De inspectie was vooral geïnteresseerd in de samenwerking en samenhang in overdracht, behandeling, zorg en ondersteuning thuis. Er is gesproken met twaalf patiënten die het afgelopen jaar kortdurend waren opgenomen in het Haltna huis in Houten. Deze patiënten zijn na ontslag naar huis gegaan en kregen zorg thuis. Ook sprak de inspectie met elf mantelzorgers en 34 zorg- en hulpverleners uit het netwerk van deze patiënten. De inspectie werkte in deze pilot samen met de stichting Zorg in Houten.
Afstemming
De inspectie kreeg over het algemeen een positief beeld van de netwerkzorg thuis bij kwetsbare ouderen. Op veel van de onderzochte thema’s gaat het goed in Houten. Maar er zijn ook punten van kritiek: ‘We zagen dat zorgcoördinatie en afstemming in het netwerk nog onvoldoende plaatsvindt. Hier is volgens ons de meeste winst te behalen. De coördinatie in het netwerk kan bij de patiënt zelf liggen of bij iemand anders. Maar het is vaak niet duidelijk afgesproken wie precies de coördinatie in het netwerk heeft. Er is ook meer samenhang nodig tussen de zorg die geboden wordt en de mogelijkheden tot ondersteuning vanuit de gemeente. We zien hier nu een grote afstand tussen. Zorgverleners zijn vaak onbekend met de ondersteuners in het netwerk. Ook weten zij vaak niet wat de gemeente kan bieden. Daarnaast bereikt de gemeente kwetsbare ouderen en hun mantelzorgers zelf ook nog onvoldoende.’
Mantelzorg
De betrokken partijen in Houten gaan aan de slag met de aanbevelingen uit het onderzoek. Want volgens de IGZ sluit netwerkzorg aan bij de behoefte van de ouderen. Dat zag de inspectie ook in Houten. ‘De ouderen hebben zo veel mogelijk zelf de regie over de zorg thuis. De mantelzorgers zijn wel kritischer over de netwerkzorg thuis dan de ouderen zelf. Wij zagen ook dat sommige mantelzorgers zich (te) zwaar belast voelen. Het viel de inspectie op dat zorg- en hulpverleners in Houten graag met elkaar willen samenwerken. Maar de praktische uitvoering van deze samenwerking is soms nog lastig.’
Dossier Kwaliteitsnormen
Om kwaliteit te garanderen stellen wetenschappelijke verenigingen kwaliteitsnormen op. Ziekenhuizen proberen hier zo goed mogelijk aan te voldoen, terwijl verzekeraars over hun schouders meekijken.