Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties5

Zorgbestuurder anno nu verbindt én verandert

Wilma van der Scheer
Zorgbestuurders omschrijven hun rol steeds vaker als tussenpersoon en verbinder. Zij zien zichzelf als bemiddelaar tussen de binnen- en buitenwereld van de organisatie en als verbinder van verschillende partijen.
Zorgbestuurder anno nu verbindt én verandert
Premium

Zorgbestuurders omschrijven hun rol steeds

Premium

Wilt u dit artikel lezen?


    Al abonnee? Log dan in

    5 REACTIES

    1. Zorgbestuurders veranderen niet. Waarom? Is niet in hun belang. Zij creereren hun eigen wereld waar niemand zo langzamerhand iets meer van begrijpt! Waar trouwens niemand ooit iets van begrepen heeft. Kost alleen maar heel veel geld. En ze kunnen zich alles veroorloven zonder daaar verantwoording voor af te leggen. We hebben managers nodig waar het ook hun direct belang is als een proces goed verloopt. Wat wil de klant!! Bestuurders/managers staan nu gewoon te ver weg van het proces. Vroeger werkte ik in een magazijn als orderuitloper. Het magazijn was beneden. Het management en de directeur zaten op de 1e etage. Het enigste wat er tussenzat was een trap van vijf meter. Het leek wel de Mount Everest. Heel ver weg! En zo is het ook in de zorg. Geen verbinding tussen bestuurders en de werkvloer. Nooit geweest. Zo is het bij al de semi/overheidinstellingen. Woningbouwvereningen, banken en verzekeringsmaatschappijen. Niet doorheen te komen. Het grootste probleem is ze kunnen zich ook nog eens alles veroorloven. En als ze het niet goed gedaan hebben krijgen ze een zak geld mee.

    2. Lees alle reacties
    3. De laatste zin ‘Verandering realiseren zonder verbinding is pas echt een onmogelijke opgave’, vat de huidige situatie mooi samen. Bestuurders kunnen helemaal niet veranderen als hun interne en externe omgeving niet meewerkt. De formele macht van een bestuurder is onvoldoende om de klus te klaren. Probleem is wel dat ‘relatiebeheerders’ veelal geen ‘strategen’ zijn, waardoor bestuurders een korte tijdshorizon hebben en er grote problemen ontstaan indien de omgeving van een bestuurder de verkeerde kant op wil. De bestuurder gaat vaak mee waardoor op korte termijn de rust terugkeert terwijl op de lange termijn de problemen toenemen.

    4. Stelling 14 uit mijn (weliswaar aan kankerepidemiologie gewijde) proefschrift in 1991 (ook aan de Erasmus Universiteit): ‘Directeuren van ziekenzorginstellingen dienen kleine werkkamers te hebben, teneinde permanent geprikkeld te worden tot ‘management by walking around’ ‘. Functioneren zorgbestuurders niet al geweldig, als ze de inhoudelijke en beleidsmatige veranderingen überhaupt kunnen volgen? Menig ellendige IT- mislukking brengt vele organisaties eerder in de E-Hell dan in de E-Heaven. Studiereizen naar de Verenigde Staten zijn te ontraden.

    5. Goede column, waarbij de bestuurder in de ouderenzorg idd een veranderaar moet zijn, die tegelijk of juist daartoe alle in/externe stakeholders moet verbinden. Dat vraagt voor aantal bestuurder een andere attitude dan alleen aanbieder van zorg zijn of zorgen dat de organisatie groot wordt of groot wordt…

    Geef uw reactie

    Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.