Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties0

Advies: Jeugdhulpplicht van gemeenten naar 21 jaar

De grens voor de jeugdhulpplicht van gemeenten zou op korte termijn van 18 naar 21 jaar moeten, met een mogelijke uitloop naar 23 jaar. Dit adviseert de Raad voor de Volksgezondheid en Samenleving (RVS).
jeugdwet Jeugdhulp jeugdzorg gemeenten VWS
Foto: iStock

De raad signaleert een aantal knelpunten waardoor, vooral kwetsbare jongeren, de dupe worden van leeftijdsgrenzen. Ten eerste sluiten bepaalde leeftijdsgrenzen niet goed aan bij de situaties van individuele jongeren, waardoor zij geen passende zorg, ondersteuning of begeleiding krijgen, zoals de bovengrens van 18 jaar bij de jeugdhulpplicht. Ten tweede ervaren jongeren knelpunten als ze van de ene naar de andere wet of voorziening overgaan, zoals de overgang van wettelijke minderjarigheid naar meerderjarigheid bij 18 jaar, of van de Jeugdwet naar de Wet maatschappelijke ondersteuning (Wmo) of Zorgverzekeringswet (Zvw). De raad vindt dat jongeren vanaf hun 16de jaar aanspraak mogen maken op voorzieningen buiten de Jeugdwet, zoals de Wmo of de Zvw.

 

Innovatie

Ook sluit het aanbod van zorg en ondersteuning vaak slecht aan bij de belevingswereld van jongeren en krijgen innovatie en preventie over de grenzen van domeinen heen weinig kans door een gebrek aan financiële prikkels en beperkte budgetten. ‘Gemeenten kunnen jeugdhulp voor 18-minners al nauwelijks bekostigen’, zo staat te lezen in het advies. ‘Laat staan verlengde jeugdhulp aan jongeren van 18 tot 23 jaar.’

Behoefte

Naast het verhogen van de leeftijdsgrens voor jeugdhulp vindt de raad dat het leveren en staken van jeugdhulp afhankelijk moet zijn van de behoeftes en situatie van de individuele jongere, en niet ‘van de vraag of een gemeente dit heeft ingekocht.’

Levensdoelen

In het advies staat ook dat jeugdhulp in het teken moet staan van het behalen van ‘levensdoelen’. Dat kan gaan om zelfstandig wonen, het hebben van werk of het volgen van een opleiding. Het richten op levensdoelen vraagt om inzet van professionals waarbij zij al vanaf 16 jaar met jongeren om tafel gaan om een plan voor de toekomst te maken. Ook passen er andere voorzieningen bij, zoals: laagdrempelige hulpverleningscentra, vormen van begeleid en beschermd wonen, en de inzet van ‘natuurlijke mentoren’ zoals de ‘Jouw Ingebrachte Mentor (JIM)’.

Bekostiging

Om passende hulp te kunnen aanbieden, is er volgens de raad een nieuwe bekostigingsstructuur nodig. Om dat te realiseren beveelt de raad gemeenten, zorgverzekeraars en aanbieders aan om te experimenteren met overgangsbudgetten.

Doordacht

De raad heeft ook onderzoek gedaan naar het ontstaan van leeftijdsgrenzen. Wat blijkt? Soms zijn ze onvoldoende doordacht. Belangrijke overwegingen hebben dan geen rol gespeeld of zijn onvolledig toegepast. Daarom adviseert de raad beleidsmakers ook na te denken over andere bestaande leeftijdsgrenzen, zoals de scholingsplicht, huurtoeslag of de kiesgerechtigde leeftijd. Goed doordachte en afgewogen leeftijdsgrenzen verhoogt volgens de raad de kwaliteit van onze wetgeving. ‘Alleen dan kan een optimale ontwikkeling van jongeren in de toekomst geborgd worden.’

Vangnet

Pauline Meurs, voorzitter RVS: ‘De eerste prioriteit is het verhogen van de grens van de jeugdhulpplicht naar 21 jaar. Zo hebben kwetsbare jongeren langer een vangnet, waarmee voorkomen kan worden dat ze in een neerwaartse spiraal terechtkomen van sociale of psychische problemen, schulden, criminaliteit of dakloosheid.’

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.