Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties1

Goede verpleeghuiszorg is echt vraaggestuurd

Guus Bannenberg
Deze week spreekt de Tweede Kamer over het plan van aanpak om de kwaliteit van de verpleeghuiszorg te verhogen. Ondanks de forse verbeteringen die de afgelopen jaren hebben plaatsgevonden, waaronder de overgang van grootschalige naar kleinschalige verpleeghuiszorg, blijft de sector in het middelpunt van de maatschappelijke en politieke belangstelling staan.
Guus Bannenberg

De verwachtingen in de samenleving zijn navenant gegroeid en verpleeghuiszorg raakt vele gevoelige thema’s: ons eigen toekomstperspectief, het afscheid nemen van onze ouders en de financiële en ethische grenzen van de zorg.

Gesprek

Het plan van aanpak is tot stand gekomen in nauwe samenwerking met organisaties van zowel zorgvragers als zorgaanbieders. Dat is zowel de kracht als de zwakte van het plan.

Aan de ene kant zet het plan in op de relatie tussen de cliënt en de zorgverlener. Dat komt tot uiting in de titel Waardigheid en trots. Maar ook met het voornemen in te zetten op het gesprek over het zorgleefplan en ruimte te bieden aan professionals. In het gesprek tussen cliënt en zorgverlener worden verwachtingen en voorkeuren uitgesproken die worden vastgelegd in het zorgleefplan. Echte vraagsturing dus.

Ruimte en zelfstandigheid

Aan de andere kant blijft er de regelrechte aanbodsturing die uitgaat van beheersing en bestraffing. Met zware termen als: bestuurlijke ondertoezichtstelling, verscherpt toezicht van de inspectie, meer macht en invloed voor zorgkantoren en cliëntenraden en zwaardere sancties voor bestuurders die onvoldoende functioneren. Natuurlijk, de veiligheid moet op orde zijn. Maar al deze beheersende en bestraffende maatregelen dreigen de ruimte voor de zorgverleners zelf te beperken en hun zelfstandigheid te verlammen door verdere toename van de protocollering en verantwoording.

Vraagsturing

Waar moeten we nu voor kiezen? Doorgaan op de weg van aanbodsturing is heilloos; het leidt tot een vicieuze cirkel van georganiseerd wantrouwen. Het vertrouwen in de verpleeghuiszorg zal niet toenemen door meer beheersing en bestraffing. Inzetten op echte vraagsturing is de enige weg die cliënt en zorgverlener samen kunnen bewandelen om dichter bij elkaar te komen en verwachtingen op elkaar af te stemmen. Het is de door Yvonne van Gilse voorgestane waardevolle zorg en de weg die de tegenbeweging in de zorg (Herbergier, Buurtzorg, Thomashuizen) al enkele jaren wijst. Goede verpleeghuiszorg is echt vraaggestuurd.

Guus Bannenberg, voorzitter Corona Wonen

1 REACTIE

  1. groot gelijk
    de stelselwijzing die begin deze eeuw is ingezet heeft er helaas niet toe geleid dat de patiënt de hem toebedeelde ‘regierol’ over zijn eigen situatie en behandeling kan effectueren. de achtereenvolgende kabinetten hebben die regierol effectief uitgehold door de zorgverzekeraars een eigen regierol over het macro-budget toe te bedelen.
    de gedacht daarbij was, dat de verzekeraars deze rol als proxi voor de eigenlijke zorgvragers, de patiënten, zouden invullen. en vanuit de praktijk waarin zorgverzekeraars primair op de zorgmarkt opereerden als adviseur van hun verzekerde, de patiënt die zorg nodig had, mocht dat wellicht ook verwacht worden.
    in de praktijk echter heeft juist de verantwoordelijkheid voor het macr-budget die adviesrol onmogelijk gemaakt. de verzekeraars gingen vanuit het budget direct in onderhandeling met de zorgaanbieders. daarbij was niet meer de zorg die een patiënt nodig had (en wenste) het uitgangspunt, maar het aanbod waaruit gekozen kon worden in relatie tot de (kost)prijs. de verzekeraars namen feitelijk de regierol van de overheid over het aanbod over. of dat primair een keuze was van de overheid of ingegeven door diezelfde verzekeraars laat ik maar in het midden.

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.