Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

‘Ouderen zijn de mensen die onze maatschappij groot hebben gemaakt’

Eindredacteur
Van manager in een ziekenhuis naar bestuurder in de ouderenzorg. Voor Mireille de Wee is het een logische stap. 'Er zijn veel parallelle thema's.' Ook de doelgroep verschilt niet zo veel.
'Ouderen zijn de mensen die onze maatschappij groot hebben gemaakt'

Tot nu toe ontwikkelde uw loopbaan zich zeer voorspoedig binnen het Tweestedenziekenhuis. ‘Ik ben hier ooit begonnen als verpleegkundige, al snel geoormerkt als ‘high potential’ en sindsdien heb ik veel kansen gekregen én gegrepen wat me uiteindelijk op de positie net onder de raad van bestuur heeft gebracht. Samen met een collega-zorgmanager stuurde ik het hele primaire proces aan. Na de bestuurlijke fusie met het St. Elisabeth Ziekenhuis zaten op elke portefeuille aanvankelijk een zorgmanager van het St. Elisabeth ziekenhuis en een zorgmanager van het TweeSteden ziekenhuis Na verloop van tijd was er voldoende onderling vertrouwen om de portefeuilles over de zes zorgmanagers te verdelen. Het aantal portefeuilles per zorgmanager werd daardoor kleiner maar de span of control bleef minstens zo groot en door de fusie en lateralisaties van specialismen werd de complexiteit groter.’

Heeft de fusie met het Elisabeth iets te maken met uw vertrek? ‘Jawel, maar het was geen negatieve aanleiding. We zijn al jaren bezig met de fusie en ik heb daarin heel veel gedaan. Strategische vraagstukken beantwoord zoals welk specialisme waar thuishoort passend bij de doelstellingen van de fusieorganisatie. De raad van bestuur geadviseerd wat passende scenario’s zijn. Lateralisatieprocessen begeleid. De fusie bracht veel zorgen en uitdagingen met zich mee waar ik ontzettend veel van heb geleerd. Nu ben ik eraan toe om zelf een eindverantwoordelijke functie op me te nemen.’

In de cure was geen vacature? (Lacht) ‘Hier niet, en de raad van bestuur van zo’n groot fusieziekenhuis vind ik wel een erg grote stap. Ik zocht eindverantwoordelijkheid in een iets kleinere setting maar wel met de nodige dynamiek. Ik wil bestuurder zijn van een organisatie waar het “product” mensen betreft. Het maakt voor mij geen verschil of het korter of langduriger verblijf is. Ik ken de vvt-sector vanuit mijn portefeuille transmurale zorg. Ik heb met een aantal vvt-bestuurders in ons adherentiegebied gesproken om te kijken of de care iets voor me zou zijn. Er zijn veel parallellen met de cure. Kwaliteit & veiligheid, governance, omgang met de raad van toezicht, verandering van reactief naar proactief beleid zijn voor mij bekende thema’s die ook in de vvt spelen. Het is voor mij een uitdaging om daar verdere verbeterslagen in te maken.’

Wat maakt u geschikt voor de positie? ‘In de ziekenhuizen hebben we de afgelopen jaren een professionaliseringsslag gemaakt op het gebied van bedrijfsvoering en kwaliteit en veiligheid van zorg.  Dat heb ik in mijn rugzak voor de ontwikkelingen die nu in de vvt gaande zijn. Vergeet ook niet dat het gros van de ziekenhuispatiënten 70-plus is. Mensen die onze maatschappij groot hebben gemaakt en die nu onze zorg nodig hebben. Die doelgroep appelleert aan mijn idealisme. Ik wil graag een steentje bijdragen aan een waardige laatste levensfase. De ondersteuning voor kwetsbare ouderen staat onder druk. Daarvoor wil ik graag creatieve oplossingen bedenken.’

Wat maakt De Riethorst Stromenland aantrekkelijk? ‘Ik kende De Riethorst Stromenland niet, maar hoorde van andere bestuurders dat de organisatie goed bekend staat en innovatief is. Met haar deelname aan het Universitair Netwerk Ouderenzorg bedt De Riethorst Stromenland de wetenschap nadrukkelijk in in haar zorg. En De Riethorst Stromenland is een van de organisaties in Nederland met een Huntington expertisecentrum. Dat zijn dingen die de organisatie iets extra’s geven, een reden om trots te zijn.’

Welke uitdagingen liggen er bij de Riethorst Stromenland? ‘Die komen overeen met de uitdagingen voor de hele sector, namelijk de veranderingen in de AWBZ, financiering, indicatiestelling, doelgroepenbeleid, vastgoed en natuurlijk de kwaliteitsverbetering: het verhaal van staatssecretaris Van Rijn. Maar de uitgangspositie van de Riethorst Stromenland is gunstig met een relatief gering percentage intramurale cliënten met lage zzp’s, gezonde financiën en mooie panden waarvoor goed vastgoedbeleid is.’

Is al een portefeuilleverdeling afgesproken? ‘Nee, dat moeten we nog goed met de raad van toezicht bespreken. Het is belangrijk om als raad van bestuur gemeenschappelijke verantwoordelijkheid te hebben, niet twee individuen die ieder een deel doen. We hebben wel al over de context gesproken. Ik verheug me op de rondleiding door de verschillende locaties voor ik bekend ben als bestuurder. Dan kan ik als een soort ‘mystery guest’ de sfeer opsnuiven en ervaren hoe het bijvoorbeeld met de gastvrijheid staat, wat in deze sector heel belangrijk is.’

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.