‘Twee van onze patiënten staan moedig en sterk op het podium op het Malieveld om gevolgen voor hen van ggz-bezuinigingen uit te leggen’, heb ik halverwege de manifestatie trots getwitterd. Trots omdat het bijzonder is dat zij op een podium, voor een publiek van tienduizend mensen, hun verhaal durven doen. Maar vooral omdat hun uitleg over de consequenties van deze maatregelen dwars door je hart gaat. Zou de minister dat ook zo voelen?
Van oppositie tot coalitie
Ik vond het bijzonder dat ook zoveel politici het podium op het Malieveld beklommen, van oppositie tot coalitie. Emile Roemer, Job Cohen, Anne Mulder, CDA-bestuurslid Hanny van Leeuwen… De oppositie steekt ons een hart onder de riem. Zij gaan ervoor, zien het discriminerende aspect van deze plannen en zullen moties indienen. En vooral het geluid van Hanny van Leeuwen (85) – toch vertegenwoordigster van een regeringspartij – is voor ons positief. Maar ondanks dat ben ik niet hoopvol gestemd. De regeringspartijen zullen de rijen gesloten houden, is mijn voorgevoel.
Discriminerend
Dat voorgevoel wordt gesterkt als de minister het woord krijgt. Hoewel ze geen goed nieuws heeft, laten de actievoerders haar redelijk uitpraten. Ze begint haar betoog met de mededeling dat ze weet dat patiënten in de ggz ziek zijn. Dat is een verstandige zet. Maar meldt vervolgens dat deze bezuinigingen nodig zijn om de zorg ook in de toekomst betaalbaar te houden. Geen woord over het discriminerende aspect van deze maatregelen (de somatiek wordt ontzien met eigen bijdragen), geen woord over het treffen van onze meest kwetsbare groepen.
Consequenties
Vandaag debatteert de Tweede Kamer over de plannen. We hebben gedaan wat we konden om Nederland te wijzen op de oneerlijkheid en de consequenties van deze bezuinigingen. Juist de meest kwetsbare patiënten, zoals mensen met schizofrenie of een bipolaire stoornis, worden straks het hardst getroffen. En juist deze groep staat toch al op achterstand, met een inkomen dat zo’n dertig procent lager is dan gemiddeld.
Daarbij komt dat deze cliënten vaak hun eigen ziektebeeld ontkennen en in veel gevallen moeite hebben om de noodzakelijke behandeling te accepteren. Het ligt voor de hand te veronderstellen dat de toegang tot de ggz voor deze mensen onbetaalbaar en onaantrekkelijk wordt. De gevolgen laten zich raden, ook voor de sector.
Het onafhankelijk rapport van PWC dat gisteren naar buiten kwam, kan niet duidelijker zijn op dit punt. Ik vrees dat de solidariteit die op het Malieveld zo voelbaar was, gaandeweg zal afbrokkelen…
Roxanne Vernimmen, psychiater
Voorzitter raad van bestuur Altrecht
