Homoseksuelen met een verstandelijke beperking maken deel uit van een ‘dubbele minderheid’: ze hebben een verstandelijke beperking en ze zijn homoseksueel. Hoewel de zorgvraag niet verschilt, ontbreekt het volgens de onderzoekers aan goede kennis en informatie over homoseksualiteit bij de instellingen.
‘Handelingsverlegen’
Zo zijn professionals vaak ‘handelingsverlegen’ met betrekking tot het thema seksualiteit. “Het openlijk bespreken van seksualiteit vindt men lastig, laat staan homoseksualiteit”, aldus voorzitter Dennis Boutkan van COC Amsterdam. Instellingen zijn vaak reactief en wachten af waar de cliënt zelf mee komt. In de opleiding voor gehandicaptenzorg is nauwelijks aandacht voor seksuele diversiteit en in protocollen van instellingen is weinig informatie beschikbaar over homoseksualiteit.
Meer aandacht
In het rapport adviseren de onderzoekers dat er meer aandacht moet zijn voor seksuele diversiteit in de instellingen en tijdens de opleiding tot zorgverlener. “Het behoort tot je opstelling als professional, dat je informatie hebt over de zorgbehoefte van je cliënt”, aldus Boutkan. (Zorgvisie – Mark van Dorresteijn | Twitter)
Lees meer:
Rapport: Gewoon, maar toch anders (PDF)
Zorgvisie magazine
Interesse in meer achtergronden? Word nu abonnee van Zorgvisie.
Het is jammer dat de hulp ondermaats is al kan ik me voorstellen dat het niet altijd gemakkelijk is, je hebt met zoveel facetten rekening te houden. Zoals Homosexualiteit, is iemand lichaamelijk of geestelijk of dubbelgehandicapt is, het verstandelijk niveau van de gehandicapten.
Het lijkt me wel heel mooi werk en een uitdagende job om zulk werk te kunnen of mogen doen.
Zelf ben ik homosexueel en heb een zus die verstandelijk gehandicapt is(al is zij niet lesbisch)
groetjes Loe
loe1963@msn.com (voor eventuele reactie)