Bruins reageert in zijn brief op vragen van de Tweede Kamer over het rapport van de taskforce De juiste zorg op de juiste plek. Dit rapport biedt een visie op een nieuwe inrichting van de zorg in Nederland. Volgens de taskforce kan veel ziekenhuiszorg bijvoorbeeld worden overgeheveld naar de eerste lijn en naar de thuissituatie.

Volgens de minister is daarbij behoefte aan een ‘virtuele vindplaats van voorbeelden en oplossingen’. Dit platform is bedoeld voor mensen die bezig zijn met vergelijkbare projecten. Op het platform komen vragen aan de orde als: Wie is nog meer bezig met een vergelijkbaar traject? Hoe gaan zij met lastige aspecten
en/of praktische vragen om? Wie kan ik benaderen voor meer informatie? En welke ervaringsdeskundige kan er met mij meedenken?

‘Op die manier helpen we om het proces inzichtelijker te maken en kunnen we meer van elkaar leren’, schrijft Bruins. ‘Daarbij gaat het om een peer to peer netwerk tussen professionals en bestuurders onderling, waarvoor VWS samen met het veld de infrastructuur ontwikkelt.’

Kennisplatform Juiste zorg

In zijn brief stelt Bruins verder voor om een kennisplatform in te richten voor het programma. ‘Dit draagt bij aan een beter onderbouwde praktijk en beter onderbouwd beleid’, aldus de minister. ‘De vragen die daar centraal staan, zijn: Wat is het effect van ‘De juiste zorg op de juiste plek’? Wanneer is een initiatief succesvol en kan een initiatief breder worden uitgerold? Hoe kan deze kennis ook door andere initiatieven worden toegepast?’

Het kennisplatform bestaat naast veldpartijen uit vertegenwoordigers van de relevante kennisinstituten. Gezamenlijk bepalen zij de kennisbehoefte rondom De juiste zorg op de juiste plek. ‘Het kennisplatform brengt in kaart welke kennis beschikbaar is, wat de behoefte aan nieuw te ontwikkelen kennis is, en waar knelpunten zitten in kennisdeling en -toepassing. Zo dragen zij bij aan de opbouw van passende evidence van de beweging van De juiste zorg op de juiste plek.’

Financieel onhoudbaar

Bruins benadrukt in zijn brief ook het belang van het programma in relatie tot de ontwikkelingen op de arbeidsmarkt in de zorg. ‘Als we op de huidige voet voortgaan, dan werkt in 2040 één op de vier mensen in de zorg, tegenover één op de zeven nu’, schrijft hij. ‘Naast dat dit grote druk legt op de arbeidsmarkt en we ook personeel nodig hebben in andere sectoren, is doorgaan op dezelfde weg bovendien financieel onhoudbaar.’

‘De zorguitgaven groeien structureel veel sneller dan de groei van de economie. Dat betekent dat we als samenleving relatief steeds meer geld aan de zorg uitgeven. Dat gaat ten koste van andere doelen zoals goed onderwijs, goede wegen of een veilig Nederland. Om te voorkomen dat er door de kostenstijging enkel bijgestuurd kan worden met een wijziging van de omvang van het basispakket of met meer eigen betalingen, zijn forse veranderingen noodzakelijk.’