Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties23

Politiek onderschat risico’s zorgfraude

Overal ter wereld wordt fraude in de zorg als een serieus probleem gezien. Overal ter wereld? Bijna overal ter wereld. Alleen in Nederland werd tot voor kort gedaan alsof fraude in de zorg vrijwel niet bestond.
Henriëtte Maassen van den Brink en Wim Groot
Henriëtte Maassen van den Brink en Wim Groot

Volgens schattingen van het European Healthcare Fraud and Corruption Network wordt in de Europese Unie jaarlijks voor 56 miljard euro gefraudeerd met zorguitgaven. Transparancy International becijferde enkele jaren geleden dat in Duitsland 6 tot 20 miljard euro aan zorgdeclaraties fraudeleus waren. De FBI schat dat in 2009 de omvang van de fraudeleuze declaraties in de Verenigde Staten 75 tot 250 miljard dollar bedroeg. De meeste studies naar fraude in de zorg becijferen de omvang van de fraude in de zorg tussen 3 procent en 10 procent van de totale zorguitgaven.

Weinig aandacht voor zorgfraude

Overal ter wereld wordt fraude in de zorg als een serieus probleem gezien. Overal ter wereld? Bijna overal ter wereld. Alleen in Nederland werd tot voor kort gedaan alsof fraude  in de zorg vrijwel niet bestond. De aandacht voor de opsporing van fraude was gering. In 2011 werd door zorgverzekeraars voor slechts 7,7 miljoen euro aan fraude en voor 167 miljoen aan onterechte declaraties vastgesteld. In dat jaar hadden zorgverzekeraars 79 fte voor opsporing en bestrijding van fraude in dienst voor de controle van 80 miljard euro aan zorguitgaven. Dat is een voltijds fraudespeurder voor elke miljard euro. Vaak wordt fraude toegeschreven aan de sterke productieprikkels in de curatieve zorg, echter ook in een budgetgedreven systeem als de AWBZ komt fraude voor.  De toename van zwaardere indicaties in de AWBZ is daar een voorbeeld van evenals de fraude met persoonsgebonden budgetten. Indicaties worden oneigenlijk opgehoogd of maar een deel van de geïndiceerde zorg wordt geleverd.

Vertrouwen in professional

Bij fraude voelen we ons ongemakkelijk en kijken we vaak weg want aandacht voor fraude past niet in een cultuur die vooral gericht is op vertrouwen in de professional. Het mantra was jarenlang dat controle een vorm van georganiseerd wantrouwen was. Het werd als onoorbaar gezien om professionals in de zorg met wantrouwen tegemoet te treden. Controle en verantwoording waren vooral een bureaucratische last. Het geld dat daarmee gemoeid was kon beter worden gebruik om zorg te verlenen. Het zijn dezelfde argumenten waarmee in de jaren zeventig de conducteur op de tram werd afgeschaft. Tot bleek dat daardoor het aantal zwartrijders enorm toenam en de conducteur in de jaren negentig weer terugkeerde.

CIZ keurt blindelings goed

De mensen die klagen over het georganiseerde wantrouwen in de zorg vergeten te melden dat er nauwelijks sprake is van controle. Tot voor kort werd ruim 80% van de aanvragen voor langdurige zorg door het CIZ niet gecontroleerd. Alle zorgindicaties die door instellingen zelf werden opgesteld, werden door het CIZ blindelings toegekend. Wel moesten de instellingen de voor een indicatie benodigde formulieren invullen, maar deze verdwenen zonder enige toetsing in de CIZ computers. De werkwijze van het CIZ geeft perfect weer wat het probleem is: veel verantwoording en bureaucratische lasten, maar vervolgens wordt met de informatie die zo wordt verkregen niets gedaan en vindt geen materiële controle plaats.

Zorgfraude ondermijnt solidariteit

Door de berichten in de media lijkt de tijd van ontkenning en wegkijken bij fraude voorbij. Fraude in de zorg roept heftige reacties op bij burgers. Fraude legt de bijl aan de wortel van de solidariteit, zelfs als de omvang van de fraude beperkt zou zijn. Burgers worden verplicht om maandelijks een flink bedrag aan zorgpremies te betalen. Deze verplichte solidariteit is alleen houdbaar als burgers de overtuiging hebben dat het geld goed en eerlijk wordt besteed.

Zorgfraude overtreft Fyra-debacle

De Tweede Kamer en het kabinet lijken nog niet doordrongen van de risico’s die fraude met zich meebrengen voor de houdbaarheid van het stelsel. In het debat over zorgfraude heeft de Tweede Kamer een kans voorbij laten gaan om een diepgaand onderzoek – in de vorm van een Parlementaire Enquete – in te stellen naar de omvang en de oorzaken van fraude in de zorg. De bouwfraude en het debacle met de Fyra – beide in omvang waarschijnlijk kleiner dan de fraude in de zorg – waren voor de Tweede Kamer wel aanleiding om een Parlementaire Enquete in te stellen. In de Fyra enquete zal uitgebreid terug gekeken worden hoe het zo ver heeft kunnen komen.

Politiek belooft beterschap

Bij de zorgfraude beloven de minister en de staatssecretaris dat van nu af aan alles beter zal gaan en de opsporing verscherpt zal worden. De fraude die in het verleden is gepleegd blijft hierdoor buiten schot, evenals de lessen die hieruit getrokken kunnen worden. Kennelijk schrikken kabinet en Kamer nog altijd terug voor een confrontatie met de zorgsector in een Parlementaire Enquête. Een goede verstandhouding met het veld – belangrijk om de komende hervormingen en bezuinigingen in de zorg te realiseren – worden kennelijk nog altijd belangrijker gevonden dan een grondige aanpak van fraude in de zorg.


Wim Groot & Henriëtte Maassen van den Brink


De auteurs zijn respectievelijk hoogleraar gezondheidseconomie aan de Universiteit Maastricht en hoogleraar economie aan de Universiteit van Amsterdam en de Universiteit Maastricht

23 REACTIES

  1. @Johan van den Brink. Wat zou ik me graag aanpassen ALS DAAR AANLEIDING VOOR IS. Jij schrijft zonder blikken of blozen: ‘ik kan me dan ook wel voorstellen dat men blij is als ze iemand in ZZP7 kunnen houden’ Hr. Johan, we hebben het over de gezondheid van iemand, niet over een rood potlood tussen zwart en geel want dan houden we het lekker gemengd.
    En dan deze: ‘De kosten veranderen namelijk niet zomaar’ Jammer, maar het gaat niet over kosten; voor een zzp7 krijg je meer geld van de AWBZ en als de patient dan 4 is of nog erger je behandelt hem als 4 is rijk worden geen kunst.
    Zou je moeten weten als je een beetje ingeburgerd bent in een verpleeg of zorginstelling.
    Maar je maakt het bij je nieuwe baan in het ziekenhuis nog bonter; ik citeer je: ‘waarmee we elke nacht ongeveer 100 verschillende registratiefouten controleren’. GEEN GEK RESULTAAT 100 FOUTEN PER NACHT !!!!!!!!!!!
    Ooit wilde ik een wasmachine kopen en ik vroeg hoe is de service: ‘Moment’ zei hij en haalde een schoendoos vol serviceklachten. ‘Dit is van de laatste 5 maanden’. Een doos vol Johan, ik heb ergens anders toch maar een Miele gekocht.
    Goed je best doen in het ziekenhuis en die 100 fouten PER NACHT proberen te verminderen; tegen de tijd dat ik daar lig is dat dan mooi meegenomen

  2. Lees alle reacties
  3. 2/2:
    Op dit moment werk ik in de curatieve zorg en heb een applicatie gebouwd, waarmee we elke nacht ongeveer 100 verschillende registratiefouten controleren en de volgende dag terugleggen bij arts en secretaresse als er iets verkeerd is gegaan. Nergens wordt zo goed gecontroleerd als in de curatieve zorg. Maar de regels zijn complex en een goede manier om nieuwe regelgeving snel in het hele ziekenhuis bekend te krijgen is er nog niet echt. Vandaar dat er nog wel veel fouten worden gemaakt. Gezien deze feiten is het logisch dat verzekeraars de fraude inschatten tussen de 2 (Achmea) en 10-20 miljoen (andere verzekeraars).
    Wat mij betreft ben ik wel een beetje klaar met roeptoeteren over veronderstelde fraude zonder deugdelijke onderbouwing. Van wetenschappers als de schrijvers van dit artikel had ik wel meer verwacht. Dit is echt flinterdun.
    Ik hoop ook dat ze reageren op dit artikel, daarmee zouden ze laten zien dat ze niet alleen roeptoeteren. Vanuit inhoudelijke kant (o.a. CIZ) in bovenstaande reacties al aangegeven dat de schrijvers er fors naast zitten.

  4. Ik reageer hier meestal niet op omdat ik in andere discussies zie dat de meningen van de reageerders vrijwel nooit veranderen door reacties van anderen.
    Een Jan C. is daar denk ik een goed voorbeeld van. Ik heb in een aantal instellingen gewerkt en ik heb gezien dat het personeel daar behoorlijk zorgvuldig omhing met ZZP-scoring. Wel betekende de invoering van dat systeem dat een groot deel van de aanwezige bewoners als licht werd beschouwd (tot ZZP4), ik kan me dan ook wel voorstellen dat men blij is als ze iemand in ZZP7 kunnen houden (voor zover dit binnen de regels kan), zodat de gemiddelde zorgzwaarte voldoende blijft.
    De kosten veranderen namelijk niet zomaar. Personeel is b.v. een relatief vaste kostenpost. En een teruggang in ZZP-zwaarte zou dan betekenen dat je iemand moet ontslaan en dan weer aannemen als je wat zwaardere patiënten binnenkrijgt.
    In de GGZ geloof ik dat ze nog erg zoekende zijn binnen het relatief nieuwe systeem van DBC’s. Het grootste deel van de fouten, zal een echte onbewuste fout zijn en geen fraude. Wel heb ik gezien dat af en toe de grenzen worden opgezocht, maar dat gaat dan om serieus zware gevallen die een beetje tussen wal en schip vallen in de DBc-systematiek. Ik vind deze systematiek absoluut niet passen bij de GGZ en hoop dat ze het snel afschaffen.

  5. Allemaal leuke taal maar mijn vrouw kwam met ZZP7 in het verpleeg en verzorgingstehuis.
    Ik in mijn eentje regelde buiten de deur opname in een een speciale revalidatie kliniek (7 maanden), en therapie buiten de deur ( in het verpleegtehuis werd de therapie gedaan door mensen die even daarvoor nog vakken stonden te vullen bij AH) en dure hersentherapie buiten de deur gedurende 4 jaar (LENS, Low Energy Neurofeedback Systen uit Amerika); allemaal keurig betaald door de zorgverzekeraar.
    Daarbij bracht ik (gewone jongen) de pillen van 21 naar 7.
    Mijn vrouw kon weer wat lopen en beter praten en eten en de incontinentie stopte en nog meer.
    En nu komt het; die dure investering leidde niet tot aanpassing van de CIZ/ZZP-kode; allicht niet want de instelling vangt meer geld voor een ZZP7 dan lager.
    Zulke dingen weten Schippers, van Rijn en al die dure salarissen niet die heel gewicht aan hun 200ste vergadering begingen, zonder dat ze ooit in een verpleegtehuis zijn geweest.

  6. @Birgitvanveldhuizen: dank voor uw heldere bijdrage.
    Een duidelijk verhaal.Laat ons dus vooral ‘blij’ zijn met de RVZ- ‘oplossing’ voor dit probleem:
    ‘Voor de hulp aan die ‘niet-redzamen’ oppert de RVZ om pas-gepensioneerden in te zetten. ‘
    Was getekend, o.a. visionair Groot.
    Op zich is het feit dat je jezelf volstrekt niet serieus neemt natuurlijk te waarderen; echter, dan is eerder een carrière als cabaretier te adviseren .
    Helaas, het gat tussen het vak gezondheidszorgeconoom en bijvoorbeeld Theo Maassen/ Youp/ Guido Weijers is vooralsnog vrij groot.
    Mag ik tot slot zo vrij zijn om lezers te wijzen op eerdere flagrante flaters van het heerschap Groot en zijn schaduw, hoe heet ze ook alweer :
    Red.: Er zijn twee mogelijke verklaringen voor dit soort fouten: grote domheid, of het maken van opzettelijke fouten. Dat laatste is fraude – ze hebben ook nog een financieel voordeel bij hun opvattingen, dus het is ook moreel frauduleus. In de natuurwetenschappen zou een dergelijke fraude tot ontslag leiden. In de natuurwetenschappen is het niet mogelijk met zo’n grote domheid een wetenschappelijke positie te krijgen. Beide hoogleraren, betaald met belastinggeld, zouden dus onmiddellijk ontslagen moeten worden.
    Bron: De Volkskrant, 15-06-2006, door Sweder van Wijnbergen, hoogleraar economie aan de Universiteit van Amsterdam.

  7. (vervolg reactie CIZ)

    …. de maatregelen om meer handen aan het bed te krijgen blijken de belangrijkste rol te spelen (bron: fact check NZA , Zorgvisie, 4 juni 2013).
    Uit ons eigen trendonderzoek (zie http://www.ciz.nl/sites/ciz/files/filemanager/rapportages/CIZ_Trendrapportage_2011.pdf ) blijkt dat de groei van dure en zwaardere zorg ook wordt veroorzaakt door de toename van het aantal ouderen en van hun gemiddelde leeftijd. Het beleid om langer thuis te wonen met lichte zorg, leidt er toe dat mensen vaker dan voorheen in de laatste fase van hun leven dure intramurale zorg nodig hebben.
    Of misbruik van AWBZ ook bijdraagt aan de groei van de zorgkosten, wordt duidelijk wanneer het onderzoek naar zorgfraude wordt afgerond dat de staatssecretaris onlangs aangekondigde.

    Birgit van Veldhuizen, Manager Relatiebeheer en Externe Toetsing

  8. Voor een goede discussie zetten wij graag een aantal feiten een rij. Op dit moment indiceert het CIZ 50 procent van de aanvragen zelf en wordt 50 procent voorbereid door zorgaanbieders die voldoen aan de kwaliteitseisen van het CIZ. Het CIZ controleert deze aanvragen maar blijft eindverantwoordelijk. De controle van door zorgaanbieders voorbereide indicatiebesluiten vindt steekproefsgewijs plaats. Eenvoudige kortdurende indicaties worden minder getoetst dan langdurige complexe indicaties die doorgaans meer kosten. Een op de vier van deze complexe indicaties controleren wij vooraf zodat we het besluit voor de start van de zorg kunnen aanpassen. De uitkomst van de toetsing wordt met de zorgaanbieder besproken zodat het CIZ gepaste actie kan ondernemen. Bij deze werkwijze wordt steeds een afweging gemaakt tussen kosten, opbrengsten, ruimte voor de zorgprofessional en het voorkomen van bureaucratie. Overigens mogen zorgaanbieders alleen standaard indicaties en herindicaties (die eerder door het CIZ zijn gezien) voorbereiden. Omdat zorgaanbieders gericht worden aangesproken door het CIZ, zijn zij zich zeer goed bewust van de verhoudingen. Uit onderzoek blijkt dat het merendeel van de zorgaanbieders een goed advies afgeeft. Daaruit kan de groei van de zorgkosten dus niet worden verklaard. Vooral prijsstijgingen en …

    (Zie ook vervolg reactie)

    Birgit van Veldhuizen, Manager Relatiebeheer en Externe Toetsing

  9. @Klokkenluidersvg, natuurlijk moet fraude in de zorg bestreden worden.
    Geen discussie daarover.
    Staat u mij toe om mij u terug te voeren in de tijd.
    Het was in de tijd van Zwart-Wit TV, en in de tijd dat de vertraagde herhaling een nieuwtje was in het voetbal.
    Ik keek destijds voetbal op TV, naast een duidelijke deskundoloog.
    Bij elk vertraagd en spannend fragment werd boven in beeld gebracht het woord ( het was volgens mij een EK in Frankrijk) : ‘ralenti’.
    Oftewel, ‘vertraagd’.
    De deskundoloog werd steeds enthousiaster bij elke ‘ralenti’ die hij in beeld zag verschijnen.
    Hij riep daarop steeds enthousiaster :
    ‘Ik heb het altijd al gezegd, die dekselse spits Ralenti moet je goed in de gaten houden’ .
    Beste Klokkenluidersvg, Wim Groot heeft een ERG hoog Ralenti- gehalte.

  10. E Kriek vraagt onze (aanvullende) mening over het standpunt van Maassen vd Brink en Groot. Nederland loopt sterk achter op het buitenland als het gaat om controle op de besteding van zorggelden. Een naar ons oordeel belangrijke oorzaak daarvan is gelegen in het (ooit) genomen besluit van de politiek om de controle op de besteding van publieke middelen (miljarden aan AWBZ-gelden) in handen te leggen van private partijen (de zorgverzekeraars). De politiek heeft er zodoende te weinig grip op en de verzekeraars hebben te weinig prikkels om die taak naar behoren uit te voeren. Een parlementaire enquête op dit dossier is meer dan gewenst. Maassen vd Brink en Groot: nogmaals Bravo!
    Stichting Klokkenluiders vg,
    Ko Orlebeke, secretaris
    http://www.klokkenluidersvg.nl

  11. Wim G. is fervent voorstander van dit zorgstelsel.
    In december 2009 stelt hij, in respons op een hem onwelgevallig rapport:
    ‘Het oordeel over de nieuwe zorgverzekering is overwegend positief. Deze conclusie was voor de onderzoekers die de zorgverzekeringswetten hebben geëvalueerd kennelijk te eenvoudig. Ze zijn daarom op zoek gegaan naar spookverhalen. Spookverhalen horen niet thuis in een deugdelijke beleidsevaluatie ‘
    Natuurlijk niet, Wim!
    Spookverhalen en wetenschap, dat gaat niet samen.
    Dus, als wetenschapper, verwacht ik een ferme waarschuwing tegen fraude, alvorens het nieuwe zorgstelsel te omarmen.
    Toch?
    Als een imitator van professor Clavan echter gaat pluchejager Groot tekeer over vermeende fraudegevoeligheid van dit stelsel:
    http://www.youtube.com/watch?v=CecHH3QCTPk
    ÉÉN professor Clavan is wat mij betreft meer dan genoeg.

  12. Professor Groot blijkt dus een van de architecten van dit fraudegevoelige stelsel, en hij jammert nu over fraude.
    Jammer, Wim.
    Professor Groot is gezondheidseconoom, maar hij pleit voor een eigen risico voor bezoek aan de huisarts ( u weet vast wel, 4% van de zorgkosten, 95% van de zorgvragen opgelost) .
    Professor Groot is lid van de RVZ. Mooi voor hem .
    Feit is dat de RVZ pleit voor zorg voor zware dementerenden, uitgevoerd door pas-gepensioneerden.
    Ziet u het voor u?
    ‘Tja, oma, u smeert uw eigen uitwerpselen uit over uw behang, maar als pas gepensioneerd uitvoerder moet ik u zeggen dat dit u veel geld gaat kosten’.
    ‘Tja opa, u denkt dat u in 1913 leeft, in Tanzania. Gelukkig heb ik een klok voor u’.
    Kan een van de politieke partijen ons ECHT niet verlossen van het ongeleid projectiel Wim Groot ?
    Komaan, VVD.
    U heeft minder begaafde onderdanen, in hogere posities, onder u.
    Hij kan toch best adviseur worden?

  13. @aankomendHA. Je kunt zo de tweede kamer in. Een standaard opmerking die altijd wordt gegeven als de tegenpartij (ik dus) UIT ERVARING gelijk heb.
    Ga flink je best doen, dan is mij actie geslaagd en is er tenminste een die een oude man of vrouw op tijd naar het toilet brengt en ervan af haalt (mijn lieve vrouw (nog maar 68 jaar) is naar aanleiding van de toestanden die jij ontkent uit het leven gestapt. Bedenk wat je zegt tegen iemand die het aan den lijve heeft ondervonden EN BEDENK DE MEESTE VERZORGENDEN ZIJN ZO.

  14. Beste klokkenluidersvg,
    Ik lees het volgende op uw site:
    ‘Ze variëren van gesjoemel met indicaties, geschuif met zorggelden van bewoners naar “hogerop”, gedwongen opsluiten op kamers ’s nachts, groot verloop van personeel met direct effect op de kwaliteit van zorg, en het onder druk zetten van ouders/verwanten om hun kind naar huis te halen na het indienen van klachten.
    Een aantal ouders van zorgcliënten klaagt over merkbare teruggang in kwaliteit van zorg. Bij klachten krijgen ze van management te horen dat er wordt bezuinigd door de rijksoverheid. Dat mag waar zijn, maar een moeder vraagt zich af waarom de topbestuurder van de instelling waar haar kind verblijft evengoed 337.000 euro per jaar verdient, exclusief bonus. ‘
    Ik neem aan dat u niet doelt op gewetensvolle en betrokken zorgprofessionals, maar op het systeem.
    Heeft u eigenlijk een mening over wat AACM Maes stelt?
    ‘ omdat de stelselbedenkers (gezondsheidseconomen veelal), de uitvoerders, de bestuurders en de politici dezelfde personen waren en zijn ‘ .
    Het lijkt er zowaar op dat o.a. meneer Groot drijvende kracht is achter het door u verfoeide systeem.
    Maar wellicht zie ik dingen te zwart-wit.

  15. Jan C @, u stelt:
    een zeer slechte betrokkenheid van een steeds groter percentage verzorgenden en nooit de noodzaak ervaren dat er efficiënt en zonder verspillingen gewerkt dient te worden. Dit vind ik een tamelijk ongenuanceerde opmerking.

  16. (vervolg) De meest vermaledijde zin in Nederland — die er waarschijnlijk en helaas nooit meer uitgaat – is de uitlating “Er zijn DOOR TE HOGE KOSTEN te weinig handen aan het bed”.
    Geloof me: “Eerder geloof ik dat het zeewater zoet is, dan dat mensen zeggen dat het zout is”.
    Geld krijgen van de overheid voor een vereiste bezetting in verpleeg en verzorgingstehuizen en structureel, uit winstbejag, een lagere bezetting laten werken, is een van de verderfelijke en criminele hoofdoorzaken. Daarnaast, een zeer slechte betrokkenheid van een steeds groter percentage verzorgenden en nooit de noodzaak ervaren dat er efficiënt en zonder verspillingen gewerkt dient te worden. En de onbeschofte salariëring van het management. En een streven naar nog een miljard op de bank. Maar er zijn er nog veel en veel meer.
    Bij dat alles komt de patient nooit buiten en zit eenzaam zonder hulp uren in de poep en nog veel en veel meer.
    Artikeltjes van deze aard heb ik al honderden malen hier geschreven; NOG NOOIT HEEFT IEMAND MIJ TEGENGESPROKEN (wel veel: ja zo is het).
    Heel jammer voor de patient.
    Die daar aan meewerkt of daar weet van heeft EN er niks aan doet is even schuldig dan de criminelen die die schandalige handelswijze uitvoeren.
    Er is nog een mogelijkheid, de politici doen gewoon mee; heb ik verdomme toch nog de 101e opgenoemd.

  17. WEER EENS HET BEWIJS HOEVER ONZE POLITICI (EN OOK BURGERS) AFSTAAN VAN DE WERKELIJKHEID EN HOE MATIG ZE BETROKKEN ZIJN BIJ DE ZORG.
    Een voorbeeld: de verpleeg en verzorgingtehuizen krijgen AWBZ geld voor hun zorg: meer voor hogere zzp codes (zorgzwaartepakket) dan voor lagere.
    Nu komt het (en ik noem er maar een van de HONDERDEN): doe dat met structureel te weinig personeel (je vangt dus veel en veel meer AWBZ-geld), doe dat met te weinig opgeleid personeel (die kosten minder) en behandel elke patient — op een enkele hefllift actie na — allemaal als zzp 1 (en laat ze verder gewoon eenzaam in hun eigen poep zitten en nog veel meer).
    Dat duurt al heel lang en toen lanceerde men de zin: er zijn te weinig handen aan het bed. (zie vervolg)

  18. Het CIZ is juist, door de controlerende organen, in het leven geroepen om indicaties te beoordelen. Als dat niet zou gebeuren, zoals de auteurs beweren, dan is daar wat mis. Pak dat ook aan. Parlementaire enquête is geen slecht idee. Want wie heeft een onbegrijpelijk DBC systeem geïntroduceerd? De politici van nu, zijn de zorgbestuurders van morgen. Ambtenaren van gisteren, zijn vandaag bestuurder van verzekeraar of toezichthouder. Wim Groot zit zelf in de RVZ, dus hij weet hoe deze hazen lopen. Macrobudgettair zitten de kostenproblemen in Nederland, in vergelijk OESO landen, in de langdurige zorg, AWBZ, 2e lijns GGZ en de PGB’s. En niet in de curatieve zorg. Parlementaire enquete komt er niet, zoals Groot beweert, omdat de Kamer zou terugschrikken voor een confrontatie met de zorgsector? Nou dat denk ik niet. Een enquete komt er niet omdat de stelselsbedenkers (gezondsheidseconomen veelal), de uitvoerders, de bestuurders en de politici dezelfde personen waren en zijn. En wie heeft dan schuld?

  19. Een controle van 80% door het CIZ? Dat lijkt mij wezenlijk. Als een zorgaanbieder dan herhaaldelijk in de fout blijkt te gaan, dan zal deze wel intensiever worden gecontroleerd of worden bestraft. Ik ben erg benieuwd waarom Henriette en Wim die 80% als een te laag percentage zien.

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.