De rechtszaak tussen de eisende partijen (de Koepel DBC-vrije praktijken van psychotherapeuten en psychiaters, het LOC en twee ggz-cliënten) en SBG draaide om de vraag of de benchmarkpartij persoonsgegevens ontvangt. En zo nee, of de data die worden aangeleverd kunnen worden omgezet in persoonsgegevens. De voorzieningenrechter oordeelde van niet en stelde dat de SBG daarom de gegevensverwerking nu niet hoeft aan te passen.

Redenen voor bodemprocedure
Stop Benchmark met Rom, dat het kort geding startte, laat weten de mogelijkheid voor een bodemprocedure te onderzoeken. De groep vindt dat de rechter voorbij is gegaan aan enkele zaken die zij belangrijk vinden. Zo is er volgens hen niet gelet op de vraag of SBG de afgelopen jaren wel persoonsgegevens heeft ontvangen. Kort voor de rechtszaak zorgde de benchmarkpartij ervoor dat de koppeling van Rom-gegevens aan andere data onmogelijk werd. Volgens Stop Benchmark met Rom heeft dit zwaar meegewogen in de beslissing van de voorzieningenrechter, maar wordt daarbij dus niet gekeken naar eerder ontvangen gegevens. ‘Teleurstellend is het dat de voorzieningenrechter voorbij gaat aan de door eisers gestelde feiten dat ook al zou het onvoldoende aannemelijk zijn dat op dit moment persoonsgegevens worden verwerkt, het in ieder geval zeer aannemelijk is dat in het verleden jarenlang persoonsgegevens zijn verwerkt’, staat in een reactie te lezen. ‘Dus in de periode alvorens SBG extra maatregelen heeft genomen. Op dat moment waren in ieder geval de informatieverplichtingen van toepassing op SBG en had SBG – zoals gevorderd – de patiënten hierover alsnog moeten informeren.’

Maatregelen Stop Benchmark met Rom  
Volgens de groep hint de rechter in zijn uitspraak naar een bodemprocedure, zodat ook andere knelpunten rondom Rom kunnen worden beoordeeld. Daarin zou Stop Benchmark met Rom zich vooral willen richten op vragen over de herleidbaarheid van Rom-data en Minimale dataset-gegevens. ‘Daarnaast wordt overwogen zorginstellingen in de ggz aan te spreken op de aanlevering van Rom-gegevens zonder dat daarvoor voorzien is in een procedure die gericht is op het verkrijgen van uitdrukkelijke, geïnformeerde toestemming van cliënten en patiënten.’