Het nieuwe kabinet zal onomkeerbaar niet-populaire besluiten moeten nemen, want geen land én mens kan zich een lastendruk permitteren zoals Nederland momenteel op zijn dak heeft en waaronder het bij ongewijzigd beleid zal bezwijken. Maar met de opiniebijdragen die ik tot nu toe heb gelezen, houd je als belangenorganisatie wel je kruit droog en kun je straks als duidelijk wordt hoe het beleid in de praktijk uitwerkt de slachtofferkaart trekken: ‘Ja maar, zo hadden we het niet bedoeld’. Of je herhaalt de mantra ‘De bezuinigingen zijn de schuld’, in een tijd waarin het Dagblad van het Noorden kopt met ‘Recordwinsten voor organisaties in de ouderenzorg’ en in de Top-100 grootste zorginstellingen van Zorgvisie er letterlijk maar twee zijn die een verliesje over 2011 moeten melden.
Tienpuntenplannen
In de opiniebijdrages zijn tienpuntenplannen ‘in’. De NPCF trekt ermee ten strijde.
Maar ook Mieke Draijer, voorzitter van Verenso, de branche- en belangenorganisatie van specialisten ouderengeneeskunde laat zich niet onbetuigd. Zij draagt haar tien steentjes bij onder het motto dat juist de ouderengeneeskunde het stelsel houdbaar maakt. Het valt te prijzen dat Draijer hiermee Verenso en de specialisten ouderengeneeskunde uit een wel heel diepe en lange winterslaap poogt te doen ontwaken. Haar tien punten, waarvan er acht over anderen gaan en blijven steken in algemeenheden – zoals welzijnsvoorzieningen zijn zeker relevant, organiseer de zorg regionaal, preventie is belangrijk – ontwijken evenwel de kern van het probleem waarvoor Verenso staat. Dat zijn namelijk de specialisten oudergeneeskunde zelf. In de tien punten tref ik geen concreet woord over hun inhoudelijke en beleidsmatige rol en bijdrage en wat het voor cruciale veranderingen in hun functie-uitoefening betekent. De website van Verenso blijft steken op een A4-kaart behorende bij “Beroepsprofiel en competenties”. Hoe stoffig kan het zijn!
Best practices
In de tussentijd blijven ouderen steeds langer thuis wonen met als gevolg dat opnames in verpleeghuizen steeds meer een spoedkarakter hebben, de zorgvragen zwaarder en complexer zijn en cliënten korter intramuraal verblijven. En zijn er al lang “best practices”, zoals casemanagers dementie die cliënten met dementie en hun mantelzorgers thuis ondersteunen en zo ziekenhuisopnames voorkomen en het langer thuis blijven wonen mogelijk maken.
Het Zorgvisie weekoverzicht van 6 juli vermeldt dat landelijke invoering van de aanpak van de Noord-Hollandse zorgaanbieder Geriant 200 miljoen euro op jaarbasis zou besparen. Ook ikzelf schreef er vorig jaar augustus een column over: Groot en klein nieuws in vakantietijd.
Innovaties
Kom op Verenso. De specialisten ouderenzorg zijn de best betaalde professionals in de care. Dat schept verwachtingen, zo u wilt verplichtingen, om innovaties in de care op de kaart te zetten en veel steviger in de eigen organisaties op de deur van de raad van bestuur te bonken. Maar het betekent ook dat je bereid bent kritisch naar jezelf te kijken en zelf een facelift te ondergaan. Schrijf een verhaal dat de specialisten ouderengeneeskunde tot de drijvende krachten van de inhoudelijke vernieuwing van de ouderenzorg maakt. Spaar daarin niet de gevestigde praktijk. Zeg je specialisten dat ze naar buiten moeten treden, dat ze zich verbinden aan huisartspraktijken om de geriatrische knowhow daar te vergroten, laat ze loskomen van de intramurale setting, “vorm ze om” tot geriatrische huisarts die de ouderen in de buurt kent en die als er sprake moet zijn van een verblijf in een verpleeghuis hen daarin kan begeleiden en de medische functie daar kan voortzetten, kom met initiatieven om via ict het leven van kwetsbare ouderen langer zelfredzaam en aangenamer te houden.
Kansen genoeg voor je eigen houdbaarheid!
Hetti Willemse
www.publicarea.nl
www.zorgvisite.nl
Lees meer:
Het onderwerp incl het verwijt / de oproep van Hetti is te belangrijk om te gebruiken als handvat voor oud ( of nieuw ) zeer.
Ook onze beroepsvereniging, Verenso verwijten maken is te gemakkelijk. Beter: goed voorbeeld doet goed volgen. Ook ik ken collega’s die liever alleen doen wat hen gevraagd wordt en niets meer als dat ingewikkeld wordt, dat vind je in elke beroepsgeroep, ook bij huisartsen. Als je echt wilt aantonen wat de meerwaarde is van onze beroepsgroep, ga het dan gewoon DOEN buiten de muren. Daarvoor hoef je helemaal niet uit dienst te treden bij de instelling noch in dienst bij huisartsen. Als het in een situatie beter werkt: mij best, maar besteedt niet teveel tijd aan praten over de diverse constructies. Zonde van de wrijvingsenergie, besteed die maar aan de patiënten.
Ik heb op diverse plekken in het land, gewoon zelf de huisartsen benaderd van de mensen die op dagbehandeling kwamen of in onze verzorgingshuizen. Start b.v. met meedenken over nut van diverse polibezoeken of over de lange medicijnlijst, vaak een resultante van jarenlange herhalingsrecepten. Noch de oudere, noch de huisarts, waren in staat resp hadden/namen de tijd om hier kritisch naar te kijken. Zeker als het “specialistenrecepten” waren ( geweest) , durfde niemand eraan te komen. Waarom wachten tot de (inderdaad Hetti) spoedopname in het verpleeghuis met saneren van overbodige/ tegenstrijdige medicatie? Zo zijn er vele voorbeelden van mogelijke interventies door de s.o. waar de oudere wel bij vaart. De recente pers- hype die neerkomt op :” hoe minder medische interventies, hoe meer welzijn” is absoluut onverteerbaar als je weet hoe wij ( kunnen) werken. Ons vak is er een van ” doen en laten” maar dan wel nadat we eerst ons medische huiswerk hebben gedaan! Pas als je alles in kaart hebt gebracht, wat heel weinig belastend hoeft te zijn voor de oudere, kun je samen met deze en diens naasten in alle rust uitleggen, welke interventies er mogelijk zijn en wat deze voor deze unieke persoon kunnen betekenen, positief of negatief. De nobelprijs zullen we er nooit mee winnen, maar die besparingen in medicijnkosten en/ of in opname kosten maar met name de winst in de zin van kwaliteit van leven door goed naar de patiënt te luisteren, is beloning genoeg.
Beste Jan Huisman.In welke niet frustratiewekkende instelling werkt u ? Zou u uw liefhebbende ouders daar laten verzorgen ?? Wat heeft u geleerd in extra cursussen? Was dat in de cursus of de wandelgangen?? Weet u ook wat die cursussen kosten? Hoe is uw effectiviteit daardoor verhoogd?? Gaat die effectiviteit niet ten koste van de zorgtijd voor de verpleegde ?? Voorbeeld. Wat is uw mening over een cursus mondzorg en -reiniging bij mensen die dat niet meer zelf kunnen ?? Vindt u dat leuk of noodzakelijk ?? Zijn er omstandigheden die verwaarlozing van mondzorg kunnen rechtvaardigen ?? KRIJGT UW INSTELLING PER PATIENT OF PER VERRICHTING BETAALD ?? INDIEN PER PATIENT ,WORDT DAN ONDERMAATSE ZORG OOK ONDERMAATS GEDECLAREERD ???In afwachting van uw voorbeeldige antwoorden wens ik eenieder een warme zondagavond.Overigens gisteren Argos gehoord? en enige weken geleden ZEMBLA gezien ??? En ….
@Jan Huisman. Lees a.u.b. deze eens van een eerdere reageerder. Tegen een soortgelijke club verzorgers en verzorgsters dan die nu staken, heb ik weleens gezegd: “jullie werken inefficient. 40% van jullie werk kan veel en veel efficienter dan bespaar je uiteindelijk 15 tot 20 %. Weg is de beroemde, niet noodzakelijke werkdruk. Die beroemde werkdruk wordt maar wat graag in stand gehouden in Nederland; maar die is eenvoudig te verhelpen, dus in feite is er die niet. Het probleem is dat de club al heel slecht is opgeleid in hun eigen verzorging — vaak helemaal niet — en al zeker niet op het punt van organisatie en efficiency. De leiding die dat zou moeten doen zit de hele dag voor het PC scherm: Voor wat???? Voor de planning. Er zijn toch programma’s om dat in een half uur te regelen. En zo noem ik wel tien voorbeelden. Wat kan er nog veel, heel veel — ten goede — veranderd worden in de zorg. Werkdruk, grote onzin. Je moet wel zorgen — en dat is heel belangrijk — dat als je een efficiency-slag doet dat de leiding dan niet zegt: “We kunnen het met 2 verzorgsters minder, want die leiding ziet alleen maar geld voor hun vakantie 3x per jaar in Toscane, waar ze met hun mercedes naar hun villa rijden. Nee, tijdbesparingen moeten ten goede komen aan zaken die al lang vervallen zijn en tot de basistaken van de zorg behoren: een opbeurend woord, een arm om de schouder, een nette en gewassen patient, helpen met eten, wandelen naar buiten, de juiste medicijnen en nog twintig dingen meer. Daar betaalt de familie voor en is de essentie om iets te doen aan het welzijn van oudjes die in een troosteloze en uitzichtloze positie zitten.
Daar zit denk ik de knoop, de efficiency besparingen die je eventueel in de loop der jaren gedaan hebt, waren voor de leiding reden voor een steeds lagere personele bezetting. Dat is inderdaad creeren van werkdruk. Maar daar waren jullie toch zelf bij, of is het intelligentieniveau daar onvoldoende voor om dat uit te leggen en te voorkomen. Heel, heel jammer vooral voor de patient.
@Jan Huisman. Jammer dat je mijn reactie niet goed hebt gelezen en bij enkele woorden — uit de context — volledig ten onrechte in je wiek ben geschoten. Daar staat o.a. in: In Belgie is geen geklaag over kosten en kwaliteit. Ik zou frustratie kunnen hebben MAAR HEB HET NIET (mijn lieve knappe vrouw is o.a. vanwege de kwaliteit in het verpleegtehuis NA VIJF VERSCHRIKKELIJKE JAREN uit het leven gestapt, 68 jaar; elf dagen niet eten en drinken!!!). WAT IK OPSCHRIJF IS WAARNEMING IN TAL VAN VERPLEEGTEHUIZEN. Ik schrijf letterlijk dat jullie vak moeilijk is (vraag betere opleiding). Dat Hetti Willemse veel aandraagt maar geen punten van verbetern. Dat doe ik wel. Beste Jan Huisman. LEES HET NOG EENS AANDACHTIG. Ik zou gefrustreerd moeten zijn, maar ben het niet. Mijn enige drijfveer is verbetering voor de patienten van vandaag en morgen, waar ook uw vader of moeder toe kunnen behoren (bij mijn vrouw was dat in een seconde, CVA)
@Jan C, wat zijn de kosten in België?
Hetti heeft overigens een punt. opvallend dat veel reageerders de aandacht weer op bureaucratie en management en overbodige opleidingen weet te vestigen. Of dat zij een centraal geleid systeem willen invoeren. Hier proef je veel frustratie in. Helaas doet het ook veel af aan enorme inzet van alle zorgmedewerkers. Ik, verpleegkundige, lees er uit dat wat wij doen zo eenvoudig is dat je eigenlijk niets nodig hebt. Terwijl ons werk en om het voor elkaar te krijgen enorm ingewikkeld is. Waarschijnlijk ook omdat het zo gegroeid is. maar als we alles in de wereld van 0 af aan konden opstarten, was alles veel eenvoudiger. Kunnen die reageerders zich niet verenigen en het goede voorbeeld gaan geven, zoals Jos de Blok ooit deed. Hij heeft voor verandering gezorgd. Dat deed hij niet uit frustratie, maar uit visie en betrokkenheid.
Hetti Willemse heeft het zelf niet in de gaten – dat gebeurt altijd als je lang in het vak zit – maar ook dit artikel blinkt uit door algemeenheden. Som EINDELIJK eens op wat er moet veranderen in de zorg en laat je artikel niet voor 80% bestaan uit zinnen die aangeven wat er fout gaat.
Ik (niet medisch organisatiedeskundige die vijf jaar een vrouw heeft met zware CVA in het verpleegtehuis) beperk me tot de verpleeghuis- en ouderenzorginstellingen (inclusief thuiszorg).
** zorg voor de deskundigheid en CAPACITEIT die vereist is bij de gelden die je krijgt van het AWBZ (dan is al veel van het geklaag in den lande weg; de grote onvrede is nu dat het veel geld kost en veel klaagzang oplevert)
** Ban hoe dan ook FRAUDE uit; waar blijft bijv het geld van structurele onderbezetting en opleidingsniveau (dan is het geld van de AWBZ meer dan dat je uitgeeft !!!!!)
** het bedrijfsleven doet uit overleving al 40 jaar of langer aan efficiency; de zorg in Nederland verhoogt al 40 jaar de tarieven
** Doe echt wat nodig is – medisch, materieel en facilitair gezien – en draai uitwassen de nek om; en dat zijn er nogal (dat is altijd als je de prijs maar hoeft te verhogen; de klant betaalt).
** Koop als voor de hele zorg Nederland (dat is het goedkoopst) eenvoudige standaard PC-pakketten heel zorg Nederland eenvoudige PC-pakketten in zodat de planning, blauwe boeken en meer zaken (die dagen tijd vergen) een fluitje van een cent zijn of weg kunnen
** Zorg voor een veel en veel kleiner bestuur en management dat niet zo duur is en beter deskundig is (daar zijn genoeg beter opgeleiden die voor 50% of minder salaris BETER werk afleveren; ik ken een bestuurder die in deeltijd (60%) 272.000 euro “verdient” !!!
** tenslotte – misschien wel de belangrijkste – ban alle organen, instituten, adviesbureaus en nietszeggende cursussen (die niets toevoegen) en alle soortgelijke zaken uit; het is ongelooflijk hoeveel figuren en hele instanties vette geldkluiven bij de zorg meepikken en nauwelijks enige bijdrage toevoegen
Tenslotte een niet onbelangrijk punt (dat (politiek) niet gezegd mag worden): in Belgie is prima zorg en niemand klaagt over de hoge kosten (de enige speciale MS-kliniek in Europa staat in belgie !!)
Hetti doe er wat aan a.u.b.
Een dergelijke reactie was te verwachten op dit prikkelende stuk. Hopelijk gaan nieuwe reacties verder dan gekwetste ego’s, discussies over inkomen en een achterhaalde territoriumstrijd tussen stammen. Waar samenwerking in het belang van de cliënt het sleutelwoord is passen dergelijke reacties niet meer. Ik ben het met Hetti eens dat innovatie en denken buiten de platgetreden paden momenteel een betere belangenbehartiger is voor de beroepsgroep.
Ouderenzorg is al jaren een belangrijk deel vh huisartsenvak en een zich professional noemde specialist niet zo simplificeren. Specialist onwaardig: standaarden worden al jaren gemaakt op vele terreinen en is het eerder opmerkelijk dat deze er nu pas is. En de meesten zich specialist noemde dames en heren laten toch veel van het (voor)werk over van de huisarts.
At your service! Want betaald worden deze specialisten toch wel.
Hear, hear! Hoewel de specialisten ouderenzorg tot de slechtst betaalde medisch specialisten behoren, betekent dat nog niet dat ze ook niets waard zijn. Recentelijk kwam de NHG met een richtlijn dementie voor huisartsen. Het lijkt mij duidelijk dat dat een poging is van de huisartsenlobby om ook de verantwoordelijkheid voor de dementiezorg naar zich toe te trekken zodat de ambulant werkenden specialisten ouderenzorg onder de huisartsen komen te werken in de toekomstige gezondheidscentra. Een dergelijke richtlijn buiten de kennis, ervaring en mogelijkheden van de huisartsen is een oorlogsverklaring aan de specialisten ouderengeneeskunde. En wat doet Verenso? Niets. Dan ben je het ook niet waard om serieus genomen te worden. En zo moeilijk is het niet om een reactie op te stellen. Er zijn genoeg inhoudelijk sterke, wetenschappelijk onderlegde specialisten ouderengeneeskunde om een sterke reactie te schrijven. En het kan nog. Maar als Verenso dit laat gaan en dan nemen de specialisten ouderengeneeskunde afscheid van hun ene baas (het verpleeghuis) om verwelkomt te worden door hun volgende baas (de huisartsen). Dat kan toch niet de bedoeling zijn van een zichzelf respecterende belangenorganisatie als Verenso.