U gaat in twee jaar de transitie doorvoeren bij Zonnehuisgroep Noord. ‘Nou eerst maar eens het eerste jaar en dan zien wat de effecten zijn en hoe we verder moeten in het tweede jaar. In het Groningerland neemt de vraag naar bestaande ouderenzorgvoorzieningen meer af dan in andere regio’s omdat we niet alleen te maken hebben met de transitie, maar ook met een krimpende bevolking en natuurlijk de aardbevingen. Hoeveel vraag blijft er dan nog naar ouderenzorg en in hoeverre is daarbij nog behoefte aan verzorgings- en verpleeghuizen, dat is de kwestie.’

De bevolkingskrimp in de regio zorgt toch ook voor extra vergrijzing? ‘Ja, maar het totale plaatje is toch krimp. Er zal zeker behoefte blijven aan ouderenzorg maar het huidige voorzieningenniveau sluit niet aan op de veranderde vraag en stelselveranderingen, en er zijn te veel voorzieningen.’

Keiharde saneringen vallen moeilijk te rijmen met ons beeld van de betrokken zorgbestuurder die genomineerd werd als Zorgmanager van het Jaar. ‘Zo zie je maar dat beelden kunnen veranderen. Ik doe dit soort opdrachten nu alweer vier jaar. Het is gewoon op mijn pad gekomen nadat ik vervroegd met pensioen was gegaan. Maar een keiharde saneerder? Ja, je moet harde, ingrijpende besluiten nemen. Tegelijkertijd hou je je bezig met de vraag hoe de zorg eruit moet gaan zien. Want goede zorg blijft nodig.’

En hoe gaat die zorg eruitzien? ‘Het accent komt te liggen op wijkverpleging en wijkteams, dat is duidelijk. Maar er zal toch met meer aandacht naar gekeken moeten worden. Er moet veel meer variatie komen in het aanbod van wonen en zorg. Nieuwe concepten met serviceverlening, wooncomplexen die behalve de bewoners ook mensen in de buurt bedienen. Mensen gaan steeds meer uit eigen middelen betalen en willen dan wat te kiezen hebben. Je ziet ook meer particuliere investeerders, met name buitenlandse. Bestaande organisaties worden links en rechts ingehaald als ze er niet in slagen hun aanbod te vernieuwen. Toch blijft de zorg voor grote groepen mensen met een beperking afhankelijk van collectieve voorzieningen.’

U volgt Vincent Maas op die ook al ad interim met de transitie bezig was. Waarom heeft hij de klus niet afgemaakt? ‘Ik denk dat zijn opdracht was afgerond met het plan dat er nu ligt om uit te voeren.’

Hij is natuurlijk snel aangesteld in verband met het conflict tussen de bestuurder Henk Duijst en de verpleeghuisartsen. Ik zag nog een vacature voor een specialist ouderengeneeskunde. Is de behandeldienst weer op orde? ‘Ik loop hier pas net rond, daar kan ik niets anders over zeggen dan dat er wordt gewerkt aan een goede positionering van specialisten ouderengeneeskunde en andere behandelaars. Mijn indruk is dat dat voorspoedig loopt. Het maakt deel uit van het grotere plan.’

En kunt u wat met dat plan? ‘Voorop staat het maatschappelijk belang om een bepaald niveau van zorg op het Groninger platteland in stand te houden en te zorgen voor continuïteit van zorg. Daarvoor biedt het zeker aanknopingspunten.’

Deze regio krijgt het zwaar voor de kiezen. ‘Daarvan zijn we ons terdege bewust. Het gaat om sluiting van een behoorlijk aantal voorzieningen. Dat treft niet alleen de bewoners maar ook familie, omwonenden, medewerkers en vrijwilligers. Het  werkt door in de hele gemeenschap en heeft effect op de leefbaarheid. Het gaat verder dan bijsturen in een ouderenzorgorganisatie. Het is dan ook een uitdaging om binnen de veranderde financiële kaders en veranderende vraag in deze regio een nieuw evenwicht te vinden.’