De sector wordt geteisterd door ontslaggolven, waarbij werknemers een speelbal zijn van alle transities die op dit moment in de zorg bij elkaar komen. In dit verband is het interessant om te bezien hoe het speelveld van de arbeidsvoorwaarden zich de komende jaren gaat ontwikkelen in de ouderenzorg. We komen vanuit een situatie waarbij in feite de overheid – via de zorgkantoren – de spelregels bepaalde (tarieven, volume en zelfs de speelruimte voor de onderhandelingen arbeidsvoorwaarden). In eerste instantie lijkt het erop dat we ons voor de toekomst moeten richten op een speelveld van voornamelijk zorgverzekeraars. Maar uiteindelijk komt de individuele burger in beeld die met een persoonsgebonden budget, volledig of modulair pakket thuis in de hand zijn keuzes maakt in de zorgmarkt.
Cao artikel 13
De arbeidsvoorwaarden zullen die ontwikkeling moeten gaan volgen, uiteindelijk zelfs per zorgorganisatie. In onze organisatie proberen we met de ondernemingsraad die lijn te volgen door als een van de weinige – voor zover ons bekend – zorgorganisaties gebruik te maken van artikel 13 uit de cao. Dat maakt het mogelijk om aanvullende afspraken te maken over de arbeidsvoorwaarden in de eigen organisatie.
Competitieve organisatie
Na enkele jaren ervaring beginnen de resultaten zich nu af te tekenen, en die zijn veelbelovend. Een gezamenlijke visie op zaken als werkgelegenheid, ondernemerschap, flexibiliteit en meer eigen verantwoordelijkheid voor medewerkers is belangrijk gebleken. Steeds weer opnieuw om de tafel zitten leidt uiteindelijk tot een gemeenschappelijk beeld om de organisatie competitief te houden. Zo is recentelijk in zeer korte tijd een akkoord bereikt over een vergaande reorganisatie waarbij kleine teams belangrijke invloed verwerven op de planning van werk en de daarbij behorende personele inzet met als doel een hoge mate van flexibiliteit in roosters en beschikbaarheid. Ondernemerschap wordt gestimuleerd door een prestatiebonus op behaalde financiële resultaten per organisatieonderdeel en de competenties worden op peil gehouden met een persoonlijk opleidingsbudget.
Arbeidsvoorwaarden op maat
Nogmaals, de transities in de zorg zullen de komende jaren een grote impact hebben op zorgorganisaties. Ze zullen de arbeidsvoorwaarden, maar ook de onderlinge verhoudingen tussen werkgevers en werknemers verder onder druk zetten. Landelijke cao-onderhandelingen blijven belangrijk, maar het verdient zeker aanbeveling om per zorgorganisatie arbeidsvoorwaarden op maat te snijden en daarvoor ook steeds meer ruimte te bieden in toekomstige cao’s. Onze medewerkers zijn tenslotte het grootste kapitaal en zij verdienen goede arbeidsvoorwaarden!
Guus Bannenberg, bestuurder Van Neynsel en voorzitter Corona Wonen
Zorg dat je je medewerkers faciliteert. Geef ze leuke en uitdagende taken en de ruimte om dit volledig zelfstandig in te kunnen inrichten. De oplossing zit hem niet altijd in geld.
Medewerkers willen zich belangrijk en gewaardeerd voelen en willen best tijd besteden aan ondernemerschap, ook al is dat onbetaald.
Persoonlijk volg ik liever een relevante opleiding dan dat ik per maand meer ga verdienen. Geld mag namelijk niet de enige stimulans zijn. Kortom zet in op deskundigheidsbevordering, daar bereik je op langer termijn meer mee
Een mooi voorbeeld hoe een organisatie onder druk zoekt naar alternatieve mogelijkheden en deze ook vindt.
Door de de behoefte van de zorgconsument centraal te stellen en de medewerker mede deelgenoot te maken van de uitdaging waar onder andere de langdurige zorg voor staat verandert de signatuur van aanbod gericht (o.a. leveren van zorgproducten) naar oplossingsgericht (o.a. kwaliteit van leven).
Zoals door Bannenberg duidelijk wordt gesteld is het binnen afzienbare tijd de consument die bepaalt wanneer en waar hij of zij de diensten tegen welke voorwaarden afneemt. Zicht hebben op de externe omgeving wordt daarbij alleen maar belangrijker. Naast concurrentie op arbeidsvoorwaarden horen daar echter naar ons idee ook nog een aantal meer marktgerelateerde analyses bij zodat het aanbod ook aansluit op wensen van de consument.
Jeroen van Eijndhoven
het is triest dat door de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt het zicht op de kwaliteit van de geboden zorg uit beeld raakt. er zou eindelijk een goede beschrijving moeten komen van de zorg die een individuele patiënt/cliënt nodig heeft om te blijven functioneren, in zijn omgeving én in de samenleving. en die beschrijving zou weer ten grondslag moeten liggen aan de bedragen, die bij de patiënt/cliënt in rekening gebracht worden. de verzekeraars kunnen dan hun verzekerden adviseren bij de keuze uit het beschikbare aanbod. dat is een betere volgorde dan eerst de verzekeraars (en/of de overheden) zorg te laten inkopen bij de zorgaanbieders.