Gewoon een voorbehoedmiddel
Over de pil in het pakket is al heel lang een hoop gedoe. Eigenlijk hoort dat ding niet in een verzekeringspakket thuis. Er is immers geen sprake van een onvoorzienbaar risico dat afgedekt moet worden. Het is gewoon een voorbehoedsmiddel, dat voor de prijs van een Breezertje in de eerste de beste kroeg verkrijgbaar is. Mocht er toch sprake zijn van een onverhoedse zwangerschap, dan is via het basispakket voorzien in medische zorg. De aangevoerde argumenten dat het schrappen van de pil leidt tot meer ongewenste zwangerschappen en de daarbij behorende al of niet legale abortussen, zijn een vorm van doemdenken van belanghebbende partijen, zoals de farmaceutische kolom en aanverwante hulpverleners. De pil is gewoon een goedkoop, effectief middel tegen conceptie dat, in de termen van de trechter van Dunning, een zaak is van de vrouw en haar partner. Tegenwoordig is het condoom, dat nooit vergoed is in het pakket, haast een nog belangrijker anticonceptiemiddel, vanwege de bescherming tegen allerlei kostbare geslachtsziekten. Zou het kunnen zijn dat men de man meer eigen verantwoordelijkheidsgevoel toedicht dan de vrouw? Dat misverstand moet dan maar gauw worden opgeruimd.
Hoge kindersterfte
In het verlengde van dit onderwerp: de vroedvrouw. Al geruime tijd is bekend dat de kindersterfte, met name rond de bevalling, in Nederland hoger is dan in ons omringende landen. Een van de voornaamste redenen is de thuisbevalling onder leiding van de vroedvrouw. Lang geleden hebben de gynaecologen daarover al de stormvlag gehesen. Ooit hoorde ik een gynaecoloog een mooie uitspraak doen: bij de thuisbevalling is er rond 50 procent kans op complicaties, waardoor de vrouw acuut naar het ziekenhuis moet worden vervoerd teneinde moeder en kind te redden. Als ik, de specialist dus, een patiënt voorhoud dat zij kan kiezen voor een ingreep met 50 procent kans op complicaties of een ingreep met bijna nul procent kans daarop, zal iedere patiënt de laatste kiezen. Maar dat is kennelijk niet aan de orde bij de keuze voor een thuisbevalling. Dat is inderdaad raar.
Linkse gelovigen
De linkse partijen hebben altijd een groot hart voor de thuisbevalling en vroedvrouwen gehad. Dat was het mooiste wat er was en die medische specialisten moesten ervan afblijven. Alleen als het ingewikkeld werd, mochten ze de vroedvrouwen bijstaan. En nu lees ik een oproep van diezelfde linkse gelovigen die via de woordvoerder van de PvdA, mevrouw Arib, een nader onderzoek eisen en aandringen op goede protocollen en afspraken tussen de vroedvrouwen en de gynaecologen. Aandringen op het beëindigen van thuisbevallingen is kennelijk nog een brug te ver. Terwijl dat heel eenvoudig te regelen is door vast te leggen dat een bevalling altijd in een professionele omgeving, lees: ziekenhuis, moet plaatsvinden. De bevalling kan dan nog steeds door een vroedvrouw gebeuren, mits er geen complicaties zijn. Maar neen, het linkse front houdt vast aan zijn hobbyisme ten koste van het pasgeboren kind. (Rob Scheerder)
Lees ook:
Eileen Hutton is hoogleraar verloskunde bij VUmc
Dossier gastweblogs
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
Ben geschrokken van de politieke kleur van bovenstaand artikel. Ben 2 keer thuis bevallen met succes dus zonder complicaties. Vrouwen in mijn omgeving die voor het ziekenhuis hebben gekozen hebben vaak complicaties gehad, het overzicht en de persoonlijke aandacht in het ziekenhuis ontbreken vaak waardoor het 1 lopende band werk wordt waar veel fouten gemaakt worden. Later erkent het ziekenhuis de fouten en wil wel de nodige consequenties dragen, lees financiële schade. Helaas is de emotionele schade niet te betalen als je door een fout van het ziekenhuis met een multiplegehandicapt kind wat op zeer vroege leeftijd overlijdt niet te betalen. Trek je leer hieruit en niet uit suffe rapporten… De bevalling is een natuurlijk verschijnsel, helaas denken medici overal hun vingers in te moeten steken…met alle gevolgen van dien!
Midden in een drukke weekend dienst een reactie van een gynaecoloog in functie.Allereerst; de gynaecologen die deel uitmaken van de expertisegroep van het rapport “Goed Begin” schrijven nog in november 2008 in het Ned.Tijdschrift voor Geneeskunde:”we weten niet of de sterfte rond de bevalling in Nederland hoger is dat moeten we onderzoeken en bij vastgestelde hogere sterfte analyseren wat de reden is en aanbevelingen doen hoe te handelen”. Dat bewuste onderzoek is nergens te vinden.11 maanden na dato !!! ondertekenen opstellers van het NTvG-artikel het rapport Goed Begin.
In de kantlijn Griekenland doet het erg goed in de rankings. Het zelfde Griekenland dat aangaf een tekort van 2.1% te hebben op de nationale begroting. Bleek helaas 16%. Zouden de Griekse gynaecologen net zo betrouwbaar tellen??
Ga weer aan het werk al 34 jaar in prima samenwerking met 1e en 2e lijns veloskundigen en met de indruk dat het altijd beter kan maar NIET VEEL BETER.
750 mensen gaan er dood in Nederland door de thuisbevallingen. En door complicaties en door te late intreding; men wacht te lang.
De budgettering van de zorg staat overheveling van thuisbevalling naar ziekenhuisbevalling niet toe. Immers de kosten zullen aanzienlijk stijgen als alle bevallingen in ziekenhuizen worden gedaan.
Dat is ook de reden waarom het CTG, nu de NZa, nimmer heeft ingestemd met verhoging van het Budget voor ziekenhuisbevallingen.
De voorzitter van het CTG was lange tijd dhr R Scheerder.
Het is al heel lang bekend dat Nederland een veel te hoge sterfte heeft rond de bevalling. Het is dan ook jammer dat dhr R Scheerder eerst na zijn pensioenering met zijn mening naar buiten komt. Toen hij aan de touwtjes kon trekken had hij het probleem kunnen oplossen.
De thuisbevalling is moet blijven. Veel vrouwen voelen zich veiliger in hun eigen omgeving. Vrouwen kunnen geen kinderen baren in een omgeving waar iedereen in en uit loopt, en waar de medische specialist alleen oproepbaar is per mobieltje. En van de ene n.d. andere medische ingreep vervoert wordt. Waar de vrouw zich veilig voelt, daar is het veilig.
Om te beginnen zou de communicatie tussen de 1ste lijns- verloskundigen en de specialsten moeten worden verbeterd.
Zou het kunnen zijn dat de relatief hoge kindersterfte in Nederland samenhangt met de relatief hoge leeftijd waarop vrouwen in Nederland hun eerste kind krijgen? Immers, met een relatief hoge leeftijd van de aanstaande moeder nemen ook de risico’s rondom de zwangerschap en de bevalling toe.
inderdaad horen voorbehoedmiddelen, ook de pil, tot het domein van man en vrouw en zou financiering van sommigen middelen uit de ziektekostenverzekering tot de uitzonderingen moeten behoren. maar ik vind het opmerkelijk dat het pleidooi om deze middelen buiten de verplichte verzekering te houden altijd juist komt uit kringen waar seksualiteit, zwangerschapspreventie en abortus niet tot de onderwerpen behoren die “normaal” besproken kunnen worden, aan de eettafel of op school.
en ik heb me steeds afgevraagd of de relatief hoge kindersterfte rond de bevalling wellicht mede voortkomt uit adequate preventie en handelen n.a.v. prenataal onderzoek, waardoor minder embrio’s met gebreken de fase van de geboorte bereiken. dat is echter niet te toetsen
bovenstaande reactie is door een fout in het systeem bij het verkeerde bericht geplaatst en hoort natuur bij het betoog van de VNG
na de invoering van de alphahulp en de ontdekking van de mantelzorg als beleidsinstrument is de WMO de volgende stap gebleken in het ontmantelen van de professionele zorgverlening. wat de VNG in deze uitspraak lijkt te vergeten is dat het brede begrip welzijn zowel de aloude buurt- en speeltuinvereniging omvat als de hulp die het mensen met een gebrek mogelijk maakt zelfstandig te blijven wonen én leven.
in de laatste decennia is de zorg voor mensen met een gebrek vanuit de instituties naar de samenleving gegroeid, onder veel verzet van degenen die in de instellingen zorg “genoten” en voor zich zagen dat zij zich veel meer op de eigen kring zouden moeten beroepen. voor een groot deel van de mensen heeft de extramuralisering goed uitgepakt, maar voor mensen met zware problemen is dit geen oplossing gebleken. die hebben een zware druk op hun omgeving moeten leggen, met alle gevolgen van dien voor mantelzorgers en relaties, verkommeren achter hun geraniums of zijn in de overgebleven instituties teruggekeerd. voor de participatie en het welzijn van deze groepen zal het terugvallen op vrijwilligers of laaggekwalificeerde beroepskrachten funest zijn.
dat de financieringsproblemen zo op de arbeidsmarkt worden afgewenteld helpt Nederland macroeconomisch ook niet verder.