Zolang de zorgverzekeraars CVA-zorg denken te kunnen concentreren zijn deze instellingen niet serieus te nemen!
Iedere ziekenhuisbestuurder moet, wanneer de betreffende zorgverzekeraar de stelling van concentratie van CVA-zorg ondersteunt, de lef tonen om dan de zorgverzekeraar zonder verder overleg terug te sturen.
Alleen op deze wijze zullen de zorgverzekeraars voelen dat het de ziekenhuizen ernst is.
Wordt dan erg rustig aan de onderhandelingstafels, met DSW zijn de onderhandelingen relatief snel afgerond.
Laat de verzekerden hun belangen veiligstellen!
Wanneer iedere verzekerde zich komende jaar laat overschrijven naar DSW besparen we ook heel snel in de administratieve en managementkosten van al die andere onnodige zorgverzekeraars.
Het zou een korte, maar gerichte actie waard zijn om de bevolking van dit mooie land in beweging te krijgen.

Verpleeghuiszorg is AWBZ en komt voor rekening van de gemeenschap in zijn geheel en is een open einde regeling.
Ziekenhuiszorg is Zvw en komt geheel voor rekening van de verzekeraars, deels via nominale premie, deels via zorgverzekeringsfonds, en is een gesloten einde regeling; budget mag niet worden overschreden en risico’s komen voor rekening van de verzekeraars.
En dit gegeven maakt dat verzekeraars gaan kijken waar zij de kosten kunnen laten vallen, maar de baten toch bij hen blijven. Afwentelen van risico’s op onderliggende partijen is een optie; hoe minder kandidaten, hoe beter het is om af te wentelen. En daarnaast natuurlijk kijken naar de schotten. Bedenk ook dat Zvw een 1 jarige band is met de verplicht verzekerde. Investeren in een patient ‘loont’ daardoor slechts voor 1 jaar. Is een prikkel om af te wentelen op de AWBZ. CVA patienten in de AWBZ instelling blijven de Zvw premies doorbetalen.
Zie het als een vorm van Moral Hazard van verzekeraars zelf.

Geachte lezer,
De basis en complexe spoedzorg verdienen ook extra aandacht van de politici en de UMC’s.
Ook (kader)huisartsen en huisartsenposten moeten hierbij betrokken worden.
Zonder hun inbreng zal het aantal vermijdbare sterfgevallen toenemen.
Trek aan de bel bij politici!
Vriendelijke groet.

Het enige dat je voor acute CVA-zorg nodig hebt is een CT-scan en een arts die de beelden kan beoordelen. Is het een bloeding, dan is er helaas nog weinig of niets aan te doen, maar is het een infarct, zoals 75% tot 80% van de mensen met een beroerte hebben, dan kun je er heel veel aan doen — een infuus met een trombolyticum. Maar dan moet je er wel snel bij zijn, want time = (quality of) life!
Acute CVA-zorg zou je dus inderdaad eerder moeten déconcentreren. En dat hoeft helemaal niet duur te zijn, zeker niet als je bedenkt dat één jaar in een verpleeghuis al gauw zo’n € 50.000 kost, en die patiënten vaak nog een flink aantal jaar leven. Verder kun je ook superspoedeisende hulpafdelingen creëren, voor alleen acuut hartfalen, acute CVA-zorg en ernstige bloedingen. Waarvoor je vooral vaatchirurgen kunt bijscholen om ook dotterbehandelingen en die acute CVA-zorg te kunnen leveren.
Zie voor de verdere uitwerking van dat plan http://bit.ly/1jj2ogI (eigen site).

Is het niet aan de pers/zorgvisie om de achterliggende visie te doorgronden en de methode in London te analiseren. Bij een CVA lijkt mij dat het ambulancepersoneel/huisarts goed moet weten naar welk ziekenhuis iemand moet om snel geholpen te worden….en niet 3 kwartier wachten voordat je geholpen wordt op de spoedeisende hulp.

Deze hele discussie over concentratie SEH en CVA zorg toont opnieuw aan dat het de zorgverzekeraars niet gaat om kwaliteit – ieder inhoudelijk kwaliteitsargument wordt immers van tafel geveegd onder verwijzing naar een studie in Londen en er wordt niet ingegaan op de feitelijke Nederlandse situatie – maar alleen om het realiseren van lagere uitgaven.
De zogenaamde marktwerking – toegejuigd door de huidige regeringspartijen, CDA en D66 – leidt tot een monopoliemacht van verzekeraars en zorgaanbieders wordt iedere invloed ontnomen.
Als zorgvrager / patiënt heb je helemaal niets te vertellen, omdat alle
grote conglomeraten van verzekeraars samen optrekken om het machtsmonopoliepositie extra te benadrukken. Alleen als je naar DSW overstapt kan je aangeven dat je dit optreden van de gezamenlijke
verzekeraars onverantwioord vindt.
De landelijke en provinciale politiek kijkt er naar en houdt zijn mond. En dan vinden partijen het vreemd dat er zo weinig vertrouwen is in de politiek en de verwachte opkomst bij raadsverkiezingen laag is.
Zolang financieel belang bij het zorgbeleid zo veel zwaarder telt dan patiëntenbelang zal de steun voor dit overheidsbeleid dat alle macht aan de verzekeraars geeft minimaal blijven en leiden tot een toenemend gevoel van onmacht en frustratie.Maar blijkbaar is dat wat de huidige machthebbers – regeringspartijen en gedogers – geen probleem vinden. Met alle gevolgen voor de zorg van dien.

ik begin me langzamerhand wel af te vragen waarom de mededingingsautoriteit niets laat horen over de manier, waarop de zorgverzekeraars vanuit hun regierol de mededinging bestrijden.

Beroertezorg Noord-Holland van 18 naar 6 ziekenhuizen: dat is pas beroerd…