Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

‘Bespreek reanimatiewens ouderen’

Mark van Dorresteijn
Artsen en verpleegkundigen moeten tijdig met kwetsbare ouderen praten over de mogelijkheid en wenselijkheid van reanimatie. Dat komt naar voren in de nieuwe richtlijn ‘Anticiperende besluitvorming over reanimatie bij kwetsbare ouderen’ van Verenso, het Nederlands Huisartsen Genootschap (NHG) en Verpleegkundigen & Verzorgenden Nederland (V&VN).
‘Bespreek reanimatiewens ouderen’
Foto: ANP

De organisaties vinden dat zorgverleners tijdig moeten spreken over de medische zorg die past bij de levensdoelen en gezondheidssituatie van ouderen. Bij een hartstilstand is de patiënt immers bewusteloos en moeten zorgverleners snel weten of de patiënt wel of niet gereanimeerd gaat worden. In de richtlijn komt naar voren dat kwetsbare ouderen met verschillende aandoeningen een kleine kans hebben op overleving na reanimatie. En als zij dit overleven, dan heeft ongeveer de helft ernstige blijvende schade.

Zorgvuldig gesprek

Door het bespreken van de medische zorg rond het levenseinde, kan deze zorg beter op de wensen van de patiënt worden afgestemd. Vaak hebben ouderen daarover al zelf nagedacht maar hebben zij dit, om allerlei redenen, nog niet besproken met hun arts. Als er nog geen gesprek heeft plaatsgevonden, wordt geprobeerd de patiënt bij een hartstilstand te reanimeren tenzij meteen duidelijk is dat dit geen kans meer biedt op overleving.

Wel of niet reanimeren

In het gesprek kan de oudere aangeven of hij wel of niet gereanimeerd wil worden. Daarbij is het belangrijk dat de arts of verpleegkundig specialist realistische informatie geeft over de kans op een succesvolle reanimatie, gebaseerd op de medische voorgeschiedenis en gezondheidssituatie van die oudere. Resultaat is een reanimatiebesluit dat wordt vastgelegd in het dossier en vermeld wordt bij verwijzing naar bijvoorbeeld het ziekenhuis.

Niet-reanimatiebesluit

Als de oudere er zelf voor kiest om niet gereanimeerd te willen worden of als de behandelaar verwacht dat reanimatie medisch zinloos is, wordt een niet-reanimatiebesluit genomen waarover andere zorgverleners geïnformeerd moeten worden. De arts neemt alleen een niet-reanimatiebesluit als hij verwacht dat er zeer weinig kans is dat iemand reanimatie overleeft en deze bij overleving een grote kans heeft op ernstige restklachten. Als de behandelaar verwacht dat reanimatie daarmee medisch zinloos is, bespreekt hij dat met de betreffende patiënt. Als er een niet-reanimatiebesluit is genomen, wordt verder alle medische zorg geboden die mogelijk, nodig en afgesproken is.

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.