De huisarts fungeert steeds meer als spil, meldt de NZa op haar website. Maar uit de marktscan die de autoriteit heeft uitgevoerd blijkt niet of dat komt doordat de patiëntenstroom verschuift naar de huisarts of niet.

Huisarts voor de ggz
Mensen met psychische klachten komen eerst bij de huisarts terecht, die besluit of ze behandeld moeten worden door een praktijkondersteuner of doorverwezen moeten worden naar de basis of gespecialiseerde ggz. ‘In 2014 hadden 390.000 mensen ten minste één consult bij de praktijkondersteuner bij de huisarts’, meldt de NZa. ‘Dat is bijna een verdubbeling ten opzichte van 2013. Het is niet duidelijk of een deel van de patiënten later alsnog zwaardere ggz-zorg nodig heeft.’

Patiëntenstromen
Volgens de autoriteit lijkt het erop dat er minder patiënten in de gespecialiseerde ggz terechtkomen sinds de basis-ggz is ingevoerd in 2014. ‘In dat jaar werden 310.000 patiënten behandeld. Tegelijk daalde in 2014 het aantal patiënten in de gespecialiseerde ggz met ongeveer 20 procent.’ Ook aan de beddenafbouw in de ggz besteedt de NZa aandacht. ‘Patiënten worden minder lang opgenomen, waardoor er minder capaciteit nodig is. Áls patiënten worden opgenomen hebben ze vaker zwaardere zorg nodig. Er lopen verschillende onderzoeken welke zorg mensen met een ernstige psychische aandoening in de thuissituatie krijgen.’

Wachttijden ggz
Verder richt de NZa zich ook op de wachttijden in de geestelijke gezondheidszorg. In 2015 lag de aanmeldwachttijd in de gespecialiseerde ggz op gemiddeld 5,6 weken. Dat is 1,6 week langer dan de afgesproken norm. Er zijn wel grote verschillen tussen de locaties: bij 60 procent van de centra die gespecialiseerde ggz bieden is de wachttijd dan de afgesproken vier weken. De NZa wil acties ondernemen om ervoor te zorgen dat patiënten die tegen een lange wachttijd aanlopen bemiddeling kunnen vragen bij de verzekeraars.