Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

‘We moeten in het ziekenhuis actief de innovatie opzoeken’

Eindredacteur
Anneke Sanderse volgt op 15 december John Taks op als lid raad van bestuur van het Albert Schweitzer ziekenhuis (Dordrecht, Zwijndrecht, Sliedrecht, Ridderkerk). Zij is nu directeur van het Erasmus MC-Sophia Kinderziekenhuis in Rotterdam.
'We moeten in het ziekenhuis actief de innovatie opzoeken'

Welke ervaring en kennis maken u geschikt voor de bestuursfunctie bij het Albert Schweitzer ziekenhuis? ‘Mijn cv laat een keurige loopbaan zien. Heel zorgvuldig, zoals vrouwen dat kunnen doen, ben ik stapje voor stapje verder gegaan op de ingeslagen weg. Ik ben sinds 1992 werkzaam in ziekenhuizen, eerst als extern adviseur, later als intern adviseur bij het toenmalige Medisch Centrum Haaglanden. Na een uitstapje van drie jaar kwaliteitsmanagement bij een ziekenhuis in Singapore, werd ik er adviseur van de raad van bestuur om in 2001 de overstap te maken naar managementfuncties. Tot ik bij het MC Haaglanden uitgegroeid was en in 2007 overstapte naar het Sophia Kinderziekenhuis waar ik verantwoordelijk werd voor een veel grotere divisie. De laatste vier jaar ben ik directeur van het Erasmus MC-Sophia.
Afgelopen zomer besloot ik dat de tijd rijp was voor de stap naar een eindverantwoordelijke bestuursfunctie, liefst in een topklinisch ziekenhuis. Ik stelde me voor eerst eens rond te kijken in de regio’s waar ik mijn netwerken heb, Rotterdam en Den Haag. Als dat niks opleverde kon ik mijn zoekveld altijd nog uitbreiden. Maar toen ik me ging oriënteren kwam ik in een stroomversnelling terecht en kwamen er veel vacante bestuursfuncties voorbij.’

En wat was de aantrekkingskracht van deze vacature tussen al die andere? ‘Ver weg, moeilijk, instabiele organisatie, ze hadden allemaal wel nadelen. Het Albert Schweitzer ziekenhuis daarentegen had alleen maar voordelen. Het ligt voor mij in de goede regio, de organisatie staat als een huis dankzij Pier Eringa en John Taks, een ijzersterk duo dat meetbare resultaten heeft behaald, en ik heb bij MC Haaglanden al heel goed en fijn samengewerkt met Peter van der Meer.’

Gaf dat laatste de doorslag? ‘Nou, we hebben elkaar de laatste zes jaar eigenlijk niet meer gesproken, al zeiden we destijds dat we contact zouden houden. Maar er kwam wel een grote glimlach op mijn gezicht toen Klaus Schmitt me uitnodigde te solliciteren naar deze functie.’

Wellicht was het voor het ASz doorslaggevend. Van der Meer ziet uit naar uw komst. ‘Hij is natuurlijk maar één, weliswaar belangrijke, deelnemer in de procedure. De rest was wellicht juist kritisch vanwege het feit dat we elkaar al kennen. Maar de rvt was er wel veel aan gelegen om snel vervanging voor John Taks te regelen. Want het was geen makkelijk begin voor Peter. Hij trad aan midden in de fusieperikelen met Rivas Zorggroep. Dat die fusie in dit stadium niet doorging, vroeg een hele mind switch. En kort daarna vertrok John Taks: dat was mind switch twee.’

Twee relatieve nieuwelingen aan het roer: wordt dat niet lastig? ‘Ik denk dat het eigenlijk wel goed is. Je kunt samen een frisse nieuwe start maken. Zoals gezegd waren Eringa en Taks een ijzersterk duo dat een stabiele organisatie heeft achtergelaten. In de laag onder de raad van bestuur zit een stel mensen dat het heel goed doet, waar wij op kunnen bouwen. Daarnaast heeft Peter veel ervaring als eindverantwoordelijke bestuurder. En als directeur bij het Sophia was ik eigenlijk ook heel zelfstandig. De raad van bestuur van het Erasmus MC staat meer op afstand. Alleen als ik met een lastig dossier zat, had ik natuurlijk wel Ernst Kuipers twee etages onder mij om even ruggenspraak te houden.’

Hoe anders wordt het dan bij het kinderziekenhuis? ‘Het kinderziekenhuis is heel leuk. Er is altijd veel reuring, dat ga ik wel missen. Maar dat is maar een deel van het Sophia. Met klinische genetica, verloskunde, gynaecologie en urologie is het deels ook een volwassenenkliniek. En met eigen OK’s en eigen röntgenafdeling zijn we een eigenstandig ziekenhuis binnen het Erasmus MC. De academische wereld ga ik ook wel missen. Benoemingen van hoogleraren, met de oraties en andere plechtigheden… De intrinsieke motivatie van academici is groot en dat creëert een bijzondere dynamiek.’

Welke uitdagingen ziet u bij het Albert Schweitzer? ‘Blijven vernieuwen en niet blijven hangen in “we hebben het bereikt, we zijn goed”. We moeten in het ziekenhuis actief de innovatie opzoeken. Bij het Sophia zijn we druk doende met wat bij kinderziekenhuizen bekend staat als patient and family centered care. Dat wil zeggen dat je je niet alleen bezighoudt met allerlei hightech ingrepen en behandelingen om het zieke lichaam te repareren, maar ook aandacht besteedt aan de ingrijpende gebeurtenis van ziekte bij de patiënt en in het gezin. Daar zijn ook allerlei wetenschappelijke ideeën over. Een dergelijke uitdaging ligt ook bij het Albert Schweitzer: maak de patiënt partner in de behandeling.
Niet vernieuwend maar wel echt mijn ding is behoud van de vitaliteit van de medewerkers. Je moet goed zorgen voor de mensen die in de primaire processen actief zijn. In het kleine – door een blijk van waardering, persoonlijke aandacht – en in het grote met goed personeelsbeleid en een fijne werkomgeving.’

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.