Er zijn altijd uitzonderingen. Daarvoor kunnen kunnen oplossingen gevonden worden. Als intelligente oplossingen voor uitzonderingen geintegreerd worden met de uitvoering dan is dit een beweging in de goede richting.
Ondertussen wordt hard doorgewerkt aan kwaliteitscriteria.

@Jos: je komt duidelijk zelf haast nooit in een ZKH. Als je als oudere vaker met je klacht naar het ZKH moet en je moet voor klacht A naar ZKH X en met klacht B naar ZKH Y, beide 100 km de andere kant in en dat een paar keer per jaar ga je (en je familie) er waarschijnlijk wel anders over denken. Laat de patient zelf kiezen. Daarbij ben ik van mening dat ziekenhuizen niet allemaal overgespecialiseerd moeten raken in een beperkt aantal behandelingen. Een patient heeft vaak niet maar 1 aandoening, meestal hebben ze een complex aan aandoeningen, waarbij je als dokter vaak in de wandelgangen overleg pleegt met een andere collega van een ander specialisme die er vanuit zijn vakgebied verstand van heeft. Dit zie ik niet zo snel gebeuren als alles versnipperd raakt over het land.

Ik wil graag de beste zorg en als ik daar als patiënt 100 km. voor moet rijden. Geen probleem.
Zodra EPD is geaccepteerd kunnen patiëntgegevens eenvoudig worden doorgestuurd/opgevraagd.

Zorgverzekeraars deden er beter aan te bevorderen dat de noodzakelijke know how verspreid over het land ligt. Alleen de beste vertroetelen zorgt op termijn voor wachtlijsten

Gruwelijke toestanden in de V.S. Heb ik aan den lijve ondervonden.
In de documentaire werd beslist niet overdreven. Natuurlijk hellen wij steeds meer over naar de Amerikaanse toestanden.
Je geeft de macht aan organisaties die winst moeten en vooral willen maken. Zorg is geen product maar een plicht.
Godzijdank zijn er nog landen om ons heen waar men ervan uitgaat dat men de zorg geeft die voor de patiënt nodig is, voorgeschreven door degenen die er verstand van hebben, nl de artsen.

Je mag toch aannemen dat een ziekenhuis die de operaie uitvoerd hier genoeg kennis voor heeft en dit gewoon kan uitvoeren. Het is wel zo dat mensen met een maagverkleining of maagband goede begeleiding nodig hebben. Hiervoor komen steeds meer instellingen die denken het te kunnen maar dat is helaas niet zo. Daar moet wel opgelet worden. Obesitas is een ziekte en niets anders !!

En wat als een patiënt postoperatief complicaties krijgt? Moeten die dan opgelost worden door het dichtstbijzijnde ziekenhuis? Die ziet de ambulance met gillende sirenes al aankomen met een patiënt die zij niet kennen en waarvoor zij volgens CZ niet gekwalificeerd zijn. Of moeten de ambulances met gillende sirenes het halve land doorrijden om de patiënt af te leveren bij de behandelend arts. Voorziet CZ het land dan ook van de benodigde extra ambulances?
Het ware wijzer als CZ beter naar de wens van zijn klanten luisterde en zorgt voor optimale spreiding van benodigde kennis bij bestaande medische centra in plaats van het uitsluiten van het merendeel van de ziekenhuizen van ingrepen. Hun klanten willen helemaal niet aan de andere kant van het land geholpen worden maar door deskundige artsen in het dichtstbijzijnde ziekenhuis. Zorgverzekeraars: uw missie zou moeten zijn om te voldoen aan de(ze) wens van uw klanten.
Als we de kant van Sicko op gaan lopen zorgverzekeraar wat mij betreft het risico dat zij alle hun toebedeelde macht kwijtraken en dat hun regierol desnoods weer terug gaat naar de zorgaanbieders die wèl dicht bij de cliënt/patiënt staan.

De arts moet bovendien bereid zijn patiënten langdurig te begeleiden en de resultaten beschikbaar te stellen aan andere deskundigen.
Wat een brutale eisen van CZ!
En dat allemaal voor 1 bedrag per ingreep? 1 vast bedrag? Een lumpsum financiering? Een DBC?
En hoe staat het dan met de vereiste concurrentie en marktwerking tussen de zorgaanbieders? De eis van CZ ondermijnt de concurrentie positie van de betreffende medisch specialisten en het ziekenhuis. In een sociaal, centraal geleid en gefinancierd zorgstelsel zoals het NHS en het Deense zijn de eisen van CZ eenvoudig door te voeren. Probleem voor CZ is dan dat er geen CZ meer is.
CZ hinkelt op twee gedachten die onverenigbaar zijn met het Zorgstelsel waar CZ het mee eens is.
CZ bestuurders mogen zelf hun honorarium vaststellen zonder dat er eisen aan worden gesteld aan de geleverde prestatie.
Enige eis van de politiek en ambtenarij is aan de zorgverzekeraars dat zij met hun zorgpremie onder de door VWS berekende theoretische zorgpremie blijven.
De ene onbeschaamdheid leidt tot de andere.
En hoe staat het met de verzekerde? Krijgt hij de reistijd en reiskosten vergoed van CZ of is ook hier de tijd van de verzekerde gratis?

Lijkt me dat we langzaam maar zeker USA praktijken gaan krijgen. Iemand gisteravond Sicko gezien? Langzaam maar zeker nemen ze steeds een klein beetje meer macht. En hoe moet het nou als je voor je maagverkleining in ZKH A bent opgenomen, maar aldaar een peri-operatief infarct oploopt en de “beste” dottercardioloog in ZKH B zit???
Laat in hemelsnaam de verzekeraar niet de rol van regisseur op zich nemen.