Artikel bewaren

U heeft een account nodig om artikelen in uw profiel op te slaan

Login of Maak een account aan
Reacties3

Vleeskeuring

Carina van Aartsen is redacteur bij Zorgvisie, Skipr en Qruxx. Ze schrijft over alle sectoren van de zorg, maar vooral over de ouderenzorg en eerste lijn. Omdat daar nu de grootste uitdagingen liggen: voor de zorg zelf maar ook voor de samenleving. Als aandachtsgebieden heeft zij de thema´s: governance, zorgverzekeraars en financiën.
Negentien procent van de medisch specialisten in ziekenhuizen doet mee aan functioneringsgesprekken. Bijna een vijfde deel. Dat staat in een recent Inspectierapport. Is negentien procent veel of weinig?
Vleeskeuring

De RVZ vindt bij monde van zijn voorzitter Rien Meijerink het aantal ‘bizar laag’. Ook als in aanmerking wordt genomen dat de cijfers uit 2009 zijn. De Orde van Medisch Specialisten spreekt juist van een succes; het aantal is al gestegen en neemt ‘gestaag’ toe. Ook de toon van de inspectie in het betreffende rapport is positief. Omdat er inmiddels Kamervragen zijn gesteld, zal de minister zich hier binnenkort over uitspreken.

Disfunctionerende dokters

Ondertussen blijft de vraag hoe men medisch specialisten het beste kan beoordelen. Dat is nodig, want disfunctionerende dokters richten onherstelbare schade aan. Het argument dat een raad van bestuur niet over de benodigde medische expertise beschikt om het medisch specialistisch handelen te kunnen beoordelen, snijdt hout. Maar het alternatief, dat de specialisten elkaar beoordelen, is niet gelukkig. Het visitatiesysteem voorziet daarin, maar het blijft toch te veel de slager die zijn eigen vlees keurt. Daarom is het IFMS-systeem, het individueel functioneren medisch specialisten, dat de Orde heeft opgetuigd, zo gek nog niet. Hierbij beoordelen niet alleen specialisten hun collega, maar ook andere professionals die met hem of haar samenwerken.

Totaalbeoordeling

De uitkomsten van deze evaluaties kan een bestuurder gebruiken in de totaalbeoordeling van een specialist. Verder staan externe informatiebronnen ter beschikking, als: incidenten en bijna-incidenten, klachten, claims, complicaties. Afgemeten aan de kwaliteitsnormen die de wetenschappelijke verenigingen aan het ontwikkelen zijn, zou dit voor de bestuurder een goed beeld moeten kunnen opleveren.

Vrijwillig

Het probleem nu is dat deelname aan het IFMS vrijwillig is. Ook is niet duidelijk of de raden van bestuur wel altijd inzage krijgen in de uitkomsten. Het is te prijzen dat inmiddels eenvijfde van de medisch specialisten meedoet, maar nog beter is om deelname aan het IFMS verplicht te stellen. Dat dwingt specialisten kritisch te blijven op het eigen handelen. Hun patiënten hebben er recht op.

Lees meer:

Weblog Carina van Aartsen

3 REACTIES

  1. Ik ben verbaasd dat een methode waarvan nog nooit adequaat is onderzocht of die enig nut heeft wordt aangeprezen – ja zelfs geopperd wordt die verplicht te stellen. Natuurlijk zijn er situaties waarin men spreken kan van ‘disfunctioneren’- van specialisten of het hele systeem. Maar of het IFMS een geëigend middel is daaraan wat te doen, zou pas bewezen zijn als de effecten ervan duidelijk zijn. Quod non. Een medicijn dat op deze wijze gelanceerd zou worden, zou onmiddellijk van de markt gehaald worden: waarop is het geloof in dit ‘middel’ dan gebaseerd?

  2. Lees alle reacties
  3. We moeten oppassen dat het vraagstuk niet gaat leiden tot een ‘politiek’ debat over wie mag wie beoordelen. Er is tenslotte winst geboekt, specialisten stellen zich steeds meer open voor intercollegiale en externe toetsing. Het is nu zaak om vanuit de inhoud te redeneren en samen op zoek te gaan naar een adequaat systeem van functioneringsgesprekken, feed-back, coaching, supervisie en intervisie. Binnen het verpleegkundig en paramedisch onderwijs is daar inmiddels veel ervaring mee opgedaan. Ook ziekenhuizen met een eigen onderwijsafdeling (leerhuizen) hebben daar de nodige deskundigheid in. Van belang is ook de co’s en
    a(n)ios niet te vergeten bij de totstandkoming van ‘beoordelingssystemen’.

  4. Waarom zou een specialist zich laten beoordelen door een bestuurder? Hij heeft met zijn toelatingsovereenkomst een geweldig contract (veel sterker dan een arbeidscontract), en het bestuur kan hem vrijwel niets maken. Waarom zou hij die positie opgeven en een bestuurder in staat stellen een dossier te bouwen? Daarnaast is het ook best waarschijnlijk dat die bestuurder dat dossier gaat misbruiken om iets meer grip te krijgen op de specialisten. Dus ook voor maatschappen is dit een risicovolle ontwikkeling. Hoe redelijk de IFMS ook lijkt, we hebben eerst een nieuwe, en veel minder sterke, toelatingsovereenkomst nodig waar de IFMS deel van uitmaakt, voordat het functioneringsgesprek gaat functioneren.

Geef uw reactie

Om te kunnen reageren moet u ingelogd zijn. Heeft u nog geen account, maak dan hieronder een account aan. Lees ook de spelregels.