Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties5

‘Verzet tegen spoedzorgplan is defensief gedrag’

Bart Kiers schrijft zowel over cure als care. Zijn aandachtsvelden zijn de ziekenhuizen, medisch specialisten, wijkverpleging en ouderenzorg.
Om de acute zorg te verbeteren is concentratie onvermijdelijk. Willem Geerlings van Medisch Centrum Haaglanden vindt dat zorgbestuurders te defensief reageren en zorgverzekeraars te hard van stapel lopen. ‘In de Randstad is overcapaciteit aan acute zorg.’
‘Verzet tegen spoedzorgplan is defensief gedrag’
Premium

Met toenemende verbazing volgt Willem

Premium

Wilt u dit artikel lezen?


    Al abonnee? Log dan in

    5 REACTIES

    1. Waar komt de drive voor fuseren vandaan? Zoals het Nivel beschrijft blijkt het kwaliteisargument niet meer valide te zijn en wordt fusie louter gebruikt om de concurrentiepositie te verstevigen. Wat rest is vrijwel altijd meerkosten en duurdere zorg tegen hooguit dezelfde kwaliteit. Dat lijkt ook niet doelmatig.
      http://www.artsennet.nl/nieuws/Nieuws-uit-de-media/Artikel/128044/Kwaliteit-niet-beter-na-ziekenhuisfusies.htm

    2. Lees alle reacties
    3. Geerling is niet onder de indruk van argumenten van wetenschappelijke verenigingen maar weet het beter. Hier gaat het gevaarlijk worden waar de bestuurder de argumenten van de wetenschappers als onzin gaat beschouwen. FJJ Conijn laat zien dat de visie van Geerlings niet op veel kennis is gebaseerd en daarbij zijn bijvoorbeeld de trombolyse resultaten van het MCH in het rapport van ZN, niet zo fantastisch als Geelings doet vermoeden. Van de 9 ziekenhuizen in de regio is de door to needle time bij lagere volumes significant beter en de snelste is het Diac in Leiden met het laagste volume.
      Zoals in de publicatie van het Rijnland al bewezen, primaire trombolyse is niet hoogcomplex en laagvolume maar laagcomplex en hoogvolume en zou op elke SEH plaats kunnen vinden. Dat is doelmatiger dan al deze patiënten heen en weer in de regio rijden.

    4. Dhr. Geerlings stelt, in reactie op het standpunt van de Nederlandse Vereniging voor Neurologie: ‘Dat patiënten verder moeten rijden is helemaal niet erg, omdat de ambulancezorg de laatste jaren veel beter is geworden. Er is veel geïnvesteerd in diagnostiek en ondersteuning door ambulancezorgpersoneel.’
      Dat duidt echter aan dat hij slecht op de hoogte is. Ambulancepersoneel kan het onderscheid niet maken tussen hersenbloedingen en -infarcten, en kan en mag dus geen trombolyse starten. Verder is het enige dat nodig is voor cerebrale trombolyse een CT-apparaat en een arts die de beelden kan interpreteren. Dat je voor acute CVA-zorg speciaal geëquipeerde SEH-afdelingen nodig hebt klopt dus ook niet.
      Het kan best zijn dat in grote steden er een overcapaciteit is aan (overige) SEH, maar dat dhr. Geerlings zo makkelijk omgaat met superspoedeisende hulp, terwijl hij niet goed op de hoogte is van de ‘ins and outs’ ervan, baart grote zorgen. Vooral ook daar de zorgverzekeraars als dezelfde olifant door de porseleinkast gaan in plattelandsgebieden, waardoor de spoedeisende hulp daar danig aan kwaliteit zal gaan inboeten. Zie het voorbeeld Den Helder, met pas op 44 km het eerstvolgende ziekenhuis (Alkmaar).
      Voor een SEH-reorganisatieplan dat pretendeert wel met alle zaken rekening te houden en toch veel bespaart, zie http://bit.ly/1jj2ogI (eigen site).

    5. Net als ZN wordt in de gedachte van Geerlings, buiten de terechte concentratie van de complexe zorg (minder dan 5%), het landschap van SEH afdelingen meteen maar gesaneerd. Er is een vermeende overcapaciteit maar wie heeft bepaald wat de capaciteit moet zijn? Als er overcapaciteit zou bestaan dan lijkt dat toch te zitten in de grote steden zoals Den Haag en Rotterdam. Het MCH heeft jarenlang 60 tot 70% zelfverwijzers gezien op de SEH en heeft deze overcapaciteit mede gefaciliteerd en hiermee de zorgkosten opgejaagd. Zo is de SEH van het MCH misschien qua aantallen een grote SEH (50.000) maar zou bij een gemiddeld vergelijkbaar aantal zelfverwijzers als in andere ziekenhuizen in de middenmoot vallen. (20.000 – 25.000). Iedereen zag ook dat 10 jaar geleden al van verre aankomen dat dit een probleem zou worden en landelijk waren er vele initiatieven om de HAP en SEH aan elkaar te verbinden en hiermee het zelfverwijzers probleem op te lossen. Het MCH van Geelings is pas onder druk van de verzekeraars hierin gaan bewegen. Het maatschappelijk belang was toen blijkbaar minder groot.
      ZN heeft deze defensieve reactie over zichzelf afgeroepen door zonder dialoog met het veld en de professionals een ondoordacht, slecht onderbouwd en ingrijpend plan als dictaat neer te leggen. Een logische reactie is de terechte defensieve houding van de betrokken zorgbestuurders
      Het verhaal van Geerlings heeft mij een te hoog ‘wij van WC eend” gehalte.

    Geef uw reactie

    Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.