Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties13

Doorgeschoten regels in de zorg

Jacobine Geel
‘Zijn we in Nederland gek geworden?’ Zo luidt de kop boven een interview met Stephan Valk, voorzitter van de raad van bestuur van de Parnassia Groep in Zorgvisie magazine. Een hartenkreet van deze van oorsprong psychiatrisch verpleegkundige en accountant, die in zijn organisatie ziet hoe de administratieve lastendruk een bedreiging vormt voor goede zorg en werkplezier, en voor de beheersbaarheid van de kosten.
Jacobine Geel
Premium

Zijn verhaal staat niet op

Premium

Wilt u dit artikel lezen?


    Al abonnee? Log dan in

    13 REACTIES

    1. Er is een oplossing wanneer er zelfsturende teams worden aangesteld (zoals Ricardo Semler de Braziliaanse economie heeft geholpen middels servant leadership). Dit betekent dat de hiërarchie verdwijnt en er logische samenwerkende teams gaan ontstaan. Dit in combinatie met het gebruiken van de technologieën die ervoor zorgen dat huisartsen, ziekenhuizen, zorginstellingen met honderden of duizenden locaties als 1 locatie beheerst kunnen worden. Elke locatie draait autonoom, maar is als 1 vestiging te managen. Ook domotica helpt om meer hulpbehoevenden te assisteren met dezelfde hoeveelheid personeel zonder dat de werkdruk stijgt! Deze zal zelfs afnemen zoals we zien bij zorginstellingen in het oosten van NL die deze technologie al toegepast hebben. Zij hebben meer tijd voor de cliënt en de kwaliteit van de zorg stijgt. Over het EPD en ECD: Als burgers in NL hun eigen dossier bij hen houden dan scheelt dat ook tijd en geld. In Amerika gebeurt dit al jaren. Het heet niet voor niks Elektronisch PATIËNTEN/CLIËNTEN dossier.

    2. Lees alle reacties
    3. Oplossing? Weg met die marktwerking want die maakt tot nu toe alles alleen maar duurder.Het is een waarden-en normenloze actie die marktwerking en dat merk je op alle fronten. Kosten beheren door invoeren van honderden regels en dan denken dat het werkt> Mensen vermijden nu zorg sterker nog vanaf1 mei 2014 kunnen wij geen CZ en Achmea verzekerden meer aannemen!!Het is duidelijk dat AZIS Dleft en Jedema niet werken in de GGZ( misschien op een kantoor maar niet met patienten). In onze praktijk vergaderen we niet daar werken we alleen en toch zien wij een toename van tijdverlies in bureaucratie sinds het DBC-en een toename van rond 20% extra verloren niet te werken tijd.Huisarts als poortwachter prima en goed. Maar bij verlenging van behandeling moeten we naast uiteraard verslag vaker bellen om die verwijsbrief alsnog weer te krijgen. die huisartsen verzuipen ook in hun administratie. Miljarden reserves inmiddels door ZV opgespaard!!!5 miljard onnodig. En 2015 moet nog komen dan worden de ZV helemaal stinkend rijk. Had de overheid dit in eigen hand gehouden en bezuinigd dan……..Maar neen de VVD wilde marktwerking en wie wordt daar beter van???

    4. Geachte mevrouw Geel,
      ik begrijp uw belang als voorzitter van GGZ Nederland maar ik vind uw blog wel iets te gemakkelijk. Natuurlijk moeten we administratieve lasten en regeldruk in de zorg tegengaan, dat slaat ook teveel door en het initiatief van Rinnooy Kan is in dit licht een uitstekend initatief.
      Om daartegenover evenwel te suggereren dat het opvragen van een identiteitsbewijs (verplicht om altijd bij je te hebben en op verzoek van te kunnen tonen), verzekeringsgegevens (iedereen is verplicht tot sluiten van een basisverzekering en heeft dus polis en pasje als goed is..) en een verwijsbrief van de huisarts (ja inderdaad, we hebben om allerlei goede redenen een poortwachter in ons stelsel, te weten de huisarts, die niet ten laste komt van eigen risico, dus ‘gratis’ en laagdrempelig kan worden bezocht). Deze voorwaarden – die ook de toegang tot de GGZ-zorg bepalen – zijn moeilijk té bureaucratisch te noemen…. Problematiek waar Rinnooy Kan op doelt is van hele andere orde, bijv. 3400 indicatoren die ziekenhuizen moeten invullen of een nieuwe richtlijn voor kinderartsen van 350 pagina’s. Uw voorbeeld is een minimale administratieve toets of zorg wel kan worden geleverd en ook of er sprake is van terechte zorg. Dat staat niet in verhouding tot de last waar Rinnooy Kan over spreekt.

    5. Opvallend dat branche het over zich lijkt af te roepen dat financiers en toezichthouders ”van buitenaf” de koers uit lijken te (moeten?) zetten, omdat de kosten de pan uit (blijven) rijzen, en het zicht op uitkomsten vanuit klant / burger geredeneerd, nog maar matig in kaart te brengen zijn.
      Branches lijken zich stuk te lopen op het bedenken van een modus waarop de organisatie geheel inzichtelijk heeft Wat men doet (verder reikend dan DBC) in de zorgverlening, Waarom en Waartoe, en waaruit de onderscheidende meerwaarde (uitkomsten) blijkt, en hoe gestuurd wordt op kosten. En dan niet op overstijgend proces- of aanbod niveau (dat geloven we nu allemaal wel na jaren ISO/HKZ) maar op klant- en medewerkerniveau.
      Zorg ervoor dat methodiek niet verwordt tot iets dat vanuit aanbod of bekostiging gedreven is.
      Regel de rest (bedrijfsvoering, formatie, juridische verantwoording etc.) aan de achterkant van het klant proces; 1:1 gekoppeld aan de vraag en zelfredzaamheid-particpatie.
      Check het oplossingsinitiatief ”GGZ kernformulier nieuw Perspektief” (co-productie Novire – St. PerspeKtief te Delft)
      Oproep voor de branche: zet methodiek en businesscase constructief (voor klant, medewerker en maatschappij) naar de eigen hand op klantniveau en zorg zelf voor integrale verantwoording. Blijf stakeholders een stap voor qua transparantie en deel de zorg over kosten en effectiviteit.

    6. ‘Daar waar de spreadsheet (de boekhouder) binnen komt, gaat het verstand het raam uit’.
      Met veel vrees zie ik zorginstellingen en zorgverleners verzuipen in all regels die alle wet-en regelgeving, tuchtrecht, beroepsgroepen, verzekeraars, locale samenwerkende gemeenten opleggen of zullen gaan opleggen.
      Elke verandering in het zorgstelsel, het overlaten aan de vrije markt, vergroot de bureaucratie. En of het er echt beter van wordt?

    7. Het bestaande systeem is dermate ingewikkeld geworden dat optimalisatie van het systeem niet meer gaat werken. De patient is weg georganiseerd en terug gebracht tot een kwantitatieve zorgeenheid, een FTE zeg maar, zonder dat we het door hebben waarschijnlijk. Het effect van deze manier van organiseren is dat er onnodig veel geld gaat zitten in het handhaven van onnodige bureaucratie (managers, dure ict systemen die niet werken etc) en dat zorgeenheid (lees de patient) nog zieker wordt. Initiatieven als openzorg.net of buurtzorg bouwen vanaf de grond af aan een nieuw systeem. Ik denk dat dat de enige mogelijkheid is om goede zorg tegen een betaalde prijs te leveren. En zeker niet het stapelen van regels, met een cumulatief onbedoeld effect.

    8. Nee, heer Valk, we zijn in Nederland niet gek geworden, alsof we allemaal uw psychische hulp nodig zouden hebben. Uw kreet komt voort uit het feit dat er geen ‘kansen’ meer zijn, en dat fusies afketsen of veel meer impact hebben dan u vooruit dacht. Probeer eens het volgende concept: maak van elke regel geen nieuwe taak, stel geen nieuwe manager aan, laat de organisatie niet uitdijen. Kijk eens in uw organisatie hoe vaak vergaderd en overlegd wordt met de eerste 15 minuten koffie, het doornemen van het verslag (waarin de actiepunten stelselmatig doorgeschoven worden) en waarbij nauwelijks iets aangepakt wordt omdat -juist- de volgende keer de regels weer veranderd zijn. Mijn advies, Jacobine, is: niet zeuren over regels, gebruik ‘korte lijnen’ (jargon), werk zaken uit aan de basis (niet van bovenaf), en wees flexibel. Dat kan toch ook niet anders want het geld raakt op. En andere regels maken tegen de de regeldruk, lijkt mij kansloos.

    9. Tja, ook na de overgang van AWBZ naar de Zvw is er in de GGZ wel wat misgegaan met al die vrije jongens en meisjes. De GGZ zou niet de eerste sector zijn die bij me opkomt als vertrouwen het verschil moet gaan maken. Er ligt een kans bij de wijkverpleging om het deze keer goed te doen.

    10. Zolang zorgbestuurders en Actiz niet in beweging komen zal er niet veel veranderen.Er heerst angst rondom zorginkoop, kwaliteisregels . Inspectie , aanbestedingen gemeentes etc. Er zijn te weinig authentieke bestuurders zoals bijvoorbeeld een Jos Blok. Actiz laat zich te vaak wegdrukken en gaat teveel mee met de politieke beweging. Het wordt tijd voor wat meer burgerlijke ongehoorzaamheid , lef , durf en weerstand.
      Kamerleden met de portefeuille zorg en welzijn zou men eens moeten verplichten in een instelling of thuiszorg etc mee te lopen. Dat kan mooi in het zomerreces

    11. Jakobine lijkt de patient hier als scharnierpunt te vergeten. Wellicht is het mogelijk om wel te behandelen zonder dat alle data er zijn, maar pas te betalen na controle en fiattering van een overzichtelijke factuur door de patient zelf.

    Geef uw reactie

    Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.