worden om die reden onvoldoende en niet volledig bijgehouden, nog los van het feit dat vastleggen meer tijd kost, ingebouwde controles van een programma worden gemist en raadpleging is veel te moeilijk.
van Dungen blijft maar zweven OVER WAT KAN; laat hem een reeks mogelijkheden opsommen waar efficiency mee bereikt kan worden
Hij zal wel commercieel bezig zijn en aan het vissen zijn naar een opdracht of een aantal cursusweken.
Zie de rij cursussen hiernaast; het worden er steeds mee en langer en duurder EN DE ZORG WORDT STEEDS SLECHTER. Allemaal zoethoudertjes en geldklopperij.
Slaap maar lekker door.